ทำไมคนที่แสดงปาฏิหาริย์ถึงมักจะได้ลาภสักการะ?

เห็นบ่อยในพระสูตรหรืออถรรกถา อย่างคนที่สำแดงฤทธิ์เดชที่เป็นอภินิหารมหัศจรรย์ สิ่งที่เขาจะได้รับก็คือลาภสักการระจำนวนมาก ชื่อเสียง และเงินทอง บางคนอาจถูกแต่งตั้งเป็นพระราชาด้วยซํ้า

หรืออย่างสูงก็คือผู้นำทางจิตวิญญาณ

อันที่จริง ไม่จำเป็นต้องทำฤทธิเดชอลังการมากมาย ขอเพียงแค่ให้หวยแม่น ทำนายล่วงหน้าดั่งตาเห็น ผู้คนก็พร้อมจะนำปัจจัยไปกราบไหว้ นมัสการด้วยเงินทอง และอาจมีคนฝากตัวเป็นลูกศิษย์เสียอีก

ถ้าแสดงปาฏิหารย์ในยุคนี้จะเหมือนกันหรือเปล่าครับ?