สังคมไทยเเดนบูลลี่

สวัสดีค่ะเราเป็นผู้ที่มีร่างกายที่ผอม เเละการที่เราผอมหรืออ้วนไปนั้นคนที่จ้องจะบูลลี่รูปร่างของคนอื่นนี่ี่ก็มีอีกเยอะ
เรทต้องทนกับคำว่า
"กินข้าวบ้างมั้ย"ซึ่งคำถามนี้มันดูพูดไม่ฉลาดเลยใช่มั้ยคะเขาจะรู้มั้ยว่าคนๆนั้นเค้าก็ไม่ได้อยากจะผอมเเบบนี้เรามีพฤติกรรมกอนปกติ้
เหมือนคนทั่วๆไปซึ่งหนูยังเป็นเด็กมัธยมต้นที่ต้องคิดมากกับคำที่เพื่อนๆพูดเราไม่มั่นใจตัวเอง
ไม้เสียบผีบ้างหล่ะ
กระดูกเดินได้บ้างหล่ะ ไม่เว้นเเม้เเต่คุณครูซึ่งคนอื่นอาจจะคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยนะคะเเต่สำหรับเด็กคนหนึ่งอ่ะค่ะที่พยายามทุกวิถีทางกับสังคมไทยเเดนบูลลี่ เรารู้ตัวเราดีค่ะว่าเราหน่ะผอมจริงๆเเต่ไม่มีใครเลยที่ให้คำเเนะนำดีๆมีเเต่จ้องจะว่ารูปร่างเราเราไม่อยากจะคิดมากนะคะเเต่เรื่องเเบบนี้สำหรับเด็กคนหนึ่งที่ทนฟังคำพวกนี้มาเกือบ3ปีเเต่ก็ยังไม่ชินมันสักทีได้เเต่เอามาร้องไห้ๆ เเละเราอยากได้คำเเนะนำจากผู้ที่มีประสบการณ์เหมือนกันมาช่วยให้คำเเนะนำเราทีค่ะเราไม่อยากเป็นแบบนี่อีกเเล้ว