คือว่าพ่อผมอยากมีน้องครับ พ่อผมถามว่าอยากมีน้องมั้ย แม่ผมบอกว่าไม่อยากมี พ่อผมก็ผมถามผมบอกว่าไม่อยากมีน้องเหมือนกันครับ ทำไมไม่อยากมีน้องเพราะว่า ผมตอนนี้อายุ17แล้วครับ ตอนนี้ผมก็เรียน
ม.5 แล้วครับ แม่ผม อายุ44ครับ พ่อผมอายุ48ครับ
ผมรู้สึกเห็น ถ้าอยากมีลูกตอนปัจจุบันนี้ครับ
ร่างในช่วงวัยแบบนี้ครับ ว่ามีลูกมีบุตรยากครับ
คุยปัญหากันเรื่องนี้แทบจะทุกวันเลยครับ
ผมก็คอยมาฟัง พ่อแม่ทะเลาะกันครับทุกวันเรื่องนี้ผมรำคาญมากเลยครับ พอเรื่องมันนานๆขึ้นครับ
พอมาพ่อก็ถามอีกครับอีกครับว่า พ่อจะไม่อยู่กันสักพักหนึ่งจะไปมีกับคนอื่น แล้วอีกนานๆ จะกลับมาหาแล้วแถมมาให้พวกผมกับแม่ด้วยครับ บอกผมกับแม่แล้วครับผมกับแม่เนี่ยครับ รู้สึกโครตน่าเกลียดมากเลยครับทั้งๆที่รู้ว่ามั่นไม่ได้อยู่แล้ว แม่ก็ถามพ่อผมว่า จะเลิกกันเลยมั้ย พ่อผมก็บอกว่าไม่ครับ ผมรู้สึกว่าเฮ้ย!!!เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง ผมรู้สึกว่ามันเห็นแก่ตัวมากเลย แล้วอีกหนึ่งครับว่า ผม:พ่อจะน้องอะไรตอนนี้เนี่ย พ่อก็บอกว่า พ่อ:พ่อก็เพิ่งนึกน่ะ ตอนนี้พ่อดื่มเหล้าทุกวันเอาเลยครับ ว่าทุกข์อะไรขนาดนั้นครับ
เรื่องอะไรจะบ้าขนาดนั้นครับ ไม่รู้อ่ะพ่อผมคิดอะไรอยู่ครับ ควรให้คำแนะนำอะไรดีครับ
รักต้องมี
ม.5 แล้วครับ แม่ผม อายุ44ครับ พ่อผมอายุ48ครับ
ผมรู้สึกเห็น ถ้าอยากมีลูกตอนปัจจุบันนี้ครับ
ร่างในช่วงวัยแบบนี้ครับ ว่ามีลูกมีบุตรยากครับ
คุยปัญหากันเรื่องนี้แทบจะทุกวันเลยครับ
ผมก็คอยมาฟัง พ่อแม่ทะเลาะกันครับทุกวันเรื่องนี้ผมรำคาญมากเลยครับ พอเรื่องมันนานๆขึ้นครับ
พอมาพ่อก็ถามอีกครับอีกครับว่า พ่อจะไม่อยู่กันสักพักหนึ่งจะไปมีกับคนอื่น แล้วอีกนานๆ จะกลับมาหาแล้วแถมมาให้พวกผมกับแม่ด้วยครับ บอกผมกับแม่แล้วครับผมกับแม่เนี่ยครับ รู้สึกโครตน่าเกลียดมากเลยครับทั้งๆที่รู้ว่ามั่นไม่ได้อยู่แล้ว แม่ก็ถามพ่อผมว่า จะเลิกกันเลยมั้ย พ่อผมก็บอกว่าไม่ครับ ผมรู้สึกว่าเฮ้ย!!!เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง ผมรู้สึกว่ามันเห็นแก่ตัวมากเลย แล้วอีกหนึ่งครับว่า ผม:พ่อจะน้องอะไรตอนนี้เนี่ย พ่อก็บอกว่า พ่อ:พ่อก็เพิ่งนึกน่ะ ตอนนี้พ่อดื่มเหล้าทุกวันเอาเลยครับ ว่าทุกข์อะไรขนาดนั้นครับ
เรื่องอะไรจะบ้าขนาดนั้นครับ ไม่รู้อ่ะพ่อผมคิดอะไรอยู่ครับ ควรให้คำแนะนำอะไรดีครับ