สุดจะทนกับพี่ของแฟน….

เรื่องมีอยู่ว่าเรามาอยู่บ้านแฟนได้ปีกว่าๆแล้ว แล้วคือพี่ของแฟนเราก็มีสามีอยู่แล้วมีลูก2คน แต่พี่ของแฟนไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันกับแฟนเราแต่อยู่หมู่บ้านข้างๆ ไปมาอยู่บ่อยๆ เวลาแกมาบ้านแฟนเราแกก็จะเอาลูกมาด้วยคือเรื่องนี้เราไม่ติดอะไรเลยนะ แต่เวลาเข้ามาลูกแกเสียงดังไม่ไหว นั่งอยู่ด้วยกันแต่ตะโกนใส่กัน
ไหนจะตัดกระดาษแล้วยัดใส่ตู้ทีวี เอาอาหารเข้ามากินแล้วก็ไม่เก็บ  ไหนจะเล่นจนที่นอนเรากับแฟนจนหัก แต่พี่แฟนก็นั่งเฉยๆไม่เคยบอกไม่เคยสอนลูกเลย
เวลาที่แม่แฟนเรามาบ้านแล้วกลับไปข้าวของที่แม่แฟนเราซื้อไว้ให้ ของใช้ของกินไม่เคยเหลือทั้งๆที่บ้านสามีพี่ของแฟนแล้วก็มีฐานะมีตังค์  แต่กลับมาเอาข้าวของที่บ้านหลังนี้จนหมดคือเราจนปัญญาแล้ว คือเข้าใจนะว่าเราเป็นน้องสะใภ้แต่จะทำไรก็ให้เกียรติกันบ้าง อะไรที่เราไม่ได้ทำไม่ได้กินด้วย แต่เราต้องมาค่อยตามเก็บแบบนี้ก็ไม่ไหว แล้วเนี่ยพี่แฟนแกตกงานแล้วแกก็มาขายของขายขนมอะไรต่างๆ แล้วด้วยความที่มันต่างจังหวัดอะเนอะขายไม่ค่อยได้แต่แกก็ขยันหาของมาขายเราก็ไม่เข้าใจว่าแบบทั้งๆที่มันขายไม่ได้แล้วจะหาอะไรมาของมาขายเพิ่มบางวันนะทำของแต่ไม่ออกไปขายเราก็งงว่าจะทำไปทำไมถ้าไม่เอาไปขาย สุดท้ายมันก็เน่าเสียขายไม่ได้เพื่ออะไรเรางงมาก แล้วคือแบบผสมแป้งแล้วก็ทิ้งไว้ในตู้เย็นบ้านเเฟนเราไม่ทำสักทีแล้วมันก็เน่าเสียสุดท้ายก็ทิ้งเหมือนเดิม แล้วเวลาออกไปขายของนะออกไปขายคนเดียวไม่ได้ต้องให้แฟนเราไปด้วยเพราะไรรู้ไหม เปิดร้านแต่ตัวเองไม่อยู่เฝ้าร้านแล้วให้แฟนเราเฝ้า ทั้งเฝ้าทั้งทำให้ขายแต่ไม่เคยได้อะไรกลับคืนมากเลย มีครั้งหนึ่งเราก็ไปขายของด้วยแต่พี่แฟนเรากลับมาเอาเงินไปคนเดียวแลัวเรากับแฟนก็ไม่ได้เงินเลยสักบาทแล้วบางวันนะจะมากินข้าวที่บ้านเเฟนเรา คือกับข้าวก็มีข้าวเราก็หุงไว้ให้แล้ว แล้วแฟนเราต้องตักข้าวไปให้กิน เอากับข้าวไปให้ จนบางทีเราต้องพูดว่าเป็นทาสเขาหรอกทำไมต้องทำขนาดนั่นมีอีกเยอะเลยแต่ขอพูดแค่นี้ดีกว่า

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่