คือแม่เราเสียแล้ว พ่อก็มีเมียใหม่(หลังจากแม่เสียได้เดือนเดียว) เมียใหม่ก็มีลูกติด (ลูกยังเล็ก5ขวบได้)
เราโอเคกับการที่พ่อมีเมียใหม่ เพราะนั่นก็ชีวิตพ่อ
แต่เราแค่ไม่อยากรู้จักเมียใหม่พ่อ ไม่อยากคบค้าสมาคมด้วยเพราะไม่ใช่ญาติเรา และเราไม่ชอบที่เห็นคนอื่นมาแทนที่แม่
แต่เราก็ไม่ติดที่พ่อจะมีเมียใหม่ ขอแค่เขาไม่ต้องมายุ่งกับเราทุกอย่างมันก็จบแล้ว
พ่อจะมีเมียใหม่ก็ได้เราไม่ติดและไม่ว่าพ่อเลยแต่แค่อย่าเอาเขามาให้เราเห็น
อย่าเอามาให้เราเจอ ต่างคนต่างอยู่แค่นั้น
แต่พ่อพยายามเหลือเกินที่จะพาเราไปรู้จักเมียใหม่ ซึ่งเรารู้สึกอึดอัดมาก บอกพ่อแล้วว่าอย่าพาไปเจอ
สุดท้ายแกก็พาเราไปเจอเมียใหม่
เราผิดไหมที่เราเป็นแบบนี้
เราอยากจะด่าเมียใหม่พ่อมากเพราะไม่ชอบ แต่เราก็ทำได้แค่ยกมือไหว้เมียใหม่พ่อ และยิ้มให้เขาประดุจญาติคนนึง แต่มันคือการฝืนความรู้สึกเรามากๆ
เรารู้สึกอึดอัดที่สุดในชีวิต แต่ภายนอกเราได้แต่ฝืนยิ้ม
และอีกอย่างนึงพ่อเราค่อนข้างมีสมบัติพอสมควร มีเงินระดับนึง เรากลัวว่าเมียใหม่พ่อจะปอกลอกพ่อจนหมด
ปล.ปัจจุบันเราแยกกันอยู่กับพ่อแล้ว อยู่บ้านของตัวเอง พ่อก็อยู่กับเมียใหม่