ถือว่าเราเป็นคนห่วยเเตกมั้ยคะ

ตอนนี้เราอายุ 20 ปี พึ่งเรียนจบเเล้วก็ทำงานเลย ทำงานที่นึงได้ตอนที่เรียนก็ทำไปด้วย ระยะเวลา1ปี3เดือนเลยออก
มาทำงานที่ กทม. เพราะมีคนเเนะนำว่าเงินดีเลยลองมาทำ ทำไปทำมารู้สึกว่าไม่ใช่ทางของตัวเองเลย กดดัน เครียด
ไม่มีความสุข ทุกๆวันที่ตื่นไปคือความทรมาน ลองตั้งใจว่าลองสักตั้งเราทำได้เพราะหลายๆคนก็ยังทำได้ เเต่มันก็ไม่
ให้ดีขึ้นเลย นับวันสุขภาพจิตยิ่งเเย่ สิวขึ้นเต็มหน้า ประจำเดือนมาไม่ตรงบ้าง คือเครีนดจริงๆเเบบว่าโทรม ป่วยบ่อยภูมิตก
จากที่ปกติไม่ได้เป็นบ่อยขนาดนี้ เลยตัดสินใจว่าจะออก ทุกคนก็คาดหวังไม่อยากให้ออกเเต่ใจเราไม่ไหวแล้วจริงๆ
กำลังหาสมัครงานใหม่ ใจนึงเราคิดว่า เรียนจบมาเราอยากจะพักสักเดือนแต่สถานการณ์ชีวิตมันลิขิตให้เราพักไม่ได้จริงๆ
บางทีเราก็เหนื่อย เหมือนใจเราตัวเรายังไม่พร้อมทำงานเลยเเต่ต้องทำเพราะภาระหลายๆอย่างที่ต้องดูเเลตัวเองให้ได้
มีความคิดนึงคิดว่า เราอายุเท่สนี้ลองผิดลองถูกไปก็ไม่เสียหาย ยังไม่ต้องยึดติดกับงานจนคิดว่างานนี้มีดีที่เดียวในโลก
จะผิดไหมคะ จริงๆก็ไม่อยากเปลี่ยนงานบ่อยเลยแต่ว่าคิดว่าตัวเองไม่เหมาะึสรออกจากลูปนี้ดีไหมคะ เเล้วผิดไหมที่จะคิดเเบบนี้