ขอพื้นที่ระบายและคำปรึกษาหน่อยค่ะ

พื้นที่นี้เราขอระบายแล้วก็ขอคำปรึกษานะคะ คือ ป้าเรา(พี่สาวของพ่อ)เขาป่วยตอนนี้นอนติดเตียงอยู่ ป้าเขาร้องตะโกนให้คนไปทำนั่นทำนี่ให้ทั้งวัน ถ้าไม่มีคนไปแกก็จะร้องอยู่แบบนั้น บางทีที่เราไปเขาก็แค่ยิ้มไม่พูดอะไร พอเราหันหลังจะเดินกลับ เขาก็ตะโกนอีกรอบ แล้ววันไหนที่เขาไม่มีสติเขาก็จะร้องหาคนที่ตายไปแล้วไม่ว่าจะพี่หรือน้องที่ตายไปแล้ว เขาเรียกหาหมดเลย คือมันเป็นแบบนี้ทั้งวันทั้งคืน แล้วเขามีลูกมีหลานนะ แต่ลูกหลานไม่สนใจไม่อะไรเลยแบบไม่สนใจแกเลย มีบางครั้งเวลาโมโหก็จะฆ่าป้าแก(หลานเขาติดยานะคะ) แล้วเสียงที่เขาตะโกนออกมาคือมันดังออกไปจนถึงหน้าปากซอยเลยค่ะ เราบอกให้เขาหยุดเขาก็ไม่หยุด คือเอาแต่ใจตัวเองมาก บางทีเขาบอกว่าเขาอยากกินนั่นนี่แต่หมอห้าม เราบอกว่าเขากินไม่ได้นะ แต่เขาตะคอกใส่เราว่ากินได้ แถมจะยกมือมาปัดชามโจ๊กทิ้งด้วยค่ะ เราเป็นคนคอยดูแลแกเพราะเราสงสาร แต่หลายคนก็บอกว่าไม่ใช่หน้าที่ของเรา แต่เราก็ต้องทำเพราะป้าแกแรกๆดูทรมานมากจริงๆค่ะ เราไปช่วยแกจนแกเริ่มมีแรงขึ้นมาอีกรอบ แต่ก็เรียกร้องจะเอานั่นเอานี่ แถมด่าเราด้วยค่ะ เรารู้สึกไม่โอเค เราเคยนอนอยู่บ้านเงียบๆเขาก็ร้องเรียกหาแต่เราทั้งๆที่บ้านเขาก็มีคนอยู่ บางทีเราทำอะไรไม่ได้ดั่งใจที่แกอยากได้แกก็จะร้องเสียงดังจนหลายเขาออกมาดูแล้วขู่จะทำร้ายเรา คือเราเริ่มรู้สึกไม่โอเคแล้วค่ะบางทีตอนกลางคืนเราก็ไม่ได้นอนจนต้องพึ่งยานอนหลับ มันเป็นแบบนี้จนเราเริ่มคิดแล้วค่ะว่าเราต้องช่วยเขาต่อดีมั้ย เพราะตอนที่พิมพ์กระทู้นี้อยู่ป้าแกก็ยังร้องหาคนนั้นคนนี้อยู่