บันทึกนี้ มีชื่อว่า "โคตรคิดถึงเลย"

เล่าสู่กันฟังครับ
ครั้งหนึ่งผมได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง และรู้สึกชอบเขา
ผมได้เริ่มคุยและตกลงคบกับเขา เราก็ตกลงเป็นแฟนกัน
แต่ผมได้เป็นแฟนกับเขาไม่นานครับ เพราะมีเหตุที่ผมต้องเลือก
และผมก็ไปคุยตรงๆกับเขา บอกก่อนน่ะครับ ผมโสดจริงๆก่อน
ที่จะคบเขาเป็นแฟน ถ้าวันนั่นเขาบอกเลือกเขาได้ไหม
วันนั่นผมก็จะเลือกเขา แต่เขายิ้มแล้วให้ผมเลือกอย่างอื่นที่ไม่ใช่เขา
ผมเห็นน้ำตาที่คลออยู่ในดวงตาของเขา พร้อมกับเหตุผลที่เขาอธิบายให้ผมฟัง
ซึ่งก็ไม่ต่างจากผมเลย ที่น้ำตาก็คลอ เมื่อรู้สึกว่าจะต้องเสียเขาไปจริงๆ
ใช่ครับ ผมเชื่อเขา ก่อนที่ผมจะเสียเขาไป ผมพยายามยื้อเขาไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้
แต่ผมและเขาก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้แล้ว รู้กันดีว่ายังไงเราก็ต้องเสียกันไป
เขาจึงตัดสินใจทำบางอย่าง เพื่อที่เขาและผมจะได้ตัดขาดกันจริง
ซึ่งผมก็รู้ ผมไม่เคยโกรธเขาเลย เพราะรู้ว่าสิ่งที่เขาทำ เขาต้องเสียสละ และยอมเสียความรู้สึกแค่ไหน
และในวันที่ผมต้องเสียเขาไปในวันนั่น
ผมรู้เลยว่าผมรักเขามาก ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้
ผมก็ยังรักเขา เป็นห่วงเขา กลัวว่าวันไหนตอนไหนเขาไม่โอเค
หรือว่าวันนี้เขาเป็นยังไงบ้าง บอกได้เลยครับโคตรคิดถึงเลย
แค่คิดว่า ถ้ามีโอกาส ก็อยากจะกลับไปเริ่มต้นใหม่กับเขา
แต่ก็ได้แค่คิดครับ มันจะมีเรื่องบ้าๆแบบนั่นเกิดขึ้นได้ยังไงเนอะ
แต่ถ้าเขาผ่านมาเห็น ก็อยากบอกว่ารักและโคตรคิดถึง มิ้ว LSYM มากน่ะ