สวัสดีครับพอดีมีเรื่องคิดมากอยู่เรื่องนึง
ผมมีพี่น้องอยู่4คน ชาย 4 เลย ผมเป็นน้องเล็ก เข้ามาเรียนในกรุงเทพ ผมก็จะพักอยู่กับเพื่อนบ้างพี่ชายบ้าง (เป็นข่วงแรกๆที่ผมกับพี่ชายได้มีความสัมพันธ์พี่น้องกันก็ว่าได้ เพราะตอนอยู่ที่บ้าน แปลกที่เราไม่ค่อยสนิทกันไม่ค่อยได้คุยกันเลย อาจจะเพราะว่าตอนอยู่ต่างจังหวัด ไม่ได้โตมาด้วยกัน เพราะแม่เอาผมไปฝากป้าเลี้ยงตั้งแต่เด็กเพราะแกเข้ามาหางานทำ ) พึ่งมาอยู่รวมกันพี่น้อง3-4คนก็ตอนผมเข้าป.1 )
จนเรียนจบ 3-4ปี พี่ผมก็จบ ก็หางานทำแถวกรุงเทพได้ 2-3ปี ที่บ้านก็จะซื้อบ้านให้อยู่ด้วยกันจะได้ไม่ต้องเช่าบ้านอยู่ แต่ตอนนั้นผมคิดว่ามันยากถ้าตะให้หาบ้านที่ตรงตามปัจจัยของคนสองคน ทั้งระยะทางการไปทำงาน ทั้งแผนชีวิต กลัวมันจะหาจุดลงตัวยากก็เลยบอกพี่ชายกับที่บ้านไปว่าให้พี่ชายเป็นหลักเลยผมอะยังไม่อยากมีบ้านเพราะแผนชีวิตอะอาจตะยังไม่แน่นอนเพราะงานที่ทำอยู่ตอนนี้ยังไม่ใช่งานที่ใช่ที่อยากทำ และผมก็ทีแฟนด้วยที่ทำงานแฟนปัจจัยของแฟนผมอีก ก็ยังไม่แน่นอน ที่บ้านกับพี่ชายก็เลยโอเคหาบ้านได้ละ ตามปัจจัยของพี่ชายเลย เป็นบ้านทาวโฮมหลังริมสองชั้นข้านมือสองผมกับพี่ขายก็มาช่วยกันรีโนเวทตอนนั้นผมทำงานรีบเหมาอยู่ด้วยก็เลยจัดการหาคนงานหาช่างเข้ามาทำแต่พี่ผมเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้
ต่อมาภายในปีนั้นผมก็เลิกกับแฟนผม ก็เลยออกจากบ้านเช่ามาขออยู่กับพี่ชาย ตอนนั้นพี่ชายผมก็มึแฟน(คนใหม่คบกันน่าจะพึ่ง1-2ปี)เขาก็มาอยู่กับพี่ชายผมที่บ้านนี้ด้วยเขาก็พึ่งเรียนจบก็หางานทำแถวบ้าน
ผมกับพี่ชายอายุห่างกัน3ปี ส่วนผมกับแฟนพี่ชายอายุเท่ากัน ด้วยความที่เป็นแฟนพี่ผมก็นับถือเขาเป็นพี่ด้วย เจอหน้ากันทุกครั้งผมสวัสดีพี่ชายผมทุกครั้ง ถ้าเจอแฟนพี่ผมก็จะสวัสดีเขาด้วยให้เกียรติเขาเหมือนพี่ ตอนเจอแฟนพี่เขาแรกๆผมก็รู้สึกว่าเขาไม่ค่อยพูดกับผมหรือไม่พูดเลย ผมก็คิดว่าคงเป็นเพราะพึ่งรู้จักกันมั้ง จนตอนนี้สองปีกว่าแล้ว ผมก็มาอยู่บ้านนี้บ้างไม่มาบ้างเพราะไกลที่ทำงาน แต่ทุกครั้งที่มาผมเจอหน้าแฟนของพี่ชายผมก็ยังทำเหมือนเดิมสวัสดีให้ความเคารพเขา พยายามสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเพราะอยู่บ้านเดียวกัน แต่เหมือนผมพยายามอยู่ฝ่ายเดียว หรือผมเสร่อไปหรือป่าว555 จนตอนนี้ผ่านมาสองปีกว่าแล้วมันก็ยังเหมือนเดิม หรือเขาทองผมเป็นส่วนเกินหรือป่าวหรือเขาไม่อยากให้ผมมาอยู่กับพี่ชายที่บ้านหลังนี้หรือป่าว เขาอยากอยู่กับพี่ชายผมแค่2คนหรอ 555 ผมควรทำยังไงดี ตอนนี้ตอนผมเจอเขาบรรยากาศมันอึมครึมเหมือนไม่ใช่คนในบ้านเหมือนผมมารบกวนเขา
เมื่อก่อนตอนผมมาอยู่ใหม่ๆ ประมาณช่วงปีแรก ถ้วยจานช้อนแก้ว ของพี่ชายกับแฟนพี่ชายที่กองเต็มอ่างล้างจาน ผมก็เป็นคนล้างให้เพราะเห็นปล่อยทิ้งไว้หลายวัน ผมก็แค่คิดในใจว่าพี่ๆเขาคงงานหนักไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนไม่มีเวลาทำ ผมก็จัดการให้นับครั้งไม่ถ้วน แต่เขาก็ไม่เห็นว่าไงนะหรือคิดว่าพี่ชายผมทำ ห้องน้ำมีสองห้องผมจะแยกห้องน้ำกันใช้ผมนอนห้องข้างบน พี่กับแฟนก็นอนห้องข้างบนห้องน้ำมีข้างบน1ข้างล่าง1ผมใช้ข้างล่างพี่ใช้ข้างบน พอดีวันนั้นผมปวดฉี่เลยไปเข้าห้องน้ำพี่โอ้โห พื้นเหลืองลื่น ขยะเส้นผมเต็มอ่างเต็มพื้นพี่ๆไม่อยู่บ้านผมก็จัดการให้กรี๊บ ซ่อมฝักบัวซ่อมสายชำระให้
ทำแบบนี้ประมาณสองสามรอบเรื่องห้องน้ำ ก็ไม่เห็นพี่ว่าไงก็ไม่เห็นแฟนพี่ว่าไง จะมาขอบใจหรือขอบคุณก็ยังดี555 (ในใจก็คิดเขารู้ไหมเนี่ยว่ากูทำ หรือพี่ก็คิดว่าแฟนทำ แฟนพี่ก็คิดว่าพี่ทำ5555)
เห้อวันนี้มาคอดๆดูก็เลยอยากจะมาถามพี่ๆเพื่อนๆดูว่าควรเอาไงต่อดี ควรหาที่อยู่ใหม่ดีไหม มีวิธีไหมที่เราจะรู้ใจแฟนพี่เรา เราอยากให้ทุกคนที่อยู่บ้านหลังเดียวกันเปิดปากพูดกันมากกว่านี้ไม่ใช่แค่เดินผ่านกันไปเดินผ่านกันมามองหน้าแล้วได้แต่เดาใจว่าเขาจะคิดยังไงกับเรา อึดอัดสุดๆ
ทำไมแฟนพี่ชายไม่คุยกับเราเลย
ผมมีพี่น้องอยู่4คน ชาย 4 เลย ผมเป็นน้องเล็ก เข้ามาเรียนในกรุงเทพ ผมก็จะพักอยู่กับเพื่อนบ้างพี่ชายบ้าง (เป็นข่วงแรกๆที่ผมกับพี่ชายได้มีความสัมพันธ์พี่น้องกันก็ว่าได้ เพราะตอนอยู่ที่บ้าน แปลกที่เราไม่ค่อยสนิทกันไม่ค่อยได้คุยกันเลย อาจจะเพราะว่าตอนอยู่ต่างจังหวัด ไม่ได้โตมาด้วยกัน เพราะแม่เอาผมไปฝากป้าเลี้ยงตั้งแต่เด็กเพราะแกเข้ามาหางานทำ ) พึ่งมาอยู่รวมกันพี่น้อง3-4คนก็ตอนผมเข้าป.1 )
จนเรียนจบ 3-4ปี พี่ผมก็จบ ก็หางานทำแถวกรุงเทพได้ 2-3ปี ที่บ้านก็จะซื้อบ้านให้อยู่ด้วยกันจะได้ไม่ต้องเช่าบ้านอยู่ แต่ตอนนั้นผมคิดว่ามันยากถ้าตะให้หาบ้านที่ตรงตามปัจจัยของคนสองคน ทั้งระยะทางการไปทำงาน ทั้งแผนชีวิต กลัวมันจะหาจุดลงตัวยากก็เลยบอกพี่ชายกับที่บ้านไปว่าให้พี่ชายเป็นหลักเลยผมอะยังไม่อยากมีบ้านเพราะแผนชีวิตอะอาจตะยังไม่แน่นอนเพราะงานที่ทำอยู่ตอนนี้ยังไม่ใช่งานที่ใช่ที่อยากทำ และผมก็ทีแฟนด้วยที่ทำงานแฟนปัจจัยของแฟนผมอีก ก็ยังไม่แน่นอน ที่บ้านกับพี่ชายก็เลยโอเคหาบ้านได้ละ ตามปัจจัยของพี่ชายเลย เป็นบ้านทาวโฮมหลังริมสองชั้นข้านมือสองผมกับพี่ขายก็มาช่วยกันรีโนเวทตอนนั้นผมทำงานรีบเหมาอยู่ด้วยก็เลยจัดการหาคนงานหาช่างเข้ามาทำแต่พี่ผมเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้
ต่อมาภายในปีนั้นผมก็เลิกกับแฟนผม ก็เลยออกจากบ้านเช่ามาขออยู่กับพี่ชาย ตอนนั้นพี่ชายผมก็มึแฟน(คนใหม่คบกันน่าจะพึ่ง1-2ปี)เขาก็มาอยู่กับพี่ชายผมที่บ้านนี้ด้วยเขาก็พึ่งเรียนจบก็หางานทำแถวบ้าน
ผมกับพี่ชายอายุห่างกัน3ปี ส่วนผมกับแฟนพี่ชายอายุเท่ากัน ด้วยความที่เป็นแฟนพี่ผมก็นับถือเขาเป็นพี่ด้วย เจอหน้ากันทุกครั้งผมสวัสดีพี่ชายผมทุกครั้ง ถ้าเจอแฟนพี่ผมก็จะสวัสดีเขาด้วยให้เกียรติเขาเหมือนพี่ ตอนเจอแฟนพี่เขาแรกๆผมก็รู้สึกว่าเขาไม่ค่อยพูดกับผมหรือไม่พูดเลย ผมก็คิดว่าคงเป็นเพราะพึ่งรู้จักกันมั้ง จนตอนนี้สองปีกว่าแล้ว ผมก็มาอยู่บ้านนี้บ้างไม่มาบ้างเพราะไกลที่ทำงาน แต่ทุกครั้งที่มาผมเจอหน้าแฟนของพี่ชายผมก็ยังทำเหมือนเดิมสวัสดีให้ความเคารพเขา พยายามสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเพราะอยู่บ้านเดียวกัน แต่เหมือนผมพยายามอยู่ฝ่ายเดียว หรือผมเสร่อไปหรือป่าว555 จนตอนนี้ผ่านมาสองปีกว่าแล้วมันก็ยังเหมือนเดิม หรือเขาทองผมเป็นส่วนเกินหรือป่าวหรือเขาไม่อยากให้ผมมาอยู่กับพี่ชายที่บ้านหลังนี้หรือป่าว เขาอยากอยู่กับพี่ชายผมแค่2คนหรอ 555 ผมควรทำยังไงดี ตอนนี้ตอนผมเจอเขาบรรยากาศมันอึมครึมเหมือนไม่ใช่คนในบ้านเหมือนผมมารบกวนเขา
เมื่อก่อนตอนผมมาอยู่ใหม่ๆ ประมาณช่วงปีแรก ถ้วยจานช้อนแก้ว ของพี่ชายกับแฟนพี่ชายที่กองเต็มอ่างล้างจาน ผมก็เป็นคนล้างให้เพราะเห็นปล่อยทิ้งไว้หลายวัน ผมก็แค่คิดในใจว่าพี่ๆเขาคงงานหนักไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนไม่มีเวลาทำ ผมก็จัดการให้นับครั้งไม่ถ้วน แต่เขาก็ไม่เห็นว่าไงนะหรือคิดว่าพี่ชายผมทำ ห้องน้ำมีสองห้องผมจะแยกห้องน้ำกันใช้ผมนอนห้องข้างบน พี่กับแฟนก็นอนห้องข้างบนห้องน้ำมีข้างบน1ข้างล่าง1ผมใช้ข้างล่างพี่ใช้ข้างบน พอดีวันนั้นผมปวดฉี่เลยไปเข้าห้องน้ำพี่โอ้โห พื้นเหลืองลื่น ขยะเส้นผมเต็มอ่างเต็มพื้นพี่ๆไม่อยู่บ้านผมก็จัดการให้กรี๊บ ซ่อมฝักบัวซ่อมสายชำระให้
ทำแบบนี้ประมาณสองสามรอบเรื่องห้องน้ำ ก็ไม่เห็นพี่ว่าไงก็ไม่เห็นแฟนพี่ว่าไง จะมาขอบใจหรือขอบคุณก็ยังดี555 (ในใจก็คิดเขารู้ไหมเนี่ยว่ากูทำ หรือพี่ก็คิดว่าแฟนทำ แฟนพี่ก็คิดว่าพี่ทำ5555)
เห้อวันนี้มาคอดๆดูก็เลยอยากจะมาถามพี่ๆเพื่อนๆดูว่าควรเอาไงต่อดี ควรหาที่อยู่ใหม่ดีไหม มีวิธีไหมที่เราจะรู้ใจแฟนพี่เรา เราอยากให้ทุกคนที่อยู่บ้านหลังเดียวกันเปิดปากพูดกันมากกว่านี้ไม่ใช่แค่เดินผ่านกันไปเดินผ่านกันมามองหน้าแล้วได้แต่เดาใจว่าเขาจะคิดยังไงกับเรา อึดอัดสุดๆ