ประสบการณ์สัมภาษณ์งานครั้งแรก ที่รู้สึกเฟล

สัมภาษณ์งานกับ บ.ดังแห่งหนึ่ง (โทรมาแล้วนัดสัมภาษณ์วันถัดไปเลย เราไม่กล้าเลื่อนเลยตอบตกลงไป) เข้าไป มีผู้บริหาร กับผู้ช่วยเขามั้ง เข้าไปเขาก็ ให้เราแนะนำตัว เราก็แนะนำตัวคร่าวๆว่า ชื่อนี้ จบจากที่นี้มา สนใจทางด้านนี้มา ดอกแรกโดนคอมเม้นมาว่าพูดน้อย (ซึ่งในความคิดเรายังไม่กล้าพูดไรมาก กลัวผิดพลาด) เขาก็ซักประวัติเราถามถึงครอบครัว ที่ทำงานเก่า การศึกษา คือตัวเราก็ไม่ใช่คนโปรไฟล์ดี แต่เราก็ยอมเล่าความจริง เคยดรอปเรียนไปสองปี ด้วยปัญหาการเงินที่บ้าน แต่เรายังยากเรียนให้จบเลยทำงานส่งตัวเองเรียนจนจบ ซึ่งงานที่ทำระหว่างเรียนกับสายที่เรียนไม่ตรงกัน ซึ่งถ้าย้อนกลับไปตอนนั้นเรามีแค่วุฒม.6 หางานที่มีรายได้ประจำ ส่งตัวเรียนและสามารถลาหยุดบ่อยๆไปเรียนไปสอบได้ เราก็โดนว่าไม่วิ่งหาโอกาสไม่มีความพยายาม ไม่ทำงานให้ตรงสาย ซึ่งระหว่างเรียน เราก็เข้าร่วมโครงการต่างๆ เพื่อพัฒนาตัวเองอยู่ตลอด ทั้งเรียนทั้งงานทั้งกิจกรรม เราก็ว่าเราสุดๆแล้ว แล้วเราเรียนม.ที่เขาเข้าใจว่าไม่ต้องเข้าเรียน เขาก็บอกว่าเขาเคยเรียนที่นี้ ซึ่งมันไม่มีการปฏิบัติอะไร เขาเลยย้ายไปอีกม. เขาก็ว่าเราถ้ารู้ว่ามันไม่ได้อะไรทำไมไม่ย้าย ไปเรียนม.ดีๆ เราก็อึ้ง ถามว่าเขาพูดถูกมั้ยก็ถูกแหละ แต่เราไม่มีคนซัพพอร์ตเรื่องการเรียน หาเงินส่งตัวเองเรียน กินใช้เอง เราก็ไม่ได้มีโอกาสเลือกไรมากมาย เราเรียนจบ ได้ภายใน3 ปีเราก็ว่าเราเก่งแล้ว มีผลงาน มีเกียรติบัตรบ้าง แต่เขาทำเหมือนใบปริญญาเราไม่มีความหมายเลย สำหรับเราถ้าความสามารถความรู้เราไม่ถึงเกณฑ์ที่ต้องการ ไม่เป็นไรเลย เอาจริงๆมีเวลาเตรียมตัวน้อยด้วย เตรียมตัวไม่ดีเอง ไม่งั้นคงตอบและแก้ปัญหาได้ดีกว่านี้ แต่มันก็ทำให้รู้สึกว่าที่ผ่านมา เราใช้ชีวิตไม่ดีหรอ  เราไม่มีอะไรเลย แค่ยากระบาย เก็บเป็นบทเรียนว่าบางอย่างไม่ต้องเล่าก็ได้ เล่าความจริงนิดหน่อย แต่งให้มันดูดีนิดหน่อย เตรียมจุดแข็งตัวเองไว้เยอะๆเวลาสัมภาษณ์