ครอบครัวทำให้ไม่อยากมีชีวิตอยู่

หนูอายุ18ปี ครอบครัวหนูทะเลาะกันบ่อยค่ะต่างคนต่างมีปัญหาแล้วก็มาลงที่หนูหมดเลยค่ะ หลายๆครั้งที่หนูโดนก็ไม่ใช่เล็กๆน้อยๆ เวลาหนูตั้งใจทำงานไม่มีใครสนใจค่ะพอหนูไม่ทำแค่นิดเดียวก็ด่าหนูแล้ว แล้วก็พาลไม่ให้หนูเรียนต่อให้รีบออกไปหางานทำ จนวันนี้หนูทำงานบ้านอยู่ที่บ้าน พอเสร็จงานหนูก็พักใครเรียกใช้อะไรหนูก็ทำ แต่พี่ก็มาวีนฉ่ำใส่แล้วบอกว่า"หัดมาช่วยแม่ทำงานมั่งไม่ใช่นอนอยู่ที่บ้านวันๆเล่นแต่ทรศ.ไม่ทำห่าอะไรเลย" จนตอนนี้หนูรู้สึกท้อมากเลยค่ะเวลาหนูทำหนูตั้งใจตลอด วันเกิดหนูก็เซอร์ไพร์สให้แบบเต็มใจ เพราะพ่อทะเลาะกับแม่พ่อเลยไปอยู่อีกบ้านนึง ตอนที่ไม่มีพ่อหนูอดๆอยากๆค่ะ บางวันไปโรงเรียนก็ได้เงินบางวันก็ไม่ได้ หนูได้ไปแค่วันละ100 ค่าอาหารรร.ก็ไม่ใช่ถูกๆ ข้าวเช้าหนูก็ไม่ได้กินไปเพราะไม่มีอะไรให้กินค่ะ หนูต้องจ่ายค่าทรศ.เดือนละ3,000 กับค่าเน็ตเดือนละ550 ทั้งๆที่ทุกคนใช้แต่มาตกที่หนูจ่าย ทั้งที่รู้ว่าหนูก็ไม่มีรายได้ ทำงานที่ไหนเค้าก็ไม่รับทำ หนูอยากจะหนีไปให้ไกลๆค่ะ เวลาหนูอยู่กับพ่อถึงวันนั้นพ่อจะมีตังค์ติดตัวแค่100เดียวพ่อก็ไม่เคยให้หนูอดอยากค่ะ แต่บางทีพ่อก็ด่าหนูไล่หนู ทุกวันนี้หนูทำอะไรไปหนูไม่เคยได้อะไรตอบแทนเลยแม้แต่กำลังใจก็ไม่ได้แถมยังเป็นที่รองรับอารมณ์ของทุกคนในบ้านอีกค่ะ หนูรู้สึกไม่อยากมีชีวิตอยู่ หนูขอพรอยู่ทุกวันว่าขอตายก่อนเพราะไม่อยากเห็นใครในบ้านจากไปทีละคน แต่ตอนนี้หนูอยากหายไปโดยที่เจ็บน้อยที่สุด เรื่องที่หนูเจอที่รร.ก็มากพอแล้วหนูโดนบูลลี่โดยวีนสารพัดหนูไม่เคยเถียงเพื่อนชนะเลยค่ะ พอมาที่บ้านหนูก็เป็นคนยอมตลอด บางทีหนูก็คิดว่าหนูเป็นภาระรึป่าว ถ้าไม่มีหนูอยู่ชีวิตทุกคนจะโล่งขึ้นมั้ย ใครจะซักผ้าหุงข้าวล้างจานให้ หนูอยากตายเร็วๆนี้เลยค่ะ หนูไม่ต้องการอยู่เป็นภาระใครอีกแล้ว อนาคตหนูไม่แน่ไม่นอนหนูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชอบทำอะไร เงินซัพพอร์ตก็ต้องหาเอง จะเรียนก็ต้องหาเงินส่งตัวเองเรียน หรือถ้าหนูจบชีวิตทุกอย่างก็จะจบรึป่าวคะ ตอนนี้หนูรู้สึกแบบนี้เลยค่ะ หรือไม่หนูก็อยากจะย้ายไปอยู่ที่ไกลๆที่ที่ไม่ทำให้หนูเสียใจไม่ทำให้หนูต้องมาคอยบั่นทอนจิตใจตัวเองแบบนี้