ตอนนั้นเป็นช่วงที่ผมต้องย้ายที่เรียนพอดี ช่วงที่ผมได้ย้ายเข้าไปเรียน ผมได้เจอเพื่อนคนนึง ละผมก็ชอบเทอไป ผมเลยค่อนข้างจะไปคุยกับเทอบ่อย จนเราสนิทกัน คุยกันผ่านแชททุกวัน แต่ด้วยความเป็นเพื่อนที่สนิท ก้ไม่กล้าพูดไปหรอกว่าชอบ แสดงท่าทางสะมากกว่า ผมเลยอกหักบ่อยๆ เห็นเทออยุ่กับคนอื่นก็จะซึมๆ ร้องไห้เพราะเทอก็มี มีทะเลาะกันบ้าง จนเกิดอารมชัววูบของผมตอนนั้น ผมก็รู้สึกว่าทนไม่ไหว ผมดันไปชอบคนอื่นอีก ซึ่งเป็นแฟนเก่าของเพื่อน(ไม่ใช่เทอนะ) //เรียกง่ายๆว่าแดกต่อเพื่อนนั่นแหละคับ 
แต่ผมดันไปทะเลาะกับเทอ จนไม่คุยกัน แต่ผมก็ไม่รุ้สึกอะไรในตอนนั้น //ตัดมาที่คนที2 คือต่างคนต่างชอบกัน ผมก็เลยได้คบเป็นแฟน//แต่กับเพื่อนคนนั้นคือไม่ได้คุยกันเลย จนถึงปิดเทอม ด้วยความที่เราสนิทกันอะคับ บอกกันทุกเรื่อง คุยกันบ่อยมาก ปรึกษาปัญหาที่บ้าน ความรักก้มี มันตัดไม่ขาดจิงๆ
แต่ผมดันไปรู้สึกว่ายังรักเทออยู้ ทั้งๆที่ผมก็มีแฟนอยุ่แร่ว
ผมรู้ว่ามันเห็นแก่ตัวมากๆ แต่มันห้ามความรุ้สึกไม่ได้จิงๆ 
ตอนนี้ผมคือกำลังรู้สึกผิดกับแฟนมากๆ ไม่รู้ว่าคิดแบบนั้นได้ยังไง
(คนแรกผมคุยกันค่อนข้างนานก็ตั้งเปิดเทอม ยันปิด ถึงจะคุยแบบเพื่อนก้เหอะ)
คนที่2ที่เป็นแฟน คุยกันน้อยมาก แต่ตัดสินใจคบ เพราะอะไรก้ไม่รุ้ ความเหงา เห็นแก่ตัวด้วยละมั้งคับ )