เรามันต่ำต้อยขนาดนั้นเลยหรอ

เริ่มก่อนเลย เราเป็นเด็กบ้านนอกเรียนจบมอปลาย เข้ามาทำงานในชลบุรี จนอายุ 25 หางานได้ตามวุฒิ จนไปเจองานขนส่ง และได้เจอแฟนคนนี้ ไม่ได้ตรงสเปคแต่รู้สึกเค้าใส่ใจดี เค้าตามจีบเรา รอเลิกงานพร้อมกันไปส่งห้องทุกวัน จนกระทั้งหลายเดือนต่อมาเราได้เป็นแฟนกัน และเค้าบอกว่าเราไม่ต้องเช่าห้องแล้ว ย้ายไปอยู่กับเค้าที่บ้าน ที่บ้านมีแค่แม่และแฟน เราด้วยความอยากใช้ชีวิตกับเค้าเลยย้ายเข้าไป พอเข้าไปวันแรกแม่แฟนถามเราจบอะไร ทำงานอะไร อยู่จังหวัดไหน ด้วยความว่าที่บ้านแฟนมีเงิน มีร้านทำผม มีห้องเช่า จึงถามเยอะหน่อย พอเริ่มอยู่สักพักแม่จะชอบเล่าเรื่องแฟนเก่าแฟนให้ฟัง ว่าคนนั้นเรียนจบสูง ทำงานเงินเดือนเยอะ เค้าเลยสร้างบ้านหลังที่อยู่ให้  คนก่อนหน้าก็จบสูง เงินเดือนเยอะ ออกรถให้  แกจะชอบพูดอะไรแบบนี้ให้ฟัง จนเราบอกแฟนว่าแม่พูดแบบนี้ๆ แฟนก็บอกได้แค่ไม่ต้องสนใจ เราร้องไห้เป็นเดือนๆ เพราะน้อยใจตัวเองที่ไม่ได้เป็นแบบคนเก่าๆเค้า แต่ตลอดเวลาที่เราอยู่บ้านหลังนี้เราไม่เคยจะขี้เกียจ เราทำงานห่ามรุ่งห่ามค่ำ ทำงานบ้านทำกับข้าวทั้งๆที่เงินรายวันแทบไม่พอจะกิน เพราะแม่ชอบพูดว่าคนก่อนเค้าซื้อแบบนั้น คนก่อนเค้าซื้อแบบนี้ ไม่เคยได้อด แล้วถึงเราจะเหนื่อยแค่ไหนเราก็ต้องขึ้นห้องนอนพร้อมแม่ เพราะจะมีปัญหาเรื่องค่าไฟมาก  จนวันหนึ่งเราตั้งท้อง แฟนเราดีใจมาก แต่แม่แฟนกลับบอกว่า "กูให้มีลูกกับ..... ตั้งนานแล้ว ไม่มี มีกันตอนนี้ก็หาเลี้ยงกันเองเหอะ  เมีย ก็เงินเดือนแค่นี้จบแค่นี้ จะเอาอะไรมากินกัน " ประโยคเนี้ยทำเราจุกจนร้องไห้ เราไม่เคยใช้เงินแฟนเลย ไม่ขอเดือดร้อนอะไรเค้าเลย แต่ทำไมรู้สึกเหมือนโดนดูถูกแรงๆ ระหว่างที่ท้องแฟนก็ติดพนันไม่ช่วยค่าอะไรเลย เราเครียดมาก ร้องไห้ทุกวัน จนแท้ง แม่แฟนก็หาว่าเราเป็นคนทำแท้ง ที่ผ่านมาเราโดนพูดแซะ โดนพูดเปรียบเทียบกับคนเก่าเค้าตลอด อยากออกจากบ้านหลังนั้นมาก แต่เราก็รักแฟนเรามากจริงๆ  ถึงทนอยู่กับเค้าได้เป็นปีๆ แฟนไม่ยอมย้ายเพราเป็นห่วงแม่ เรามีปัญหาหลายครั้ง แต่แม่แฟนจะชอบพูดว่า ไอเจมก็เป็นแบบนี้ เราต้องปรับเข้าหามันตลอด จนถึงวันที่เราเดินออกมาได้ แต่มันยังรู้สึกเจ็บ ว่าเรามันไม่ดีเหมือนที่แม่เค้าพูดแซะ พูดเทียบขนาดนั้นเลยหรอ เรามันต่ำต่อยขนาดนี้เลยหรอ จริงๆเรื่องราวมันเยอะมากจริงๆกับสิ่งที่เราเจอมา เรายังรู้สึกเจ็บและเข็ดมากจริงๆ นี่หรือความหวังดีของแม่ที่อยากจะให้ลูกเจอผู้ชายดีดี