เราเรียนสัตวแพทย์ ซึ่งมันต้องเรียน6ปี เราเลยคาดหวังว่าปี1เราจะต้องเก็บAให้ได้ครบทุกวิชา
ตอนนี้เรียนอยู่ปี1เทอม1 แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คาดไว้ เราพยายามกับวิชานึงมากๆ แต่ผลออกมาก็ไม่ได้อย่างที่หวัง ก็คือวิชานั้นเขาจะสอบเก็บคะแนนก่อนเรียนทุกคาบ คาบแรกเราได้เต็ม คาบต่อมามันเริ่มลดลง เราก็โทษตัวเองว่ายังพยายามไม่มากพอ ก็เลยพยายามให้หนักกว่าเดิม สอบครั้งต่อมาคะแนนก็ยังไม่ดีเหมือน ครั้งต่อมาก็ยังไม่ดี เป็นแบบนี้ซ้ำๆ จนจะจบเทอม1แล้วค่ะ ตอนนี้เราเริ่มท้อ เราคิดมาตลอดว่า“ยิ่งพยายามผลที่ได้จะออกมาดี” ตอนนี้เราเริ่มไม่เชื่อประโยคนี้แล้ว เมื่อลองมาคิดสัดส่วนคะแนนคร่าวๆ โอกาสที่จะได้Aมีน้อยมาก มันเสี่ยงมากๆ เรารู้ว่าเราควรพยายามต่อไป แต่ตอนนี้มันท้อไปหมด เริ่มตั้งคำถามว่าคนอื่นทำได้แต่ทำไมเราทำไม่ได้ เรารู้ว่าเราไม่ควรกดดันตัวเองแบบนี้ พยายามไม่คิดไม่กดดันแต่ก็ทำไม่ได้สักที
พอจะมีวิธีการจัดการความคิดนี้ยังไงดีคะ🥹
ปกติมหาลัยเกรดประมาณไหนถือว่าโอเคหรอคะ ตอนอยู่มัธยมรู้สึกว่าตัวเองทำได้ดีกว่านี้ เจอแบบนี้เลยไม่รู้จะจัดการความคิดตัวเองยังไงค่ะ
เครียดเรื่องเรียน
ตอนนี้เรียนอยู่ปี1เทอม1 แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คาดไว้ เราพยายามกับวิชานึงมากๆ แต่ผลออกมาก็ไม่ได้อย่างที่หวัง ก็คือวิชานั้นเขาจะสอบเก็บคะแนนก่อนเรียนทุกคาบ คาบแรกเราได้เต็ม คาบต่อมามันเริ่มลดลง เราก็โทษตัวเองว่ายังพยายามไม่มากพอ ก็เลยพยายามให้หนักกว่าเดิม สอบครั้งต่อมาคะแนนก็ยังไม่ดีเหมือน ครั้งต่อมาก็ยังไม่ดี เป็นแบบนี้ซ้ำๆ จนจะจบเทอม1แล้วค่ะ ตอนนี้เราเริ่มท้อ เราคิดมาตลอดว่า“ยิ่งพยายามผลที่ได้จะออกมาดี” ตอนนี้เราเริ่มไม่เชื่อประโยคนี้แล้ว เมื่อลองมาคิดสัดส่วนคะแนนคร่าวๆ โอกาสที่จะได้Aมีน้อยมาก มันเสี่ยงมากๆ เรารู้ว่าเราควรพยายามต่อไป แต่ตอนนี้มันท้อไปหมด เริ่มตั้งคำถามว่าคนอื่นทำได้แต่ทำไมเราทำไม่ได้ เรารู้ว่าเราไม่ควรกดดันตัวเองแบบนี้ พยายามไม่คิดไม่กดดันแต่ก็ทำไม่ได้สักที
พอจะมีวิธีการจัดการความคิดนี้ยังไงดีคะ🥹
ปกติมหาลัยเกรดประมาณไหนถือว่าโอเคหรอคะ ตอนอยู่มัธยมรู้สึกว่าตัวเองทำได้ดีกว่านี้ เจอแบบนี้เลยไม่รู้จะจัดการความคิดตัวเองยังไงค่ะ