ของผมมีตอนม.3ครับ
เรื่องมันดำเนินมาเป็นขั้นเป็นตอนครับ
ตอนเข้ามาม.1ผมถูกชะตากับคนนี้มากและเป็นเพื่อนร่วมห้องกันและเราก็เริ่มมาเล่นก็เล่นด้วยกันตอนม.2และสนิทกันมากด้วยจนเพื่อนในห้องจับจิ้นกัน
ด้วยความที่เราเป็นคนที่เห็นใจคนอื่นมากและตอนประถมชอบเล่นกับผญ.คนที่เราสนิทด้วยก็เป็นผู้หญิง
แต่ว่าคนที่เราบอกว่าถูกชะตาด้วยและเล่นด้วยกันตอนม.2 เพื่อนก็จับจิ้นกันเขาเป็นผช. และเพื่อนจะแซวตลอดว่าคบกันเราก็จะปฏิเสธตลอดว่าไมได่ชอบผช.เพราะเพื่อนชอบแซวว่าเราชอบตลอดพอเข้าเรียนครูถามชอบใครเพื่อนก็จะแซะเห้ยไอ้นั้นไงเดินด้วยกันใช่หรอแล้วทั้งห้องก็จะโหฮีโห้ฮิ้วเราก็จะตอบว่ามั่วตลอด
พอมาม.3โทรศัพท์เราพังยืมของเพื่อนเล่นเฟสแล้วลืมออกจากระบบเพื่อนก็จะแอบไปเปิดดูแชทของเราสองคนว่าคุยไรกันบ้างแล้วเพื่อนก็ไปเจอข้อความที่เราคุยเล่นๆกันแล้วตอนจบมีบอกฝันดีเพื่อนก็โห..อีกรอบ(เพื่อนเป็นสาววายติดนิยายวาย)พอเรามีโทรศัพท์เพื่อนยืมไปเล่นเกมแล้วแอบเปลี่ยนสีแชทเป็นสีชมพูจากแดงคนที่เพื่อนเราจับเขาจิ้นกับเราก็เลยทักมาถามว่าเปลี่ยนสีแชททำไมเราก็บอกว่าเพื่อนมันเปลี่ยน(มาถึงจุดนี้อาจจะงงนะครับเพื่อนนี่คือเพื่อนที่เป็นผญ.ที่สนิทกันมาแต่ประถมนะครับเขานี่คือผช.ที่เพื่อนจับจิ้นที่เราไปไหนมาไหนด้วยกันส่วนคำว่าเราแทนตัวผมเองนะครับ)
คืนนั้นเราเลยเปิดใจถามแล้วบอกไปว่าให้ถามอะไรก็ได้แล้วเราก็เลยถามก่อน ถามไปว่าชอบเราไหมเขาก็ตอบมาว่าทำไมเราถึงได้ถามฝ่ายเดียวล่ะไม่ให้เขาถามบ้างหรอเราจึงบอกไปว่าตอบคำถามเราก่อนแล้วค่อยถามเราเขาตอบมาว่า"ชอบ"เราก็ตื่นเต้นเพราะเราไม่เคยคบใครเลย
เขาก็ถามเราคืนมาว่าชอบเขาไหมล่ะเราก็ตอบไปว่าก็ok
แล้วเราถามว่าทำไมถึงชอบเราเขาก็ตอบมาว่า
ให้ขอเขาเป็นแฟนก่อน
เราก็สตั้นแล้วตอบไปok
เขาก็ถามokคือไร
เราก็บอกว่าตกลงไง(คือแบบกะจะรู้คำตอบอย่างเดียวจึงตอบok)
แล้วเขาก็บอกมาว่าชอบตั้งแต่ม.2แล้วตอนที่เขาผิดกับเพื่อนสนิท(เป็นเพื่อนห้องอื่นที่เขาสนิทตอนม.1)แล้วมาหาเราแล้วเราก็คอยช่วยเหลือตลอดเวลาเป็นอะไรเขาจึงชอบเรา(คือเขาก็แอบถามเพื่อนผญ.เราด้วยล่ะว่าเราชอบเขาไหมเราจะตอบเพื่อนผญ.ว่าไม่บอกตลอด)แต่เราก็แอบดีใจนะมีแฟนเขินด้วยตอนนั้น
แต่พอคบกันได้สักพักใหญ่ๆเขาก็เริ่มไม่ตอบแชทเราเราก็ถามไปว่ามีอะไรจะบอกไหมให้บอกมาเรารับได้
เขาก็ตอบมาว่าเขามีคนอื่นที่ชอบกว่าและความรู้สึกที่เขามีให้มันไม่เหมือนเดิมเขาบอกว่าเขาขอโทษ
ี่คือแบบคืนนั้นเรานอนร้องให้จนตาบวมเลยอ่ะจากเพื่อนที่แบบสนิทมากและไม่เคยคิดไรเลยจนได้มาคบกันและรักมากกลับมาจบเพราะเขาไปชอบคนอื่นคือแบบใจพังมากตอนนั้นไม่คิดเลยว่าแบบจะรักมากขนาดนั้นแล้วเขาก็ถามมาว่าเราไม่ร้องนะเราก็ตอบไม่ร้องหรอก เฉยๆไม่เป็นไร
คือแบบเรารู้เลยยังไงก็บอกเลิกแน่
แล้วก็เลิกจริงๆ
แล้วตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้หน้าก็แทบไม่มองกันแต่ผมก็ยังรักเหมือนเดิมถึงเขาจะไม่สนผมแล้วถ้าเขากลับมาผมก็จะตอบรับเพราะตั้งแต่ที่เลิกกันไปผมก็แอบไปส่องดูชีวิตเขาเรื่อยๆและเขาก็ไม่ได้คบใครอีกเลยตั้งแต่ที่เลิกกับผมไป
และผมอยากจะบอกกับเขาคนนั้นว่าผมยังรักและคิดถึงเสมอถึงแม้จะเป็นไปไม่ได้
ปล.ผมว่าเรื่องมันเศร้าดีนะผมมีแฟนคนเดียวตั้งแต่เกิดมาและตอนนี้ผมก็ยังคิดถึงเหมือนเดิมแต่ไม่รู้ว่าจะรักแบบเดิมป่าวและผมก็กลับมาเล่นแบบแมนๆไปชอบผญ.เพราะสมัยมัธยมเล่นกับผญ.เป็นหลักแต่ไม่ได้เป็นกระเทยนะคล้ายกับไอ้เจี้ยบในแฟนฉันอ่ะแบบนั้นเลย
มีความรักครั้งแรกตอนช่วงไหนครับและเหตุการณ์เป็นยังไงบ้าง
เรื่องมันดำเนินมาเป็นขั้นเป็นตอนครับ
ตอนเข้ามาม.1ผมถูกชะตากับคนนี้มากและเป็นเพื่อนร่วมห้องกันและเราก็เริ่มมาเล่นก็เล่นด้วยกันตอนม.2และสนิทกันมากด้วยจนเพื่อนในห้องจับจิ้นกัน
ด้วยความที่เราเป็นคนที่เห็นใจคนอื่นมากและตอนประถมชอบเล่นกับผญ.คนที่เราสนิทด้วยก็เป็นผู้หญิง
แต่ว่าคนที่เราบอกว่าถูกชะตาด้วยและเล่นด้วยกันตอนม.2 เพื่อนก็จับจิ้นกันเขาเป็นผช. และเพื่อนจะแซวตลอดว่าคบกันเราก็จะปฏิเสธตลอดว่าไมได่ชอบผช.เพราะเพื่อนชอบแซวว่าเราชอบตลอดพอเข้าเรียนครูถามชอบใครเพื่อนก็จะแซะเห้ยไอ้นั้นไงเดินด้วยกันใช่หรอแล้วทั้งห้องก็จะโหฮีโห้ฮิ้วเราก็จะตอบว่ามั่วตลอด
พอมาม.3โทรศัพท์เราพังยืมของเพื่อนเล่นเฟสแล้วลืมออกจากระบบเพื่อนก็จะแอบไปเปิดดูแชทของเราสองคนว่าคุยไรกันบ้างแล้วเพื่อนก็ไปเจอข้อความที่เราคุยเล่นๆกันแล้วตอนจบมีบอกฝันดีเพื่อนก็โห..อีกรอบ(เพื่อนเป็นสาววายติดนิยายวาย)พอเรามีโทรศัพท์เพื่อนยืมไปเล่นเกมแล้วแอบเปลี่ยนสีแชทเป็นสีชมพูจากแดงคนที่เพื่อนเราจับเขาจิ้นกับเราก็เลยทักมาถามว่าเปลี่ยนสีแชททำไมเราก็บอกว่าเพื่อนมันเปลี่ยน(มาถึงจุดนี้อาจจะงงนะครับเพื่อนนี่คือเพื่อนที่เป็นผญ.ที่สนิทกันมาแต่ประถมนะครับเขานี่คือผช.ที่เพื่อนจับจิ้นที่เราไปไหนมาไหนด้วยกันส่วนคำว่าเราแทนตัวผมเองนะครับ)
คืนนั้นเราเลยเปิดใจถามแล้วบอกไปว่าให้ถามอะไรก็ได้แล้วเราก็เลยถามก่อน ถามไปว่าชอบเราไหมเขาก็ตอบมาว่าทำไมเราถึงได้ถามฝ่ายเดียวล่ะไม่ให้เขาถามบ้างหรอเราจึงบอกไปว่าตอบคำถามเราก่อนแล้วค่อยถามเราเขาตอบมาว่า"ชอบ"เราก็ตื่นเต้นเพราะเราไม่เคยคบใครเลย
เขาก็ถามเราคืนมาว่าชอบเขาไหมล่ะเราก็ตอบไปว่าก็ok
แล้วเราถามว่าทำไมถึงชอบเราเขาก็ตอบมาว่า
ให้ขอเขาเป็นแฟนก่อน
เราก็สตั้นแล้วตอบไปok
เขาก็ถามokคือไร
เราก็บอกว่าตกลงไง(คือแบบกะจะรู้คำตอบอย่างเดียวจึงตอบok)
แล้วเขาก็บอกมาว่าชอบตั้งแต่ม.2แล้วตอนที่เขาผิดกับเพื่อนสนิท(เป็นเพื่อนห้องอื่นที่เขาสนิทตอนม.1)แล้วมาหาเราแล้วเราก็คอยช่วยเหลือตลอดเวลาเป็นอะไรเขาจึงชอบเรา(คือเขาก็แอบถามเพื่อนผญ.เราด้วยล่ะว่าเราชอบเขาไหมเราจะตอบเพื่อนผญ.ว่าไม่บอกตลอด)แต่เราก็แอบดีใจนะมีแฟนเขินด้วยตอนนั้น
แต่พอคบกันได้สักพักใหญ่ๆเขาก็เริ่มไม่ตอบแชทเราเราก็ถามไปว่ามีอะไรจะบอกไหมให้บอกมาเรารับได้
เขาก็ตอบมาว่าเขามีคนอื่นที่ชอบกว่าและความรู้สึกที่เขามีให้มันไม่เหมือนเดิมเขาบอกว่าเขาขอโทษ
ี่คือแบบคืนนั้นเรานอนร้องให้จนตาบวมเลยอ่ะจากเพื่อนที่แบบสนิทมากและไม่เคยคิดไรเลยจนได้มาคบกันและรักมากกลับมาจบเพราะเขาไปชอบคนอื่นคือแบบใจพังมากตอนนั้นไม่คิดเลยว่าแบบจะรักมากขนาดนั้นแล้วเขาก็ถามมาว่าเราไม่ร้องนะเราก็ตอบไม่ร้องหรอก เฉยๆไม่เป็นไร
คือแบบเรารู้เลยยังไงก็บอกเลิกแน่
แล้วก็เลิกจริงๆ
แล้วตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้หน้าก็แทบไม่มองกันแต่ผมก็ยังรักเหมือนเดิมถึงเขาจะไม่สนผมแล้วถ้าเขากลับมาผมก็จะตอบรับเพราะตั้งแต่ที่เลิกกันไปผมก็แอบไปส่องดูชีวิตเขาเรื่อยๆและเขาก็ไม่ได้คบใครอีกเลยตั้งแต่ที่เลิกกับผมไป
และผมอยากจะบอกกับเขาคนนั้นว่าผมยังรักและคิดถึงเสมอถึงแม้จะเป็นไปไม่ได้
ปล.ผมว่าเรื่องมันเศร้าดีนะผมมีแฟนคนเดียวตั้งแต่เกิดมาและตอนนี้ผมก็ยังคิดถึงเหมือนเดิมแต่ไม่รู้ว่าจะรักแบบเดิมป่าวและผมก็กลับมาเล่นแบบแมนๆไปชอบผญ.เพราะสมัยมัธยมเล่นกับผญ.เป็นหลักแต่ไม่ได้เป็นกระเทยนะคล้ายกับไอ้เจี้ยบในแฟนฉันอ่ะแบบนั้นเลย