《清平調》
กสานติ์วาทิต
雲想衣裳花想容，
春風拂檻露華濃。
若非群玉山頭見，
會向瑤台月下逢。
๏ เมฆแม้นพัสตร์ผกามาลย์ปานพิมพ์โฉม
ลมวสันต์โลมระเนียดรายพรายหยาดสินธุ์
ไม่พบที่เทพคีรีอินทนิล[1]
พบในถิ่นพิมานแก้ว[2]แดนไกวัล
一枝紅艷露凝香，
雲雨巫山枉斷腸。
借問漢宮誰得似，
可憐飛燕倚新妝。
๏ ผกาแฉล้มแต้มน้ำค้างสุคนธชาติ
บุราณราชหลงรัมภา[3]น่าโศกศัลย์
ใคร่ถามว่าวังฮั่นใครเทียมทัน
เฟยเอี้ยน[4]นั้นยังวุ่นเติมเสริมสำอาง
名花傾國兩相歡，
常得君王帶笑看。
解釋春風無限恨，
沉香亭北倚欄杆。
๏ ยอดมาลีนรีล่มชาติราชโปรดปราน
สรวลสราญชระเมียนมองไม่หมองหมาง
ลมวสันต์พัดพาพระทุกข์จาง
โอบศุภางค์พิงรั้วเก๋งเฉินเชียง[5] ๚ะ
กสานติ์วาทิต เป็นผลงานของหลี่ไป๋（李白） มหากวีแห่งราชวงศ์ถัง ครั้งนั้น พระเจ้าถังเสวียนจง（唐玄宗）ประพาสพระราชอุทยานพร้อมด้วยหยางกุ้ยเฟย（楊貴妃） ทอดพระเนตรดอกโบตั๋นในวสันตฤดู ขณะที่พวกคณะมหรสพกำลังเตรียมแสดงถวาย ก็มีพระราชดำริว่าไม่พึงใช้เพลงของเดิม แล้วมีรับสั่งให้ตามหลี่ไป๋มารจนาบทร้องใหม่ถวาย หลี่ไป๋ที่ยังไม่สร่างเมาฤทธิ์สุรานั้น ก็รจนาบทร้องได้ในอึดใจเดียว เป็นที่พอพระทัยยิ่ง
************
ภาพตอนหนึ่งจาก “ภาพลำนำแค้นนิรันดร์（長恨歌圖）” วาดโดยคาโน ซันเซ็ตสึ จิตรกรญี่ปุ่นในยุคต้นเอโดะ
************
[1] เทพคีรีอินทนิล แปลงจากภาษาจีนที่ว่า 群玉山 ซึ่งแปลว่าภูเขาหมู่หยก เป็นที่อาศัยของเหล่าเทวดา อินทนิลในที่นี้มาจากตำรานพรัตน์ว่า “อินฺทนีลํ อันว่าแก้วอินทนิลมีพรรณผลนั้นเขียวเลื่อมประภัสสร ดั่งแสงแห่งปีกแมลงทับ” หมายถึงแก้วมรกต แต่ในที่นี้แผลงความหมายเป็นหยก
[2] พิมานแก้ว แปลงจากภาษาจีนที่ว่า 瑤臺 ซึ่งแปลว่าแท่นหยกงาม เป็นทิพยสถานที่ประทับของพระนางซีหวังหมู่（西王母）
[3] เป็นการเท้าความถึงพระเจ้าฉู่เซียงอ๋อง（楚襄王）ที่ทรงพระสุบินว่ามีเทพธิดามาร่วมอภิรมย์ด้วย ในที่นี้หมายความว่าพระเจ้าฉู่เซียงอ๋องได้ทรงร่วมอภิรมย์กับเทพธิดาก็แต่ในพระสุบินเท่านั้น แต่พระเจ้าถังเสวียนจงทรงได้ร่วมอภิรมย์กับหยางกุ้ยเฟยในความเป็นจริง
[4] จ้าวเฟยเอี้ยน（趙飛燕） หญิงงามในยุคราชวงศ์ฮั่น
[5] เก๋งเฉินเชียง 沉香亭 เป็นชื่อศาลาในพระราชอุทยาน สร้างด้วยไม้กฤษณา
กสานติ์วาทิต 《清平調》
************
ภาพตอนหนึ่งจาก “ภาพลำนำแค้นนิรันดร์（長恨歌圖）” วาดโดยคาโน ซันเซ็ตสึ จิตรกรญี่ปุ่นในยุคต้นเอโดะ
************
[1] เทพคีรีอินทนิล แปลงจากภาษาจีนที่ว่า 群玉山 ซึ่งแปลว่าภูเขาหมู่หยก เป็นที่อาศัยของเหล่าเทวดา อินทนิลในที่นี้มาจากตำรานพรัตน์ว่า “อินฺทนีลํ อันว่าแก้วอินทนิลมีพรรณผลนั้นเขียวเลื่อมประภัสสร ดั่งแสงแห่งปีกแมลงทับ” หมายถึงแก้วมรกต แต่ในที่นี้แผลงความหมายเป็นหยก
[2] พิมานแก้ว แปลงจากภาษาจีนที่ว่า 瑤臺 ซึ่งแปลว่าแท่นหยกงาม เป็นทิพยสถานที่ประทับของพระนางซีหวังหมู่（西王母）
[3] เป็นการเท้าความถึงพระเจ้าฉู่เซียงอ๋อง（楚襄王）ที่ทรงพระสุบินว่ามีเทพธิดามาร่วมอภิรมย์ด้วย ในที่นี้หมายความว่าพระเจ้าฉู่เซียงอ๋องได้ทรงร่วมอภิรมย์กับเทพธิดาก็แต่ในพระสุบินเท่านั้น แต่พระเจ้าถังเสวียนจงทรงได้ร่วมอภิรมย์กับหยางกุ้ยเฟยในความเป็นจริง
[4] จ้าวเฟยเอี้ยน（趙飛燕） หญิงงามในยุคราชวงศ์ฮั่น
[5] เก๋งเฉินเชียง 沉香亭 เป็นชื่อศาลาในพระราชอุทยาน สร้างด้วยไม้กฤษณา