ทำไมต้องพูด แรงๆ ถากถม ทับถม แซะ กดหัว กับคนในครอบครัวตัวเอง เวลาคุยโทรศัพท์กันทุกครั้งผมต้องระมัดระวัง คำพูดที่พูดออกไป กล้วว่าเขาจะคิดแบบนั้นแบบนี้ พูดอะไรพลาดไปหรือผิดไปหรือเปล่า จากแต่ก่อนพูดกันอย่างสนิดใจ เดียวนี้ไม่ได้เลย ครับ (เขาเป็นพี่สาวผม ผมเป็นน้องเขา พี่ผมอยู่ ตจว ผมอยู่กทม อีก4อาทิคย์ที่จะถึงนี้ผมต้องย้ายกลับไปอยู่บ้านถาวร ผมรู้สึกไรซึ้งคุณภาพชีวิตตัวเอง เหนื่อยใจ ไม่มีโอกาศได้แสดงความสารารถของตัวเอง เขามองผมเป็นเด็กน้อยตลอดเวลา ไม่เคยได้รับความเชื่อใจ แรงสลับสนุน หรือกำลังใจที่บอกประมาณว่า (เองทำได้พี่เชื่อลุยเลย) นับวันยิ่งทวีความรู้สึกขึ้นเลยๆ ผมเข้าแล้วที่เขา ฆตต เป็นเพราะเหตุผลอะไร บางการรีเซตชีวิตคือทางออกสุดท้ายจริงหรอครับ) ปล. จริงๆผมอัดอั้นมากกว่านี้ครับพิพม์ได้เท่านี้ แค่อยากหาที่ระบายความรู้สึกได้ลบ ครับ
ทำไมเดียวนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อน