ผมมีอาการเหม่อลอยตลอดเวลา เหมือนไม่รู้สึกตัว ความรู้สึกช้ามาก ชอบคิดในแง่ลบ อยากรู้ว่าผมเป็นโรคทางจิตอะไรรึป่าว

คือเราเป็นตั้งแต่ตอนเด็กแล้วนะคะแต่เพิ่งมาสังเกตุ เราไม่กล้าเล่าให้คนรอบตัวฟังเลยค่ะ😭 เราชอบสร้างเรื่องในจินตนาการแบบไม่ใช่พวกมนุษย์ต่างดาวนะคะ เป็นเรื่องในชีวิตประจำวันปกติเลย แต่มันไม่ได้เกิดขึ้นจริ

วันนี้ขอกลับมาเล่าเรื่องเบาๆ แต่ดันติดอยู่ในหัวแปลกๆ ครับ คือเมื่อคืนเลิกงานดึกมาก เหนื่อยจนไม่มีแรงจะสั่งข้าวหรือเดินไปซื้ออะไรทั้งนั้น สุดท้ายเลยหยิบ “มาม่า” รสต้มยำกุ้งที่กองอยู่บนชั้น

ช่วงนี้เป็นอะไม่รู้ค่ะ เหม่อลอยคนเดียว ใครเรียกก้ไม่ได้ยิน เบลอๆมึนๆ สมองสั่งการช้า สังเกตุได้เลยว่าตาจะเคลิ้มๆ ทำอะไรชักช้า รู้สึกเหมือนไม่อยากทำไรสักอย่าง บางครั้งก้ทำอะไรไปไม่คิด เหมือนคนเมา ทั้งๆท

คือเรารู้สึกว่าตัวเองไม่สดใสไม่ร่าเริงเหมือนเมื่อก่อนเก็บตัวไม่พูดไม่จากับคนอื่นนิ่งเงียบมากขึ้น เหม่อลอย ทำอะไรก็ช้าลง หรือไม่อยากทำอะไรเลยซักอย่าง สมองไม่อยากรับรู้อะไรที่เป็นด้านลบเลย เราวิตกกังวลก

เมื่อวานเราทำงานผิดพลาด และวันนี้เพิ่งรู้ตัว(จากคนอื่น)  หัวหน้าก็มีการเรียกเราและฝ่ายที่เกี่ยวข้องคนอื่นมาซักถามเหตุการณ์ ตอนนี้จบลงด้วยดีแล้ว หัวหน้าไม่ได้ว่าหรือดุด่า เพียงแค่แนะนำวิธีการทำงาน

ผมรู้สึกว่าตัวเองเวลาคิดทำอะไรหรือตัดสินใจอะไรไม่เหมือนคนอื่น ผมมักจะทำอะไรผิดผลาดบ่อยจนเป็นนิสัยเเละแย่กว่าคนอื่นๆ ผมรู้ตัวว่าผมมีอาการสมาธิสั้น ซึ่งผมพยายามแก้ไขเรื่องนี้อยู่ แต่ผมก็ยังคงอยู่กับคำพู

เรารู้สึกว่าพ่อเป็นคนที่ขี้ขลาดมาก ๆ อ่อนแอ ไม่ยอมรับความจริง เพราะพฤติกรรมของเขาที่มักจะชอบเอาแต่ใจ ด่า ทำร้ายแม่ บางครั้งก็ทำร้ายเราด้วย ถ้าเราหรือแม่ทำไม่ถูใจเขา บางทีก็คิดนะว่าเขาป่วยหรือเปล่า เขา

มีอยู่หลายเรื่องที่จะถามครับ 1)ผมชอบคิดแต่เรื่องเดิมๆ เรื่องที่ไม่อยากคิด  เช่น เหตุการที่ผมเกือบตายจากอุบัติเหตุุบนถนน  ในสมองผมก็จะคิดแต่เรื่องเหตุการนั้นทั้งที่ไม่อยากจะคิด พยายามคิดเรื่อ

ตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่ม.ปลาย แต่รู้สึกว่าสมองประมวลผลช้ามากๆๆๆ เหมือนมันเหนื่อยไม่มีแรงจะทำงานแล้วอ่ะ ตอนคิดเลขก็ต้องใช้เวลานานๆในการคิดทั้งที่มันก็เป็นเลขง่ายๆ เวลาเรียนก็เรียนไม่ทันเพื่อน แบบครูสอน