พ่อชอบตีแม่ ทำยังไงดีคะ

สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากจะมาระบายความรู้สึกของคนที่เป็นลูกและเห็นพ่อทำร้ายแม่ และอยากจะมาขอคำปรึกษาจากทุกๆท่านหน่อยค่ะ คือพ่อของเราพื้นฐานเป็นคนที่อารมณ์ร้อนมากๆ ตอนเด็กๆเคยฉุดกระชากเราด้วยค่ะ ถึงตอนนั้นเราจะเด็กมากๆ แต่เหตุการณ์นั้นก็ยังคงฝังอยู่ในสมองเราไม่เคยลืม ด้วยความที่เราโตมากับครอบครัวทางฝั่งของแม่ เพราะพ่อเราไปทำงานเมืองนอกตั้งแต่เราเด็กๆ ดังนั้นเราเลยไม่ค่อยสนิทกับพ่อ ทีนี้ตอนนั้นพ่อเขาลางานมาพักผ่อน แล้วตอนนั้นเราติดบ้านยานมาก ไม่ยอมกลับบ้าน อยากเล่นกับเพื่อนที่บ้านยาย พ่อเลยมาตามที่บ้านยาย ละตอนนั้นเราไม่ยอม เราร้องไห้ไม่ยอมไปกับพ่อเพราะอยากเล่นกับเพื่อน พ่อเลยดึงเรา ฉุดเราขึ้นรถมอไซต์ กระฉากเราทุบลงกับพื้น บอกเลยว่าถ้าไม่มีผู้ใหญ่อยู่แถวนั้น เราน่าจะเจ็บหนักกว่านี้ เหตุการณ์นั้นทำให้เรากลัวพ่อมากๆ เราไม่กล้าเถียง ไม่กล้าดื้อกับพ่ออีกเลย นี้ก็เลยเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่พ่อลงมือกับเรา พอเราโตขึ้น เราก็เริ่มเข้าใจทุกอย่างมากขึ้น เรามองออกว่าพ่อเป็นคนแบบไหน คนแบบไหนที่พ่อไม่ชอบ ซึ่งพ่อจะไม่ชอบคนที่โง่ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง โง่ในที่นี้หมายถึงโง่เรื่องการใช้ชีวิต แบบว่าสอบได้เกรด4ตลอด แต่กลับโง่เรื่องเล็กๆน้อยๆ ซึ่งคนนั้นก็คือเรากับแม่ แม่เราเป็นคนเก่ง แต่บางครั้งก็เข้าใจอะไรบางอย่างยากมากๆ แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่แม่ มันกลับไปอยู่ที่พ่อ ด้วยความที่พ่อเราอารมณ์ร้อน ไม่ฟังใคร ไม่มีเหตุผล ชอบเอาตัวเองเป็นใหญ่ ทีนี้พอเห็นแม่ทำอะไรไม่ค่อยพอใจก็จะดุด่าต่อว่า ประมาณว่า ทำไมไง่แบบนี้ โง่โง่ เป็นอัลไซเมอร์หรอ ไปกินยาเถอะ(หมายถึงยารักษาคนบ้า อะไรแบบนี้ค่ะ) ซึ่งเราขนาดเราฟัง เรายังรู้สึกไม่ดีเลย แล้วแม่จะขนาดไหน บางครั้งกินเหล้ามาก็มาอารมณ์ร้ายใส่ครอบครัว เช่น กินเหล้าจนเมามา ละไปเก็บเห็นมาให้แม่ทำอาหาร แม่เราแค่ถามว่า ไปเก็บมาจากไหน มันกินได้หรอ ไม่ใช่ว่ามันมีพิษหรอ พ่อเราก็โมโห ยกมือขึ้นฟาดหน้าแม่ อันนี้แค่เรื่องเห็ด ซึ่งมันเป็นเรื่องเล็กมากๆ มันไม่ควรเกิดการทะเลาะกันด้วยซ้ำ แค่พ่อกลับตีแม่ ซึ่งเราไม่โอเคมากๆ เราอยากพาแม่หนีไปจากพ่อ อีกเรื่องที่เรายังจำได้ดี คือตอนนั้นพ่อกับแม่ตกลงกันตะซื้อวัว ละทีนี้คนขายเขาพูดว่าตะลดให้สองพัน ละแม่เข้าใจเป็นอย่างอื่น เลยบอกว่าไม่ต้องๆ แต่พอเข้าใจกันเรียบร้อยดีแล้วก็ได้ส่วนลดกันเหมือนเดิม (ตรงนี้เราไม่ค่อยรู้รายละเอียดเพราะไม่ได้ไปซื้อด้วย) พอกลับบ้าน พ่อก็ซื้อเรามากินกับญาติพี่น้อง อารมณ์แบบฉลองที่ได้ซื้อวัว พอกินเหล้าเสร็จก็มากินข้าว ละพ่อก็จุดประเด็นเรื่องนั้นขึ้นมา ด่าว่าโง่บ้างแหละ ด่าว่าอัลไซเมอร์บ้างแหละ ส่วนแม่ก็เงียบ เพราะรู้ดีว่าตอนพ่อเมาใครก็พูดเขาไม่ได้ แต่เหมือนพ่อยิ่งด่ายิ่งอารมณ์เสีย เลยปัดจานบนโต๊ะกับข้าวทิ้งจนหมด ละจะมาทำร้านแม่ ตอนนั้นเราตกใจมากๆ เพราะมันร้ายแรงหว่าครั้งไหนๆ เรารีบวิ่งไปยืนขวางพ่อกับแม่แบบอัตโนมัติ โชคดีที่พ่อยังเห็นเราเป็นลูกบ้าง ก็เลยไม่ได้ลงไม้ลงมือกับเรา ตอนนั้นแม่ก็กลัวพ่อมากๆ แม่เลยให้เราโทรเรียกตามาช่วยพูด ไม่งั้นพ่อไม่สงบ พ่อก็ดูไม่กลัวตาด้วยแหละ จนต้องเรียกผู้ใหญ่หลายๆคนมาช่วยเคลียร์ คือทุกคนเข้าใจป่ะ ปัญหาทันขี้ปะติ๋วมากๆ แค่เงินสองพันอะ อีกอย่างเราก็ได้ส่วนลดมาแล้วด้วย คือมันควรจบ มันไม่ควรเอามาพูดจนกลายเป็นปัญหาใหญ่แบบนี้ ขนาดตอนนั้นเรายังเด็ก เรายังเข้าใจเลยว่าอะไรเป็นอะไร อะไรที่ให้อภัยกันได้เราก็ควรจะใฟ้อภัยกัน นี้เป็นพื้นฐานของคำว่าครอบครัว ทุกครั้งที่พ่อทะเลาะกับแม่ด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง เราอยากจะจับแม่มาคุยกันแบบสองคนมากๆ ว่าถึงแม่กับพ่อจะเลิกกันหนูก็ยังโอเค หนูจะไม่รู้สึกเสียใจเลยถ้าแม่กับพ่อจะเลิกกะน ถึงจะไม่ใครหาเงินส่งหนูเรียน หนูก็จะทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียนให้ได้ ถ้าอยูกับพ่อแม่แม่ทรมานแบบนี้ แม่เลิกกับพ่อเถอะ เรารู้ว่าความคิดแบบนี้มันเป็นความคิดไม่ดีมากๆ แต่ไม่ไหวแล้วจริงๆ พ่อชอบพูดบั่นทอนจิตใจทั้งกับเราและแม่ เช่น ตอนเราต้องอ่านหนังสือสอบถึงเที่ยงคืน ละตื่นมาตอนตี4 เพื่อมาอ่านหนังสือต่อ พ่อกลับมาพูดว่าเรียนหนักระวังจะเป็นบ้านะ ไม่ต้องเรียนดีกว่ามั้ย ไปทำงานในโรงงานเลย ไม่ต้องใช้สมองอะไร  คือทุกคน พ่อจะรู้บ้างมั้ยที่เราตั้งใจเรียนอย่างหนัก เพราะเราอยากจะหนีพ่อไปไกลๆ พ่อจะรู้บ้างมั้ยว่าถ้าลูกคนนี้มีโอกาศหนีจากพ่อไปเมื่อไหร่ จะไม่หั่นกลับมามิงพ่ออีกเลย พ่อจะรู้บ้างมั้ยที่ลูกคนนี้ไม่ยอมมีแฟนเพราะเขาไม่อยากเจอผู้ชายแย่ๆแบบพ่อตัวเอง เขาอคติกับผู้ชายทุกคนเพราะพ่อตัวเอง 

ทุกคนว่าเราควรจะทำยังไงดดีคะ จับพ่อบวชดีมั้ย บวชตลอดชีวิตเลย 

พอได้มาระบาย เรารู้สึกโล่งขึ้นมานิดๆเลยค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบนะคะ