ผมแอบชอบน้องสาวแฟนมานาน แม้ในใจจะบอกตัวเองเสมอว่าเรามีแฟนแล้วและเค้าไม่ใช่ของๆเรา ความชอบนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นฉับพลัน แต่ก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งอยู่ด้วยกันและใกล้ชิดยิ่งสังเกตได้ ยิ่งรู้สึกตรงสเปค ยิ่งหักห้ามใจลำบาก แม้จะเป็นเพียงความคิดอยู่ฝ่ายเดียวก็ตาม
เธอเป็นสาววัยกลางคน ตัวเล็ก หน้าหมวย ผิวเนียน สะโพกผาย หน้าแลดูอ่อนกว่าวัยจริงมาก เราสนิทสนมกันดีเพราะอยู่ร่วมชายคากันมานาน เธอขอให้ช่วยทำอะไรผมก็ไม่เคยขัด งานเบ็ดเตล็ดซ่อมนู่นนี่ก็ทำได้ นานวันเข้าจากที่เคยคุยกันห่างๆก็ใกล้ชิดมากขึ้น สัมผัสโดนร่างกายกันบ่อยขึ้น แลดูเธอเหมือนจะมีใจนิดๆ(หรืออาจแค่คิดไปเอง) ผมเคยมีความคิดอกุศลกับเธออยู่บ่อยๆแต่ไม่เคยล่วงเกินใดๆเลย อาจเพราะศีลธรรมมันฝังหัวมาตั้งแต่เด็ก มีบางครั้งที่ผมเคยคิดว่าอยากบอกว่าชอบออกไปแต่ก็หยุดไว้เพียงแค่ความคิด เพราะรู้ๆอยู่ว่าไม่ดีแน่ ได้แต่คิดวนเวียนในจิต อยากได้มาครอบครอง ถึงขั้นคิดว่าอยู่ด้วยกันสามคนก็ได้ พวกเธอพี่น้องก็อายุ40+ขึ้นไปแล้ว อะไรมันจะดีไปกว่าการมีผู้ชายที่อ่อนวัยและแข็งแรงกว่ามาดูแลคอยทำงานหนักๆให้ เรานี่แหละที่รู้ใจพวกเธอที่สุดเพราะอยู่ด้วยกันมานานแล้ว อีกเรื่องหนึ่งที่กวนใจมาตลอดและเป็นสาเหตุสำคัญคือแฟนที่อยู่ด้วยกันมาหลายปีมีรสนิยมชอบคุย xสียx กับชายอื่นเป็นประจำ จับได้ครั้งแล้วครั้งเล่า จนความสัมพันธ์เรื่องเพศเฉยชา เอือมระอาที่จะพูดแล้ว เป็นการอยู่ร่วมกันเหมือนเพื่อนที่เข้าใจกัน มอบความห่วงใยให้กัน อยากให้เค้าได้ปลดปล่อยในแบบที่เค้าพอใจ ส่วนเราก็อยู่ในฐานะคนที่คอยดูแลเรื่องการใช้ชีวิตก็พอ
อธิบายมาถึงตรงนี้แล้วคงจะมีคนคิดว่าทำไมไม่ตัดสินใจทำอะไรซักอย่าง ถ้ารับไม่ได้ก็เลิกกับแฟนแล้วไปคบอื่นซะ จะทนอยู่ทำไม แต่ไม่ใช่เคลมน้องแฟนเพราะมันไม่ใช่เรื่องดี หรือบอกว่าจีบน้องสาวแฟนไปเลยแล้วเสี่ยงดวงเอาว่าเธอจะเล่นด้วยหรือเปล่า อย่างมากก็แค่เลิกกับแฟน ย้ายออกจากบ้านแฟนไปแต่ก็ได้พูดสิ่งที่ค้างคาใจออกไป ไม่แน่อาจจะฟลุคสมหวังคบกันลับๆจนขอแฟนอยู่ร่วมกันแบบสามคน คิดแล้วก็เป็นเหมือนกับฝันที่ริบหรี่ เป็นไปได้แค่ในละครคุณธรรม อย่างที่บอกไปว่าศักดิ์ศรีคนดีมันค้ำคอ ต่อให้แฟนไม่ทำกิจกรรมด้วยเพราะคุยกับคนอื่นแต่เค้าไม่เคยนอกใจหรือไปมีสัมพันธ์แบบจริงๆ(ไม่มั่นใจว่าเคยไปมีเพราะไม่มีหลักฐาน) ที่สำคัญกว่านั้นที่ไม่บอกชอบเธอเพราะเธอมีความชอบคล้ายผม คือเธอชอบคนที่อายุมากกว่า ในใจผมมันทั้งหึง ทั้งเจ็บใจเวลาที่เธอคุยกับคนที่เข้ามาจีบ ท่าทีที่สนิทสนมกันมันทำให้ใจผมว้าวุ่น เธอคือสาวหน้าหมวยร่างเล็กดูราวกับนางเอกหนังจีนหรือฮ่องกงสมัยยุค80-90 ผิวขาวเนียนเหมือนพระจันทร์(ว่าไปนั่น ทั้งๆที่เกิดไม่ทันด้วยซ้ำ แต่เคยดูหนังหลายเรื่องแล้วตราตรึงจนฝังหัวว่าภรรยาในอนาคตต้องเป็นบล็อคนี้ ทั้งที่เป็นผู้ใหญ่แล้วเข้าใจสัจธรรมดี มนุษย์เป็นทุกข์เพราะความหลงมานักต่อนัก) ส่วนคนที่เข้ามาคุยกับเธอเป็นแนวคล้ายๆกัน เหมือนตาลุง NTR ในมังงะ อ้วนลงพุง เตี้ย หัวล้าน หน้าหื่นหัวงู หรือมีอย่างใดอย่างหนึ่ง แค่ทำงานดีหน่อยเป็นข้าราชการมั่ง แค่เป็นชายในเครื่องแบบมั่ง ดูเหมือนจะหลีหญิงไปทั่ว ทั้งที่อาจจะมีลูกเมียอยู่แล้ว เป็นแค่ไอ้แก่หัวงูหน้าหม้อแต่กลับได้รับรอยยิ้มของเธอ รอยยิ้มที่เหมือนพระจันทร์ท่ามกลางหมู่ดาว กับผมที่ยังหนุ่มแน่นพยายามออกกำลังกายดูแลตัวเองให้ดูดีหวังแค่ให้เธอหวั่นไหวบ้าง ลดแอลกอฮอล์เลิกบุหรี่ ทำตัวให้มีประโยชน์สารพัด กลับได้รับมันเพียงครั้งคราว รอยยิ้มที่เหมือนน้ำที่ปลอบประโลมหัวใจให้สู้ชีวิตต่อไป ชีวิตเราเนาะได้เจอสาวในฝันห่างกันแค่เพียงปลายนิ้วแต่กลับเหมือนอยู่กันคนละมิติ ยิ่งคิดยิ่งเป็นทุกข์
สุดท้ายแล้วผมก็พยายามใช้ชีวิตต่อไปในที่แห่งนี้ เก็บความรักความชอบเอาไว้ให้แปรเปลี่ยนไปเป็นความหวังดีที่บริสุทธิ์เพื่อมอบให้เธอ ผมใช้ธรรมะและการออกกำลังกายในการบำบัดความช้ำในใจ เรื่องธรรมมะนั้นแม้จะเข้าใจว่าเป็นความจริงและเป็นธรรมดาของชีวิต แต่ยากที่จะตัดใจได้ลง ส่วนการออกกำลังเพื่อช่วยลดความต้องการในเรือนร่างลงได้บ้าง แต่ก็ยังวนเวียนอยู่เสมอแม้แต่ตอนนอน ใครหักห้ามใจจากคนที่เราชอบที่ไม่อาจครอบครองได้บ้าง ใช้วิธีอย่างไรในการตัดใจก็ช่วยแนะนำกันบ้างครับ ผมรู้สึกเจ็บแต่กลับถอนตัวไม่ขึ้น เพราะกลายเป็นว่านานวันเข้ารอยยิ้มนั้นเป็นรางวัลที่หล่อเลี้ยงหัวใจผมให้สู้ต่อไปได้ ไม่อยากเสียรอยยิ้มนั้นไป จนยอมช้ำต่อไปชั่วนิรันดร์ก็ตาม เหมือนแมงเม่าบินเข้ากองไฟ ขอให้คนที่เจอคนที่ชอบให้สมหวังดั่งที่ปราถนา ไม่มีอุปสรรคหัวใจ ขออย่าให้มีความช้ำที่ซับซ้อนอะไรแบบนี้ อยู่ไปก็ช้ำ จากไปก็เจ็บ
กลุ่มใจมากแอบชอบน้องสาวแฟนมาหลายปี ทำยังไงให้ตัดใจขาด ทุกข์เหลือเกิน ใครมีประสบการณ์ด้านนี้บ้าง