คือแฟนเราบ่นว่าเราน่าเบื่อ ชอบบ่น ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวเขา คือนางได้ส่งลิงก์มาให้เราได้ฟัง ว่าเราต้องเป็นคนที่ปรับตัวไปหาเขาโดยตัวเขาทำตัวแบบเดิม และถ้ามีลูกด้วยกันให้เรารักเขาให้มากกว่าลูก ต้องรู้แลเขา ไม่ว่าเราจะเหนื่อยจากงานมายังไงก้ต้องเป็นฝ่ายดูแลเขาให้ดี เขาว่าเราไม่ดีตรงไหนเราปรับปรุงตัวเองใหม่ แต่พอมีอะไรผิดพลาดมาเขากับให้เป็นความผิดเราคนเดียวโดยตัวเขาถูกทุกอย่าง เวลาเขาโกรธเขามักจะด่าทอเราด้วยถ้อยคำที่ทำให้เราเสียด้วยคำพูดเรา พอเราอธิบายและพูดความจริงกลับว่าเราไม่ต้องพูด คือทุกวันนี้เราทำอะไรคือผิดตลอด มีช่วงหนึ่งเราเคยไม่ทักไปโทรหาเขากลับมาพูดกับเราว่าทำไมไม่ทักไม่โทรหาเลย พอเราทักและโทรไปเขากลับมาว่าให้เราว่าเราไม่เข้าใจเขาเขาต้องที่สังคมเขา สังคมเขากินเหล้ากินเบียร์เราไม่เคยห้ามแต่เราจะค่อยบอกเขาว่าห้ามกินจนเมา ตัวเองต้องขับรถกลับบ้าน แต่กับเขาไม่เคยทักหรือโทรหาเราเลย แต่กับคนอื่นทักหาได้โทรหาได้ บ้างวันเราเหนื่อยจริงเรานอนหลับพักผ่อนกับมาด่าว่าเราชีวิตเรามีแต่นอนคือเราทำงานแต่เช้าเลิกงานทีกับ6โมงมีประชุมก้อาจจะเลิก19.00-19.30 น. มาถึงบ้านกว่าจะทำอะไรเสร็จได้นอนที4-5ทุ่ม เขาทำงานช่วงเย็นๆๆเลิกงานเที่ยงคืนหรือตีหนึ่งแล้วแต่งานเขาจะเสร็จช้าหรือเร็วแต่เขาไปดื่มกับเพื่อนเขากลับถึงบ้านทีตี3-ตี4 บ้างวันมีตี5 พอมาถึงกลับมาด่าว่าเราชีวิตมีแต่นอน ถ้าอยากนอนมากก็ไปนอน...ตุย..ซะ เราผิดเองที่ดีไม่มากพอตามที่เขาต้องการ
เราต้องปรับตัวหาเขาใช่ไหม