ตั้งแต่พ่อผมเสียเรื่องราวต่างๆในกระทู้ที่ผมระบายแทบทุกข้อทุกกระทู้เกิดจากการกระทำของแม่ผมหมดจนผมเริ่มทนความเห็นแก่ตัวของแกไม่ไหวแล้วอยากพอและหนีไปกับลูกกับเมียแล้วเบื่อความเห็นแกตัวของแม่มากๆ เรื่องล่าสุดแม่ผมเอารถหนีแต่เป็นชื่อผมเขานัดจะมาเอารถคืนเพราะแกส่งไม่ไหว แม่ผมเป็นข้าราชการเกษียณตั้งแต่พ่อเสียแกใช้เงินแบบฟุ่มเฟือยแม้แต่เงินที่พ่อเสียแกก็แบ่งให้แค่ 1 แสนบาท พ่อผมแกก็เป็นข้าราชการครู ตั้งแต่พ่อเสียแกขายที่ขายดินและเอาญาติพี่น้องของแกมาอยู่ด้วยและเลี้ยงดูลูกชายคนเล็กที่ติดยาเสพติด พฤติกรรมแกต่างๆมากมายหลังพ่อเสียไม่ว่าจะเรื่องโกหกแกมักไม่พอใจมากๆที่แฟนผมฐานะด้อยกว่าแกแต่ที่จริงแล้วครอบครัวและญาติของแกแทบจะไม่มีบ้านอยู่ด้วยซ้ำ มิหนำซ้ำยังว่าให้ลูกผมก็หลานแกนั้นแหละว่าไม่เป็นผู้ดีอย่างแก ผมดูญาติพี่น้องที่มาอยู่กับแม่นั้นแหละที่ดูมากกว่า ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพครับ ตอนนี้ปัญหามากมายรุมเร้าผมกับลูกเมียมากๆคอยมารับปัญหาของแม่การไปยืมเงินคนนั้นคนนี้อ้างไปต่างๆนานามาว่าผมกับครอบครัวเดือดร้อนและยังต้องหาเงินส่งค่างวดรถให้ผม ทั้งที่จริงแล้วรถเป็นชื่อผมส่วนผมก็มีรถของผมอยู่แล้ว แกแก่จนจะ 70 หล่ะแกมีแต่กิเลสไม่นิ่งไม่เข้าวัดถ้าเข้าวัดต้องมีเงิน ทำตัวรวยจนที่ดินไร่นาที่พ่อสร้าง 98 ไร่ แกขายใช้เงินกับญาติจนเหลือแค่ 40 กว่าไร่และขายแอบเอาไปขายเพราะแกใช้สิทธิว่าเป็นผู้จัดการมรดก ส่วนดินที่เหลืออยู่ในธนาคารผมต้องรับหนี้แทนพ่อและผมต้องมาสร้างบ้านใหม่กับลูกกับเมีย ส่วนที่เจ็บใจที่สุดแกบอกผมไม่ต้องมาสอนกู กูแม่กูเป็นครู ที่จบมาได้เพราะกู คำนี้เจ็บมากๆ มากกว่าที่ไล่ผมกับลูกกับเมียให้ไปสร้างบ้านใหม่ซะอีก ทำดีแค่ไหนไม่เคยเห็นค่ากับถูกทั้งด่าทั้งแช่งเวลาหาเงินให้ไม่ได้ เหนื่อยผมคงจะไว้แค่คำว่าแม่เท่านั้นความน่าเชื่อถือคงจะหมดแล้วจริงๆ และผมอยู่กับครอบครัวก็มีความสุขดี 3 คนพ่อแม่ลูก และที่สำคัญผมก็ออกมาสร้างบ้านตัวเองแล้วครับ