ผมเป็นพ่อที่แย่ หรอ?

ผมอายุ21 พึ่งมีแฟนใหม่ช่วงปีที่แล้ว(รอแล้วรออีก ง้อแล้วง้ออีก) ที่บ้านพ่อแม่มีฐานะค่อนข้างดี มีธุรกิจส่วนตัว เรื่องเงินไม่มีปัญหากับเด็ก คนๆนึง แน่ๆ ผมเลยเลือกไม่ทำแท้ง แล้วบอกพ่อไป ผมได้มีลูกตอนอายุ16ท้องก่อนวัย ตอนนี้ผม 21 ลูกผม5ขวบ ผมกับฝ่ายหญิง ได้เลิกกันตั้งแต่เนิ่นๆช่วงประมาณ ลูกผมได้8เดือน ฝ่ายหญิงเข้าเมืองไปหางานทำ ตั้งแต่ตอนนั้นถึงทุกวันนี้ หน้าที่ผมก็เลี้ยงลูกตั้งแต่ตอนนั้นถึงวันนี้ เรื่องเงิน ส่งเสียทุกอย่าง(เป็นหน้าที่ของผมครอบครัวช่วยบ้าง ผมทำงานอยู่กับที่บ้าน) แต่ผมไม่ได้เลี้ยงกับมือไม่ได้อยู่กับผม ผมจะถามว่า ผมผิดไหม ผมแปลกไปไหม ผมเป็นพ่อที่แย่รึเปล่า  ส่วนตัวผมรู้จักบาป บุญ คุณ โทษ ยุติธรรม ธุรกิจบ้านผม มันต้องใช้คำสอนพวกนี้ในการทำงาน

(ลูกอยู่กับพ่อตาแม่ยาย สถานะของผมคือ คนส่งเงิน หน้าที่พ่อที่ต้องคอยสั่งสอนลูกผมไม่มีเลย)

1.ลูกต้องอยู่กับพ่อหรือแม่ ไม่ใช่อยู่กับพ่อตาแม่ยายฝั่งใดฝั่งหนึ่งใช่ไหม

2.ความรักจะเกิดขึ้นได้ ต่อเมื่อต้องอยู่ด้วยกันใช่ไหม 
แต่กับผมไม่ได้อยู่ด้วยกันกับลูกเลย เดือนนึงมาครั้งนึงแล้วจะบอกว่าให้รักถูกไหม มันโกหกเกินไปรึเปล่า

3. ผมอยากไปรับลูกมาอยู่ด้วยตั้งแต่แรกๆ แล้ว แต่ฝั่งนั้นไม่ให้มา ผมนับครั้งที่นอนกับลูกได้เลยตั้งแต่แยกทางกับฝ่ายหญิง คือไม่มีวันได้นอนด้วยกัน จะให้ไปนอนที่บ้านนั้นมันก็แปลกๆ 

ผมมีความคิดที่ผิดรึเปล่า ที่ผมจะไม่ได้รักลูก ผมรู้แค่เป็นแค่ลูก ผมมีหน้าที่แค่ส่งเงิน ผมใจดำเกินไปไหม ผิดปกติรึเปล่า คำถามพวกนี้มันถามเข้ามาในหัวตัวเองแล้วตัวเองก็หาคำตอบไม่ได้ เลยเกิดกระทู้นี้ขึ้นมา