สวัสดีค่ะวันนี้เรามาเล่าประสบการณ์ชีวิตของเราตั้งแต่มีชีวิตมา ครอบครัวเรามีทั้งหมด 5 คนในตอนนี้ มีแม่ พ่อ ย่า น้องชาย และเรา พ่อเราเป็นคนอารมณ์ร้อนค่ะ เอาแต่ใจ เจ้าชู้ ไม่ฟังใคร อีโก้สูง โลกหมุนรอบตัวเอง พ่อกับแม่มักทะเลาะกันบ่อยครั้ง มีทำร้ายร่างกาย ต่อว่าทำร้ายจิตใจของแม่และเราและคนอื่นๆในครอบครัว ตอนเด็กพ่อเคยต่อยหน้าแม่ จิกหัว เตะ ทุบตีต่างๆนาๆ ตอนนั้นเราและน้องยังเด็กค่ะ ช่วยอะไรไม่ได้ ได้แค่ห้ามเท่านั้น เรากับน้องกลัวพ่อมากๆค่ะ แค่ได้ยินเสียงอะไรกระแทกแรงๆ ก็ระแวงว่าเขาจะทะเขาะกันและทำร้ายกันอีก
(1) มีครั้งหนึ่งเราอายุยังน้อยวันนั้นต้อนเช้าแม่ป้อนข้าวค่ะแต่เราไม่กินเพราะขนที่หนังหมูมันแข็งเราเลยบอกว่าไม่กิน แต่พ่อเราออกมาจากห้องนอนแบะหยิบชามกระเบื้องขว้างใส่หัวเราจนแตก และใช่ค่ะเรายังเด็ก
(2) วันนั้นเราพอจะโตมาบ้างค่ะประมาณ ป.4-ป.5 ตอนนั้นเราเรียนในตัวเมือง อาศัยอยู่กับน้าของพ่อ จะกลับมาหาพ่อแม่เสาร์อาทิตย์นั่ง2แถวกลับมา วันนั้นเรากลับมาก็เจอเขาทะเลาะกันค่ะ พอผ่านไปเริ่มดึก เรากับน้องชายนอนอยู่ค่ะ พ่อมาปลุกเรียกให้เราสองคนขึ้นรถยนต์ ไปกัน4คนค่ะเราน้องพ่อและแม่ เขาขับรถยนต์ไวมากๆค่ะตอนนั้น เราไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่แต่น่าจะเยียบมิดเลยค่ะ เรากับน้องนั่งกอดกันแน่น พ่อโวยวายล่ะหว่างงทาง แล้วก็พูดขึ้นมาค่ะว่า จะตายก็ตายไปด้วยกันให้หมด แล้วเขาก็เหยียบไปเรื่อยๆ จนเพื่อนเขาโทรมา บอกว่าให้ช่วยไปดูร้านหน่อย สรุปก็ไปจบที่ร้านของเพื่อนพ่อค่ะ เรากับน้องกลัวมากๆ ต่อหน้าเพื่อนคุยดีมาก แต่พอจะกลับบ้านก้โวยวายใส่แม่ใส่เรา ขากบับก็ทำเหมือนเดิมเลยค่ะแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
(3) ตอนนี้นก่อนเราจะไปเรียนในเมือง1ปี ตอนนั้นเราโดนเคร่งเรื่องเรียนมากทั้งที่ตอนนั้นอยู่แค่ม.ต้น เราโดนพ่อกดดันค่ะ เขาขู่เราว่าถ้าอันดับตกจากที่เดินของเทอมที่แล้วเขาจะตีเรา เขาไม่แม้แต่จะชมหรืออะไรเลยค่ะที่ผ่านมา ไม่แม้แต่จะพาขับรถไปดูเกรด เราต้องปั่นจักรยานไปค่ะ ก็ไกลพอสมควร สรุปเราได้ที่เดิมเราเลยไม่โดนอะไร แต่ก็ไม่เคยมีคำชมแม้แต่ครั้งเดียว จนเราย้ายไปเรียนในเมือง เราเก่งศิลปะมากค่ะ ไปแข่งหลายที่ แต่เรามีที่ประจำทุกวันอาทิตย์ วาดเขียนสีช็อคบนถนนค่ะ เราก็แค่เด็กน้อยคนนึงที่อยากให้พ่อแม่มาดูเราแข่งบ้าง เพราะมองไปที่คนอื่นพ่อแม่เขามานั่งดู เรามีแค่น้าของพ่อที่มาส่งและต้องกับไปทำงาน เราเข้าใจค่ะ แต่พ่อกับแม่เราก็เข้าใจค่ะว่าติดงาน แต่ก็อยากมีสักครั้ง
(4) ตอนนั้นเราอายุเยอะขึ้นมาหน่อย วันนั้นเรากลับมาจากรร.พ่อก็เรัยกเราไปคุย ถามว่านี่ใคร เขาก็ยื่นเฟสของแฟนเรามาค่ะเราก็บอกว่าแฟนหนู (ครบหากันมานานและพ่อแม่รู้จักแล้วค่ะมาบ้านบ่อย) เขาก็บอกว่าแฟนเรามีรหัสเฟสมีอะไรเรารึเปล่าเราก็บอกมีค่ะ สรุปคือพ่อเขาโดนดูดเงินแต่มันขึ้นเบอร์โทรเรา เขาเลยคิดว่าแฟนเราทำ แต่เรามั่นใจในตัวแฟนมากๆค่ะว่าเขาไม่ทำ แฟนเรารู้เรื่องก็บอกว่าเขาไม่ได้ทำเขายอมมาคุยที่บ้านให้เช็คอะไรได้เลย สรุปสักพักเพื่อนพ่อมาที่บ้านค่ะ สืบหากันไปเจอแหล่งที่มาคือที่กรุงเทพฯ แต่พ่อก็ยังไม่ยอมรับค่ะ สรุปเขาไม่โทษแฟนเรา แต่มาโทษเรา เพราะเบอร์เราขึ้น ด่าเราสารพัด ทั้งพูดว่ากูไม่เคยอยากมีเลย ซึ้งเขาเคยพูดมากหลายครั้งเราก็ยังไม่ชินค่ะเสียใจมาตลอด เราทั้งเถียงทั้งร้องไห้ จนเขาพูดมาว่าไปเลยนะ ไปไกลๆ จนเพื่อนพ่อต้องเดินขึ้นมาห้องเรามาปลอบมาอธิบาย เพราะเขารู้เราไม่ได้ทำแน่ๆ เราเสียใจมากๆค่ะ แค่คนในวจครอบครัวกันเขายังไม่ไว้ใจ จนเขารถ้ความจริงว่าเราไม่ได้ทำ แต่เขาไม่เคยคิดจะมาขอโทษกับสิ่งที่เขาพูดและทำกับเราเลยค่ะ
(5) พ่อเรานอกใจค่ะ มีเพื่อนแม่คนนึงในวงเหล้าเวลาทะเลาะกับผัวขอบหนีมาอยู่ในบ้านเราค่ะ มานั่งร้องไห้มาทักหาพ่อเราให้ไปส่งที่นั่นที่นี่ แม่เรารู้อยู่ในใจค่ะ ว่ามันจะมาเอาพ่อเรา แต่ติดที่พ่อเราลงไปเล่นด้วย สรุปจบที่นอกกายค่ะ แม่เราพูดหลายรอบ จนจะหนีไปเขาก็ร้องไห้ยื้อแม่เอาไว้ แต่สรุปก็มีอีกครั้งตอนนั้นพ่อเมาค่ะ เขาก็พูดไปเรื่อยเปื่อยจนหลุดพูดมาว่าผิดพลาดที่ไปเอา
(เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนพ่อมาชวนพ่อให้ไปส่งหน่อยค่ะ พ่อเราก็ไปส่งในเมือง จนไปถึงเพื่อนพ่อเอา
มาให้เทคแคร์พ่อค่ะ จ่ายตังค์เรียบร้อย พ่อเราก็ล่อเลยค่ะไม่สนเลยว่าตัวเองมีครอบครัว พอเขาพูดเสร็จเช้าวันต่อมาก็ทะเลาะค่ะแม่เรานอนไม่หลับทั้งคืน พอตกเย็นนี่มารู้เรื่องค่ะ ตอนนั้นเรารู้สึกผิดหวังในตัวพ่อมาก ถึงเรื่องมันจะนานมาแล้ว มันก็ดีที่เขาจริงใจที่จะพูดออกมาให้แม่รู้และขอโทษ แต่มันก็รู้สึกแต่อยู่ดีค่ะ แต่เขากับพูดกับแม่ว่าเขาผิดอะไรเรื่องก็นานแล้วแม่จะเอามาพูดทำไม เขาซื่อสัตย์ที่จะพูดออกมาทำไมเขาถึงดูเลว ตอนนั้นเราคิดในใจค่ะ ถึงจะพูดออกมาแต่ทำไปแล้วทั้งที่มีครอบครัว มันก็ผิด เราผิดหวังในตัวพ่อมากๆค่ะ จนตกดึกเขาก็วิวาททำร้ายค่าของและเดินหนีออกไปจากบ้าน ไปทำร้านทรัพย์สินวัด (เอาเลื่อยไปเลื่อยโซ่จะเข้าไปเอารถยนที่จอดไว้) จนเขาโทรมาหานี่ว่าเหล้า บุหรี่ นี่เลยต้องเดินไปซื้อค่ะเพราะกุญแจรถเขาเอาไป พอเดินไปถึงหน้าวัดเรากับแม่เจอเขาพอดี เขาก้โวยวายด่าทอแม่เราพอเดินห่างกันเขาก้ตะโกนไล่หลังว่าจะไปไหนกันเสียงดัง ทั้งที่กำลังจะเดินไปซื้อเหล้าให้เขาตามที่สั่ง สรุปเรากับแม่รำคาญเลยเดินกับค่ะ พอพ่อเดินถึงหน้าบ้านเขาก็โยนถังขยะไปกลางถนน มีรถมาเหยียบค่ะรถบางคันเกือบจะเกิดอุบัติเหตุ เรากับแม่เลยรีบไปหยิบมาเก็บ พอเข้าบ้านไปก็โวยวายจะกินเหล้าอีกค่ะเรากับแม่ก้ต้องออกไปซื้อมาให้ สรุปก้จบที่นั่งคุยทำความเข้าใจกับแม่ จนเขาเรียกเราไปคุยด้วย ถามว่าแม่พูดอะไรกับเราบ้างเราก็พูดออกไป เขาก็พูดอะไรสารพัดจนเราทนไม่ไหว เลยพูดว่าพ่อฟังหนูนะ มันดีแล้วที่พ่อเปิดให้อยากจะพูดออกมาสารภาพกับสิ่งที่ทำ ตอนหนูรู้หนูผิดหวังในตัวพ่อมากนะ เพราะพ่อก็มีหนูมีน้องแล้ว เขาก้สวนอีกว่ามัน7-8ปีแล้ว เราก็เลยพูดไปว่าตอนนั้นพ่อก็มีหนูแล้วนิ เขาก้ร้องไห้ค่ะเพราะเขาผิดพลาดจริงๆ เขาก็เลยบอกให้เราไปนอน เราก็เดินออกมาเลยค่ะ พอเช้าก็ยังคงไม่จบค่ะ โวยวายถีบประตูเสียงดัง เขาไม่เคยยอมรับผิดเลยค่ะเอาแต่พูดว่าตัวเองถูก จนหนทางแล้วค่ะ
ประสบการณ์มีพ่อ 🚩
(1) มีครั้งหนึ่งเราอายุยังน้อยวันนั้นต้อนเช้าแม่ป้อนข้าวค่ะแต่เราไม่กินเพราะขนที่หนังหมูมันแข็งเราเลยบอกว่าไม่กิน แต่พ่อเราออกมาจากห้องนอนแบะหยิบชามกระเบื้องขว้างใส่หัวเราจนแตก และใช่ค่ะเรายังเด็ก
(2) วันนั้นเราพอจะโตมาบ้างค่ะประมาณ ป.4-ป.5 ตอนนั้นเราเรียนในตัวเมือง อาศัยอยู่กับน้าของพ่อ จะกลับมาหาพ่อแม่เสาร์อาทิตย์นั่ง2แถวกลับมา วันนั้นเรากลับมาก็เจอเขาทะเลาะกันค่ะ พอผ่านไปเริ่มดึก เรากับน้องชายนอนอยู่ค่ะ พ่อมาปลุกเรียกให้เราสองคนขึ้นรถยนต์ ไปกัน4คนค่ะเราน้องพ่อและแม่ เขาขับรถยนต์ไวมากๆค่ะตอนนั้น เราไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่แต่น่าจะเยียบมิดเลยค่ะ เรากับน้องนั่งกอดกันแน่น พ่อโวยวายล่ะหว่างงทาง แล้วก็พูดขึ้นมาค่ะว่า จะตายก็ตายไปด้วยกันให้หมด แล้วเขาก็เหยียบไปเรื่อยๆ จนเพื่อนเขาโทรมา บอกว่าให้ช่วยไปดูร้านหน่อย สรุปก็ไปจบที่ร้านของเพื่อนพ่อค่ะ เรากับน้องกลัวมากๆ ต่อหน้าเพื่อนคุยดีมาก แต่พอจะกลับบ้านก้โวยวายใส่แม่ใส่เรา ขากบับก็ทำเหมือนเดิมเลยค่ะแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
(3) ตอนนี้นก่อนเราจะไปเรียนในเมือง1ปี ตอนนั้นเราโดนเคร่งเรื่องเรียนมากทั้งที่ตอนนั้นอยู่แค่ม.ต้น เราโดนพ่อกดดันค่ะ เขาขู่เราว่าถ้าอันดับตกจากที่เดินของเทอมที่แล้วเขาจะตีเรา เขาไม่แม้แต่จะชมหรืออะไรเลยค่ะที่ผ่านมา ไม่แม้แต่จะพาขับรถไปดูเกรด เราต้องปั่นจักรยานไปค่ะ ก็ไกลพอสมควร สรุปเราได้ที่เดิมเราเลยไม่โดนอะไร แต่ก็ไม่เคยมีคำชมแม้แต่ครั้งเดียว จนเราย้ายไปเรียนในเมือง เราเก่งศิลปะมากค่ะ ไปแข่งหลายที่ แต่เรามีที่ประจำทุกวันอาทิตย์ วาดเขียนสีช็อคบนถนนค่ะ เราก็แค่เด็กน้อยคนนึงที่อยากให้พ่อแม่มาดูเราแข่งบ้าง เพราะมองไปที่คนอื่นพ่อแม่เขามานั่งดู เรามีแค่น้าของพ่อที่มาส่งและต้องกับไปทำงาน เราเข้าใจค่ะ แต่พ่อกับแม่เราก็เข้าใจค่ะว่าติดงาน แต่ก็อยากมีสักครั้ง
(4) ตอนนั้นเราอายุเยอะขึ้นมาหน่อย วันนั้นเรากลับมาจากรร.พ่อก็เรัยกเราไปคุย ถามว่านี่ใคร เขาก็ยื่นเฟสของแฟนเรามาค่ะเราก็บอกว่าแฟนหนู (ครบหากันมานานและพ่อแม่รู้จักแล้วค่ะมาบ้านบ่อย) เขาก็บอกว่าแฟนเรามีรหัสเฟสมีอะไรเรารึเปล่าเราก็บอกมีค่ะ สรุปคือพ่อเขาโดนดูดเงินแต่มันขึ้นเบอร์โทรเรา เขาเลยคิดว่าแฟนเราทำ แต่เรามั่นใจในตัวแฟนมากๆค่ะว่าเขาไม่ทำ แฟนเรารู้เรื่องก็บอกว่าเขาไม่ได้ทำเขายอมมาคุยที่บ้านให้เช็คอะไรได้เลย สรุปสักพักเพื่อนพ่อมาที่บ้านค่ะ สืบหากันไปเจอแหล่งที่มาคือที่กรุงเทพฯ แต่พ่อก็ยังไม่ยอมรับค่ะ สรุปเขาไม่โทษแฟนเรา แต่มาโทษเรา เพราะเบอร์เราขึ้น ด่าเราสารพัด ทั้งพูดว่ากูไม่เคยอยากมีเลย ซึ้งเขาเคยพูดมากหลายครั้งเราก็ยังไม่ชินค่ะเสียใจมาตลอด เราทั้งเถียงทั้งร้องไห้ จนเขาพูดมาว่าไปเลยนะ ไปไกลๆ จนเพื่อนพ่อต้องเดินขึ้นมาห้องเรามาปลอบมาอธิบาย เพราะเขารู้เราไม่ได้ทำแน่ๆ เราเสียใจมากๆค่ะ แค่คนในวจครอบครัวกันเขายังไม่ไว้ใจ จนเขารถ้ความจริงว่าเราไม่ได้ทำ แต่เขาไม่เคยคิดจะมาขอโทษกับสิ่งที่เขาพูดและทำกับเราเลยค่ะ
(5) พ่อเรานอกใจค่ะ มีเพื่อนแม่คนนึงในวงเหล้าเวลาทะเลาะกับผัวขอบหนีมาอยู่ในบ้านเราค่ะ มานั่งร้องไห้มาทักหาพ่อเราให้ไปส่งที่นั่นที่นี่ แม่เรารู้อยู่ในใจค่ะ ว่ามันจะมาเอาพ่อเรา แต่ติดที่พ่อเราลงไปเล่นด้วย สรุปจบที่นอกกายค่ะ แม่เราพูดหลายรอบ จนจะหนีไปเขาก็ร้องไห้ยื้อแม่เอาไว้ แต่สรุปก็มีอีกครั้งตอนนั้นพ่อเมาค่ะ เขาก็พูดไปเรื่อยเปื่อยจนหลุดพูดมาว่าผิดพลาดที่ไปเอา