ขอกำลังหน่อยค่ะ

สวัสดีค่ะวันนี้เราจะมาเล่าเเรื่องราวชีวิตของเรานะคะ ตั้งแต่จำความได้นะคะตอนเด็กประมาณประถมต้นๆเลยค่ะแม่เรามีคนอื่นค่ะเอาคนอื่นเค้ามาอยู่ในบ้านเราด้วยอยู่ด้วยกัน5คนมีเรา พ่อ แม่ พี่ แล้วก็ชู้อีกคนค่ะตอนนั้นเราเด็กเลยไม่ได้คิดอะไรค่ะแต่พ่อก็มาเล่าตลอดนะคะว่าแต่ก่อนแม่ก็มีคนอื่นตลอดทิ้งเราไป

อยู่เป็น10ปีเลยค่ะจนในที่สุดก็เลิกลากันไปช่วงนี้เป็นช่วงที่เราสนิทกับพ่อมากกว่าแม่ค่ะ พอขึ้นมาม.4ก็เอาอีกแล้วค่ะแม่หนีไปกับคนอื่นเอาเงินพ่อเราไปด้วยเป็นแสนเลยค่ะจนพ่อเราจะฆ่าตัวตายแต่ในที่สุดแม่ก็กลับมาแล้วเรื่องก็จบไปพอขึ้นมาม.6พ่อเราก็ได้สร้างแคมป์คนงานอยู่กับคนพวกนั้นซึ่งในสังคมพวกนั้นก็คือขายยาเล่นยาค่ะแต่เราก็เงะอเข้าใจพ่อนะคะเพราะว่าพ่อน่าจะเหงาเพราะไม่มีคนสนใจพ่อเลยพ่อก็คงอยากมีคนคุยด้วยและพ่อก็ได้ไปหลงรักเด็กคนนึงค่ะสาเหตุน่าจะเพราะแม่ไม่ได้ให้ความรักพ่อเลยแต่พ่อเป็นคนที่รักแม่มากนะคะยอมแม่ทุกอย่างเลยค่ะจนใยที่สุดพ่อเราก็ได้ย้ายไปอยู่ข้างล่างกับเด็กคนนั้นซึ่งอยู่ใกล้ๆบ้านระหว่างนี้พ่อกับแม่เราก็ทะเลาะกันหนักมากทำร้ายร่างกายจนเราจะเป็นซึมเศร้าเลยค่ะและได้มารู้ความจริงที่ช็อคที่สุดคือพ่อเราขายยาค่ะทุกคนในบ้านห้ามแล้วแต่พ่อก็ยังไม่ฟังก็ได้แต่ปล่อยไปค่ะช่วงนี้คือเรากับพ่อเหมือนต่างคนต่างอยู่ค่ะจนในวันนี้พ่อเราติดคุกค่ะซึ่งออาจจะตลอดชีวิตเราเสียใจมากเลยค่ะเราเข้าใจพ่อนะคะว่าที่พ่อเป็นแบบนี้สาเหตุนึงก็มาจากเพราะครอบครัวที่ไม่ได้สนใจอะไรพ่อเลยพ่อเราเป็นคนดีมากนะคะนิสัยเหมือนเด็กคนนึงช่วงเวลาที่พ่อไม่อยู่กับเราเราก็ได้แต่คิดถึงตอนที่อยู่ด้วยกันไปเที่ยวด้วยกันพ่อทำกับข้าวให้กินซึ่งมันไม่มมีมานานมากแล้วที่มาเขียนกระทู้นี้เพราะอยากได้กำลังใจค่ะเราไม่เคยมีครอบครัวที่อบอุ่นเลยพ่อกับแม่เราดีนะคะแต่มันไม่ได้อบอุ่นวันนี้เราเสียดายเวลาที่ไม่ได้อยู่กับพ่อมากๆเราไม่รู้ว่าพ่อจะรักเราเหมือนเดิมอยู่ไหมแต่เราไม่เคยเกลียดพ่อเลยที่ทำแบบนั้นตอนนี้เราร้องไห้ไม่หยุดเลยค่ะคิดถึงช่วงเวลาที่ได้อยู่เล่นกับพ่อมากๆตอนนี้แม่มีคนใหม่แล้วแต่เหมือนเค้าแค่จะมาหวังให้แม่เลี้ยงดูแลเพราะงานก็ไม่ทำหนักใจมากๆเลยค่ะ😭