อันนี้เป็นเรื่องของ เด็ก ผญ. คนหนึ่ง ที่เขาฝากมาขอคำ ปรึกษาจากพวกพี่ๆ ผมก็ช่วยอะไรเขาได้ไม่มาก นอกจากให้กำลังใจ เลยอยากจะรู้ว่า พวกพี่ๆ จะคิดยังไงกับ เรื่องแบบนี้..
ขอเริ่มเรื่องก่อน เด็กคนนั้นเป็น เด็ก ผญ. คนหนึ่ง ที่ครั้งเมื่อยังเด็ก พ่อแม่ ทะเลาะกัน จนต้อง หย่าร้างกัน ตอนนั้นเด็ก ผญ. นั้น อายุได้เพียง 7 ขวบ (ไม่แน่ใจเท่าไหร่แต่ก็น่าจะใช่) ตอนนั้น เธอเป็น ลูกคนเดียว และได้อยู่กับฝั่งแม่ จนประมาณ 2 ปีต่อมา หรือ เมื่อ พ.ศ. 2560 แม่เธอก็ได้ แต่งงานใหม่กับ พ่อเลี้ยงเธอ ซึ่งมี ลูกติดเหมือนกัน เป็นเด็ก ผช. อายุน้อยกว่าเธอ ในตอนนั้นเธอก็ไม่ได้ ถูกชะตากับ น้องชาย คนนั้นเสียเท่าไหร่นัก
และเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2561 แม่ของเธอ และพ่อเลี้ยงก็ได้มีลูก สาว มาอีก1 ถือว่าเป็นลูกที่ เกิดขึ้นระหว่าง รักครั้งใหม่ ของทั้งสอง และดูเหมือนว่า ทั้งสองจะ เอาใจใส่ เทคแคร์ ลูกคนเล็กแบบเห็นได้ชัด แบบมากเกินไปด้วย จนลูกติดทั้งสอง ค่อนข้างจะถูกใส่ใจน้อยลงสุด ทำให้ลูกติดทั้งสอง จากที่ไม่ค่อยถูกกัน ก็ดูเหมือนจะเข้าใจกันมากขึ้น ความสัมพันธ์เลยเพิ่มขึ้นมาบ้าง ถึงจะไม่ได้ถึงขั้นสนิท จนมาถึงทุกวันนี้ (ขอโฟกัสที่เด็ก ผญ.) เด็ก ผญ. คนนั้น ก็โดนด่า โดนลำเอียง โดนแซะหาเรื่องทุกอย่าง ในเรื่องที่เล็กๆ น้อยๆ และยังไม่เคยถูก คนในครอบครัว รับฟังอะไรเลย เป็นคนที่ระแวง ไม่ค่อยเชื่อใจใครในครอบครัว แล้วเมื่อเกิดปัญหา อะไรต่างๆขึ้น ก็ไม่มีที่ปรึกษาหรือที่ระบาย เพราะหากระบายกับครอบครัวก็อาจจะโดนเอาไปนินทา ที่น่าสงสารที่สุดคือ ครอบครัวไม่ให้โอกาส แสดงความคิดเห็นเลย เขาบอกให้เรียนก็ต้องเรียน บอกให้ทำอย่างไรก็ทำอย่างนั้น ไม่มีสิทธิ์ที่จะเถียงหรือใช้เหตุผลได้มากนัก ก็พอเป็นจะเข้าใจได้ว่า ครอบครัวหวังดี แต่จิตใจคนโดนมันจะระเบิดเอาได้ เด็ก ผญ. คนนั้น รู้สึกเหนื่อยอยู่ทุกวัน ไม่มีแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิต ถึงขั้นคิดสั้น ไม่อยากจะอยู่ เขาบอกว่าเหนื่อย อยู่ไปก็ไม่มีเหตุผลให้อยู่ ซึ่งน่าจะเกิดจาก คำพูดของแม่ ที่ใช้คำพูดมาตัดทอนความมั่นใจ หรือแม้กระทั่งดูหมิ่น ดูถูก ถ้าเป็นในกรณีอย่างนี้ควรทำอย่างไร ควรที่จะปฎิบัติตัวอย่างไร
เป็นแบบนี้ ถ้าเป็นคุณจะทำยังไง ในการใช้ชีวิต อยู่ในคำพูดที่คอย ตัดกำลังใจ และกระทบกระเทือน
ขอเริ่มเรื่องก่อน เด็กคนนั้นเป็น เด็ก ผญ. คนหนึ่ง ที่ครั้งเมื่อยังเด็ก พ่อแม่ ทะเลาะกัน จนต้อง หย่าร้างกัน ตอนนั้นเด็ก ผญ. นั้น อายุได้เพียง 7 ขวบ (ไม่แน่ใจเท่าไหร่แต่ก็น่าจะใช่) ตอนนั้น เธอเป็น ลูกคนเดียว และได้อยู่กับฝั่งแม่ จนประมาณ 2 ปีต่อมา หรือ เมื่อ พ.ศ. 2560 แม่เธอก็ได้ แต่งงานใหม่กับ พ่อเลี้ยงเธอ ซึ่งมี ลูกติดเหมือนกัน เป็นเด็ก ผช. อายุน้อยกว่าเธอ ในตอนนั้นเธอก็ไม่ได้ ถูกชะตากับ น้องชาย คนนั้นเสียเท่าไหร่นัก
และเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2561 แม่ของเธอ และพ่อเลี้ยงก็ได้มีลูก สาว มาอีก1 ถือว่าเป็นลูกที่ เกิดขึ้นระหว่าง รักครั้งใหม่ ของทั้งสอง และดูเหมือนว่า ทั้งสองจะ เอาใจใส่ เทคแคร์ ลูกคนเล็กแบบเห็นได้ชัด แบบมากเกินไปด้วย จนลูกติดทั้งสอง ค่อนข้างจะถูกใส่ใจน้อยลงสุด ทำให้ลูกติดทั้งสอง จากที่ไม่ค่อยถูกกัน ก็ดูเหมือนจะเข้าใจกันมากขึ้น ความสัมพันธ์เลยเพิ่มขึ้นมาบ้าง ถึงจะไม่ได้ถึงขั้นสนิท จนมาถึงทุกวันนี้ (ขอโฟกัสที่เด็ก ผญ.) เด็ก ผญ. คนนั้น ก็โดนด่า โดนลำเอียง โดนแซะหาเรื่องทุกอย่าง ในเรื่องที่เล็กๆ น้อยๆ และยังไม่เคยถูก คนในครอบครัว รับฟังอะไรเลย เป็นคนที่ระแวง ไม่ค่อยเชื่อใจใครในครอบครัว แล้วเมื่อเกิดปัญหา อะไรต่างๆขึ้น ก็ไม่มีที่ปรึกษาหรือที่ระบาย เพราะหากระบายกับครอบครัวก็อาจจะโดนเอาไปนินทา ที่น่าสงสารที่สุดคือ ครอบครัวไม่ให้โอกาส แสดงความคิดเห็นเลย เขาบอกให้เรียนก็ต้องเรียน บอกให้ทำอย่างไรก็ทำอย่างนั้น ไม่มีสิทธิ์ที่จะเถียงหรือใช้เหตุผลได้มากนัก ก็พอเป็นจะเข้าใจได้ว่า ครอบครัวหวังดี แต่จิตใจคนโดนมันจะระเบิดเอาได้ เด็ก ผญ. คนนั้น รู้สึกเหนื่อยอยู่ทุกวัน ไม่มีแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิต ถึงขั้นคิดสั้น ไม่อยากจะอยู่ เขาบอกว่าเหนื่อย อยู่ไปก็ไม่มีเหตุผลให้อยู่ ซึ่งน่าจะเกิดจาก คำพูดของแม่ ที่ใช้คำพูดมาตัดทอนความมั่นใจ หรือแม้กระทั่งดูหมิ่น ดูถูก ถ้าเป็นในกรณีอย่างนี้ควรทำอย่างไร ควรที่จะปฎิบัติตัวอย่างไร