บทกลอนนี้เป็นบทกลอนอะไรคะ

ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร                ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน แม้เกิดในใต้ฟ้าสุธาธาร                          ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา
 แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณ                      พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา
 แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา                      เชยผกาโกสุมปทุมทอง
 แม้ถ้ำอำไพใคร่เป็นหงส์                          จะร่อนลงสิงสู่เป็นคู่สอง
 ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง         เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป
ใช่กลอน8มั้ยคะรึกลอนอะไร