รู้สึกว่าพ่อแม่แปลกๆหรือเราเองที่แปลก

เราทะเลาะกับพ่อกับแม่

ต้นเหตุไร้สาระมาก  คือเราเหนื่อยมากจนขาลุกไม่ไหวเพราะไปทำงานหนักมา

เราเลยขอให้แม่ตักต้มยำให้หน่อย
อยู่ๆแม่เราก็อารมณ์ขึ้น ยืนด่าเราว่าเนรคุณ ใช้ผู้มีพระคุณ

ปกติเราจะทนได้ แต่ครั้งนี้ทนไม่ได้ก็เลยด่ากับเขาไป จนกลายเป็นเรื่องใหญ่ ไม่จบไม่สิ้น

เขาไม่ให้เรากินอาหารที่เขาซื้อ ไล่เราออกจากบ้าน พ่อก็เข้าข้างแม่ 

เราก็ไปทำงาน แทบไม่ได้ขอตังเลย  มีแค่ครั้งเดียวที่ขอ 300 ค่ารถแท็กซี่กลับบ้านเพราะเราทำงานควงกะ เลิกตีสองรถหมดแล้ว 

ก็โดนแม่ขุดมาทวงบุญคุณอีก

พูดจากับเราก็ไม่ดี แต่พูดกับลูกคนอื่นดี  พูดกับหมาดี  เอาของกินให้หมา ซึ่งเรากินได้ เพราะเป็นไก่ทอด อะไรแบบนี้แต่ไม่เก็บไว้ให้เรากิน

ด่าเราว่าอกตัญญู ทั้งที่เราไม่ได้ทำอะไรให้ นอกจากเถียงด่ากับเขา เพราะเขาพูดไม่ดีทำไม่ดีกับเรา

เรารู้ว่าไม่ควรทำ แต่ตอนนั้นควบคุมอารมณ์ไม่ได้จริงๆ  และพ่อแม่ก้อไม่อภัยให้เรา แต่เราว่าพวกเขาผิด ไม่ควรทำแบบนั้นเพราะตัวเองเป็นพ่อเป็นแม่
 แต่พวกเขามีแนวคิดที่ว่า พ่อแม่เป็นเจ้าชีวิต ทำอะไรก็ไม่ผิด

นี่คือสาเหตุที่เกลียดพ่อแม่มาก  
และไล่เราออกจากบ้าน  ทั้งที่รู้ว่าเรายังการเงินไม่ดี  ก็มาด่าเราเอาตัวไม่รอด  ทำร้ายจิตใจเราสารพัด  

แต่พูดดีกับลูกที่มีตังค์ให้