คือเราเป็นเด็กอายุ14ค่ะ เราหน่ะเคยรักแม่ตลอด จนเราโตขึ้นทุนเดิมเราเป็นโรคซึมเศร้ากับอารมณ์สองขั้ว เราโดนคนในนี้บ้านพูดบ่อยมากค่ะว่าถ้าฆ่าตาย ก็แค่จัดงานศพไม่กี่หมื่น เราโโนสังคมกดดันเรื่องเรียน ทั้งพ่อแม่ที่คาดหวังเราสูง เขาบอกเราอยากได้ดี แต่แบบนี้เราอึดอัดมากๆ เห็นเด็กบ้านอื่นเขามีความสุขกัน พ่อแม่เขาไม่ค่อยเคร่งแบบนี้ เราเข้าลูกบางคนมีพ่อมีแม่ แต่พ่อแม่ใช้อารมณ์กับเราตลอดเลย เรายังไม่ทันทำอะไรก็ด่าเรา เราฆ่าตัวตายรอบที่สองเราเหนื่อยมากเลย เหนื่อยแทบอยากตายเพราะคิดว่าตัวเองเป็นตัวปัญหา ตอนนี้อาการเราแย่ลงเรื่อยๆเราไม่ได้กินยาหมอเพราะเราเบื่อยามากๆ เราควบคุมอารมณ์ได้ไม่ดีพอ วันนี้ทะเลาะกับแม่ เพราะเราเผลอเปิดคอมเสียงดัง เขาเดินมาแล้วด่าเราตีเรา เราไม่ทันรู้ตัวเราก็บอกแม่ไปว่า แม่หนูไม่รู้ว่าเสียงดังแม่บอกหนูดีๆก็ได้ไม่ต้องตีหนูเลย แม่ตีเราทุบเราจนเลือดออก แล้วบอกว่าที่เราเป็นแบบนี้เพราะเราผิด เขาเสียความร็ศึกที่มีลูกแบบนี้ เราหนีแม่ออกมาจากบ้านค่ะ เราเหนื่อยมากเลยเหนื่อยแทบอยากตายเลย อยากตายมากๆ ไม่อยากมีชีวิตหรือมีอะไรอยู๋เลย อยากจบแค่ตรงนี้ ไม่อยากร้องไห้ไม่อยากเสียความรู้สึก ไม่อยากเจ็บอีกแล้ว เราไม่น่าเกิดมาเลยถ้าเลือกเกิดได้เราไม่อยากเป็นแบบนี้ หนูเหนื่อยมากเลย
กระทู้นี้อยากมาระบายค่ะจะเม้นท์แนะนำก็ได้หรือไม่อยู๋ที่ผู้อ่าน