ช่วยรีวิวและจิวารณ์หนังเรื่อง" แพรดำ 2503 "หน่อยครับ หากใครเคยรับชมช่วยวิจาร์ณหน่อยครับว่าจุดเด่นจุดด้อยว่าเป็นไง

สวัสดีครับ  ในกระทู้นี้ผมมีเรื่องหนึ่งที่อยากจะให้ทุกท่านช่วยกันรีวิวหน่อยครับ  นั่นคือเรื่อง  แพรดำ  จากปี2503  


ซึ่งเป็นผลงานของ  อ.รัตน์  เปสตันยี  ผู้กำกับภาพยนตร์มือเก๋าเจ้าของรางวัลมากมายแห่งค่ายหนุมานภาพยนตร์  ที่ท่านเป็นผู้เรียกร้องให้รัฐบาลสนับสนุนอุตสาหกรรมหนังไทย
แล้วแพรดำเนื้อเรื่องเป็นเช่นใดหละ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เรื่องราวของแพร  แม่ม่ายสาวผู้ฝักใฝ่ธรรมมะเข้าวัดฟังธรรมทุกวันโดยอาศัยกับนางแดงอาหญิงของเธอ

ซึ่งในเรื่องเธอเป็นคู่รักของทม

ผู้คุมไนท์คลับรามสูรของเสนีย์ที่กำลังติดปัญหาเรื่องหนี้สินกับนายวันซึ่งเขาจะฟ้องเสนีย์ให้ศาลยึดไนท์คลับปิดรามสูร


ซึ่งทมเองก็คิดที่จะหาวิธีหาเงินจากตรงนี้หากวันใดวันหนึ่งเขาต้องหางานใหม่

  ในวันต่อมาเสนีย์ได้ทราบข่าวว่าเสมาพี่ชายฝาแฝดเขาป่วยหนัก  เขาจึงพาทมและผลลูกน้องไปที่กระท่อมของเสมา

ปรากฏว่าเสมาได้ตายเสียแล้ว  เสนีย์จึงได้แผนการบางอย่าง

โดยขอให้ทมและผลช่วยเขาแอบฝังศพเสมาแถวนั้น

เมื่อเสนีย์พาทมกลับมาบ้านเขาจึงให้ทมพาแพรไปที่บ้านของนายวัน

เมื่อทมได้ชวนแพรไปที่บ้านของนายวันได้สำเร็จเสนีย์จึงพาทั้งสองคนไปที่บ้านของนายวัน

เมื่อทุกคน  คือ  แพร  ทม  เสนีย์  นายวันและนายสินหลานและมือขวานายวันมาที่โต๊ะรับแขก  นายสินพูดจาดูถูกเหยียดหยามแพรที่เป็นหญิงม่าย  ความวุ่นวายจึงเริ่มขึ้นเมื่อทมจะไปต่อยเขาแต่ถูกสินสวนกลับ

เสนีย์จึงตบหน้าสินจนล้ม  แล้วบีบคอนายวัน  สินจึงจะแก้แค้นโดยเอามีดยาวจะแทงทมให้ตายแต่ทมยิงเขาจนตาย

เสนีย์จึงหยิบของมีค่าใส่กระเป๋าแล้วเอาร่างของสินไปด้วย  

เขาจัดการผลักรถลงเหวแล้วเผารถให้ดูเหมือนอุบัติเหตุ  หลังจากที่ทมและแพรกลับมาบ้าน  ทมก็ได้สายจากสน.ให้ทราบเรื่องเสนีย์ตาย(แต่ความจริงแล้วเสนีย์สวมรอยเป็นเสมา)ซึ่งในเหตุการณ์ครั้งนี้มีบางสิ่งที่ทั้งสามลืมเอาไว้...
โดยก่อนที่เราจะพูกถึงรองเท้าที่แพรลืมไว้  ก่อนหน้านั้นเสนีย์ได้ทำประกันชีวิตไว้ทำให้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้เสนีย์สวมรอยเป็นเสมาจากนั้นก็โกงเงินบริษัทประกัน(ความซวยและสิ่งที่ทำให้นึกคือเสนีย์ทำประกันไปกี่เจ้า?)ที่แน่ๆ  เสนีย์สวมรอยเป็นเสมาได้อย่างแนบเนียน



กิจการของเสนีย์เจริญขึ้นเป็นลำดับเพราะได้เงินที่ตนโกงมาและของมีค่าที่ตนเอามาด้วย  แต่ก็ทำให้แพรและทมไม่อาจคบกันได้อีกเพราะแพรเป็นคนมีศีลธรรมและเรื่องนี้ทำให้แพรรับไม่ได้ที่ตนถูกหลอกใช้

ต่อมาเสนีย์ได้เรียกตัวไปประชุมลับเพราะแพรเป็นภัยกับเสนีย์มาก

จึงวางแผนว่าให้ผลปลอมตัวเป็นคนขับแท็กซี่

ไปลักพาตัวลูกของแพรมา

จากนั้นเมื่อแพรกับแดงมาที่บ้านผลจึงให้พาแพรไปหานายเสงี่ยม  โดยให้แพรไปคนเดียว


เมื่อผลพาแพรมาที่บ้าน  แพรก็ตกใจที่ทมนอนอยู่ในโลงจึงคิดว่าเสียชีวิต


เสนีย์ปลอมเสียงตนเป็นนายเสงี่ยมพ่อนายสินแล้วขู่ไม่ให้กลับมาหาตนอีก  ไม่เช่นนั้นตนจะฆ่าลูกของแพรทิ้ง
   
ทั้งหมดนี้คือแผนการของเสนีย์ให้รู้สึกผิกกับเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วมันก็ได้ผล  แพรได้หนีไปบวชชีโดยหวังว่าจะบวชล้างกรรมที่ตนได้ก่อไว้


แต่แล้ว  ลูกของแพรก็ป่วยหนักจนพี่เลี้ยงต้องแจ้งให้ทมทราบเป็นระยะ

หลังจากนั้นทมก็ไปหาแดงเพื่อถามข่าวแพรแต่แดงไม่ยอมตอบ  วันหนึ่งทมเกิดได้ข่าวจากพี่เลี้ยงของลูกแพรว่ายัยหนูอาการโคม่าเป็นตายเท่ากัน
ทมจึงไปขอร้องอีกครั้งทำให้ทมได้ไปหาแพรที่บวชชี  แพรจึงยอมสึกเพื่อช่วยชีวิตลูก  แต่ปรากฏว่าทมได้พาแพรกับมาบ้านเพื่อจะมาเอาตังค์ที่บ้านเพื่อจะหนีไปใช้ชีวิตใหม่กันทำให้ผลที่กลับมารีบไปแจ้งให้เสนีย์ทราบ  เสนีย์ไม่พอใจทมมากจึงได้พยายามขัดขวางทุกวิถีทางโดยจะกำจัดทุกคน



แต่ทมก็ยิงไปที่เสนีย์จนตาย  ผลรีบแจ้งตำรวจโดยเร็วที่สุด

ในระหว่างที่แพรถูกควบคุมตัวสอบสวน  แดงก็แจ้งข่าวร้ายให้เธอฟังว่าลูกของแพรตายแล้ว

ในชั้นศาล  ทมได้ปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา
แต่แพรได้บอกความจริงทุกประการ

ซึ่งศาลก็ตัดสินให้ทมถูกประหารชรวิตเพราะหลักฐานพยานมัดตัวทมแน่น  ขนาดรองเท้าของแพรที่ไม่มีใครสนใจยังถูกนำไปเป็นข้อบ่งชี้และหลักฐานของคดีได้  โดยสุดท้ายทมก็ติดคุกส่วนแพรนั้นเพราะตนไม่ได้ร่วมมือกับทั้งสองคนจึงหลุดพ้นข้อกรณีกล่าวหาไป  และท้ายที่สุด  ไอ้ผลก็รับทรัพย์ไปคนเดียว


โดยสรุปแล้วแพรก็กลับไปบวชอีกครั้ง  มันทำให้เห็นแล้วว่า  กรรมมักอำนวยผลต่างไม่ว่าทางตรงหรืออ้อม  ดังนั้นท่านทั้งหลายจงพึงระวังเสียให้ดี

รายนามผู้แสดง
รัตนาวดี รัตนาพันธ์ – แพร
ทม วิศวชาติ – ทม
เสณี อุษณีษาณฑ์ – เสนีย์ / เสมา (ลุงของทม)
ศรินทิพย์ ศิริวรรณ – อาแดง
จมื่นมานพนริศร์
พิชิต สาลีพันธ์
จุรัย เกษมสุวรรณ
ชั้น พันธุวัต
ถวัลย์ วรวิบูล
เชาว์ นิ่มเจริญ
จรัญญา สว่างอัมพร
สมจิตต์ วิลเจริญ
ทัศนีย์ ชูวสุวัติ
เกร็ด
• ฟิล์มนัวร์ (อังกฤษ: Film Noir) ชื่อเรียกประเภทของหนังประเภทหนึ่ง โดยที่คำว่า "Noir" เป็นภาษาฝรั่งเศสแปลว่า "ดำ" หากจะแปลกันตรงๆ ตัว ฟิล์มนัวร์ จึงแปลว่า "ฟิล์มดำ" หรือ "ภาพยนตร์ดำ" หรือ "ภาพยนตร์มืด" มักจะมีการใช้แสงสีมืดทึบ หรือขาวดำเป็นหลัก แสดงให้เห็นถึงด้านมืดในใจมนุษย์
หนังเรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ไทยเรื่องแรกที่ถ่ายทำในระบบฟิล์ม 35 มม. สี เสียงซีนีมาสโคป ที่ให้ภาพจอกว้างเต็มตา
•  หนังเรื่องนี้เป็นหนังอาชญกรรมที่ถือได้ว่าเป็นฟิล์มนัวร์เรื่องแรกของเมืองไทย ผสมผสานองค์ประกอบที่ตีแผ่ให้เห็นด้านมืดของปุถุชนคนธรรมดา
รัตนาวดี รัตนาพันธ์ เป็นบุตรสาวคนโตของ รัตน์ เปสตันยี ผู้สร้างหนังเรื่องนี้ ซึ่งแสดงนำเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในบทของ แพร หญิงหม้ายลูกติดที่สวมชุดสีดำเพื่อไว้ทุกข์ให้กับสามีผู้ล่วงลับ ซึ่งเป็นการสร้างบุคลิกที่ชัดเจนแก่ตัวละคร ในช่วงท้ายของเรื่องซึ่งแพรได้หันหน้าเข้าหาความสงบจากพระธรรม และเพื่อจะให้ภาพสร้างจริงจึงให้โกนหัวบวชชีจริง ว่ากันว่าเป็นครั้งแรกของภาพยนตร์ไทยอีกเช่นกันที่นักแสดงหญิงลงทุนโกนหัวจริงๆ
•  หนังเรื่องนี้ลงทุนประมาณ 2 ล้านบาท(คำนวณตามอัตราเงินเฟ้อปี2567ได้คือ24,612,952บาท)   กำกับภาพโดย รัตน์ เปสตันยี, เอเดิ้ล เปสตันยี (ลูกชายคนเล็กของรัตน์ ขณะนั้นอายุ 14 ปี) กำกับศิลป์โดย สวัสดิ์ แก่สำราญ และบันทึกเสียงโดย ปง อัศวนิกุล แทบจะกล่าวได้ว่าเรื่องนี้ถูกผลิตออกมาด้วยฝีมือของคนๆเดียว เพราะ รัตน์ เปสตันยี รับหน้าที่กำกับการแสดง-เขียนบท-อำนวยการสร้าง-ถ่ายภาพและลำดับภาพเรื่องนี้เองด้วย
•  หนังเรื่องนี้ทำดนตรีประกอบโดย ปรีชา เมตไตรย์ และคณะดุริยประณีต โดยมีการใช้ทั้งเพลงไทยเดิม เพลงสากลประกอบในภาพยนตร์ และมีเพลงประกอบ 2 เพลงที่แต่งขึ้นใช้ประกอบภาพยนตร์คือ กล่อมโลก แต่งโดย ชาลี อินทรวิจิตร และ ขี่ควายชมจันทร์ แต่งโดย เกษม ชื่นประดิษฐ
•  เทคนิคการวางองค์ประกอบภาพ การจัดแสงและสี เป็นจุดเด่นสำคัญของหนังเรื่องนี้ รัตน์ เปสตันยี ซึ่งรับหน้าที่เป็นผู้กำกับภาพด้วยตัวเอง ใช้การจัดแสงที่มีความเปรียบต่างสูง (High contrast) เพื่อให้เกิดลักษณะแสงที่กระด้าง ช่วยทำให้สีในหนังอิ่มตัว โดยเฉพาะสีแดง และมีเงาปรากฏอย่างชัดเจน ถือเป็นลักษณะสำคัญของการจัดแสงในฟิล์มนัวร์ ช่วยขับเน้นให้เนื้อหาของหนังที่พูดถึงความชั่วร้ายในจิตใจมนุษย์ ให้โดดเด่นมากยิ่งขึ้น
•  การบันทึกเสียงจริงของนักแสดงกลายเป็นเสน่ห์ที่ทำให้หนังของ รัตน์ เปสตันยี โดดเด่นและสมจริง เสียงจริงของนักแสดงเหล่านี้สามารถสื่ออารมณ์ของการแสดงให้ผู้ชมได้ดีกว่าการพากย์ที่เป็นที่นิยมกันในยุคสมัยนั้นอย่างมาก
•  หนังเรื่องนี้ถือเป็นหนังไทยเรื่องที่สองที่ได้รับเชิญให้ไปฉายในเทศกาลภาพยนตร์กรุงเบอร์ลิน (Berlin Film Festival) ในปี พ.ศ. 2504 และได้ส่งเข้าร่วมประกวดในงาน แม้ว่าจะไม่ได้รับรางวัลใดๆ กลับมา แต่ก็ได้รับการตอบรับที่ดีจากสื่อมวลชนที่ไปร่วมงาน
•  หนังเรื่องนี้ได้นำมาจัดจำหน่ายในรูปแบบดีวีดี โดย มูลนิธิหนังไทย เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ พร้อมกับภาพยนตร์เรื่องอื่นที่ รัตน์ เปสตันยี กำกับและอำนวยการสร้าง