รู้สึกท้อแล้ว

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเราต้องบอกว่าตอนนี้เราอายุ32ปีแล้วเรารู้สึกเหมือนชีวิตที่ผ่านมามันแย่มาก เริ่มจากเราเป็นแม่หม้ายลูกติดสองและเรามีแฟนใหม่ตอนแรกเราทำงานโรงงานชีวิตเราสองคนดีค่ะดีมากไม่มีปันหาอะไรแต่พอเราเริ่มบรรจุเป็นพนักงานประจำก็มีเหตุให้เราต้องออกเพราะตายายแฟนเราที่เลี้ยงเค้ามาป่วยแม่เค้าให้แฟนเรากับเราไปอยู่แทน แล้วเราก็ตัดสินใจออกจากงานค่ะ ทั้งๆที่คนทางบ้านฝ่ายเราเตือนแล้วอย่าออกเราไม่เชื่อ พอเราออกจากงานเราก็มาทำน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ขายขายดีมากค่ะแต่ดีช่วงหน้าหนาวพอหน้าร้อนเรากลับขายไม่ได้เลย เราเลยลองเปลี่ยนมาขายก๋วยเตี๋ยวเราก็ขายไม่ได้อีกจนเราเป็นหนี้รายวันและตากับยายมาเสียไล่เลี่ยกันอีก สักพักเราก็เลิกขายค่ะ มาเป็นลูกจ้างขายของตามตลาดนัดแทน แต่มันก็มีเหตุที่ทำให้เราเป็นหนี้เพิ่มมาอีก เราทำอะไรไม่ถูกข่วงนั้นทางบ้านก็ช่วยใช้หนี้ให้ค่ะจนมันเบาลงแฟนเรากลับเอาเงินไปเล่นสล็อตจนเสียและเอาชื่อเราไปกูรายวันอีก เราก็ทำได้ส่งแต่ดอกทุกวันเพราะเราเองทำงานรายวันรับเงินสดทุกวันไม่มีโอกาสที่จะหาต้นคืนอีกได้เลย จนกระทั่งร้านที่เราทำเค้ายอดตกเพราะลูกค้าเงียบขายไม่ได้เค่เลยให้เราออกเราทำอะไรไม่ถูกเลยหนีหนี้มาต่างจังหวัดกะเริ่มต้นใหม่มีเงินแล้วจะไปคืนเจ้าหนี้ แต่สุดท้ายเรามาขายน้ำเต้าหู้ก็ขายไม่ได้ ขายน้ำโหลแบบชงใส่โหลตักขายก็ขายไม่ได้ เราพยามหางานทำเค้าก็ไม่เรียก เราหมดแพชชั่นในการใช้ชีวิตตอนนี้มากเราจะก้าวขาออกจากตรงนี้ยังไงดีคะ เราท้อ ท้อตรงที่เราพยามทำให้มันดีแต่ทำไมมันแย่กว่าเดิม