จะขอเล่าแบบละเอียดๆเลยนะคะ
คือเมื่อเช้าของเมื่อวานเราตื่นมาก็รู้สึกเจ็บคอและมีน้ำมูกไหลออกมาเยอะมาก และไหลไม่หยุดตลอดทั้งวัน แต่เราก็คิดว่าไม่เป็นไรหรอกแล้วออกไปข้างนอกแล้วโดนละอองฝนนิดหน่อย หลังจากนั้นอาการก็ยังเหมือนเดิม เราเจ็บคอมากถึงขนาดที่กลืนน้ำลายทีทรมาน แต่แต่ก่อนเราก็เคยเป็นแบบนี้ เวลาเป็นแบบนี้ เราก็จะฝืนกลืนน้ำลายหรือกลืนน้ำ จนช่วงบ่ายเราก็เริ่มอยากพูดน้อยลงเพราะเจ็บคอมากขึ้นกว่าเดิม ตอนช่วงเช้าเรายังฝืนพูดได้อยู่เลย แต่ช่วงบ่ายเราเริ่มฝืนพูดไม่ค่อยได้แล้วเพราะเราเจ็บคอกว่าเดิม เราเลยไปซื้อลูกอมกับน้ำแก้เจ็บคอ เรากินลูกอมไปประมาณ 11 ลูก น้ำแก้เจ็บคอก็ดื่มจนหมดแล้ว แต่เราก็ยังเจ็บคอ แถมเจ็บคอหนักกว่าเดิมอีก แล้วพอช่วงเย็นๆเราก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเราร้อนขึ้นแล้วจู่ๆก็ปวดหัว ตอนเย็นเราเลยกินข้าวต้มไข่เจียว(ตอนเช้ากินข้าวไข่ดาวไร้น้ำมัน ตอนกลางวันกินคัพเค้กกล้วยหอมกับชาเขียวไม่หวาน) ช่วงนี้ลดน้ำหนักอยู่แต่รู้สึกอาการไม่ค่อยดี ก็เลยกินข้าวเย็นจากที่ปกติไม่กิน ก่อนจะกินข้าวเย็นเรากินลูกอมแก้ไอไปสองเม็ด เพราะเราเริ่มไอแล้วมันทำให้เราเจ็บคอหนักกว่าเดิม แต่หลังจากนั้นเราก็ไออยู่ดี หลังจากกินข้าวเสร็จเราก็กินยาฆ่าเชื้อกับยาลดน้ำมูก ตอนนั้นเราเริ่มฝืนกลืนน้ำเปล่าไม่ค่อยได้แล้ว ทำให้การกินยายากกว่าเดิม เราก็เลิกเอายาใส่ในปากไว้ก่อนแล้วเอาน้ำเปล่าใส่แก้วแล้วฝืนดกน้ำ เราก็กลืนยาได้ เราทำแบบนั้นกับยาลดน้ำมูกด้วยแต่ไม่ใช่น้ำเปล่าจากแก้วแต่เป็นจากขวดเลย หลังจากนั้นเราก็จิบน้ำขิง(ตอนแรกมันอุ่นแต่เรามั่วแต่รอให้มันหายอุ่นมันเลยไม่อุ่นแล้ว) พอเราจิบน้ำขิงเข้าไปเราก็รู้สึกว่ามันรสชาติแย่มากเลยเติมน้ำเปล่าเพิ่ม แล้วจิบต่อ เราอยากรีบดื่มให้หมดเราเลยนึกถึงตัวละครที่ชอบแล้วดื่มรวดเดียว ว่าจะรวดเดียวหมดเลย แต่พอรู้สึกแสบคอมากๆก็หยุดทันที แล้วเราก็นึกได้ว่าวิธีแก้เจ็บคอเขาให้จิบเอาแต่เราดกรวดเดียวเลย ถึงจะไม่หมดก็เถอะ เราก็ค่อยๆจิบต่อ สุดท้ายก็ดื่มไม่หมด แล้วเราก็ไปกินยาดีคอลเจนต่อ เราใช้วิธีการเดิมคือเอายาใส่ปากก่อนแล้วดกน้ำเปล่าจากขวด แล้วหลังจากนั้นเราก็รู้สึกหมดพลังงาน แต่เราก็พยายามต่อต้านโดยการทำอะไรเร็วๆ สรุปว่าอาการหนักกว่าเดิม แต่ช่วงที่เราพยายามทำอะไรเร็วๆอาการปวดหัวหายไป แล้วหลังจากนั้นเราก็หมดพลังงานอีกครั้งแถมกลับมาปวดหัวมากกว่าเดิมอีก หลังจากนั้นเราก็จิบยาน้ำเขากุยไปสามอึก แล้วก็กินยาทิพฟี่แต่รอบนี้เราแค่จะกลืนน้ำยังแทบจะทำไม่ได้ เลยตัดสินใจกัดยา แล้วค่อยๆฝืนดื่มน้ำไปอีก 1 อึก รู้สึกว่ากัดยาขมๆยังดีกว่าดื่มน้ำขิงนั่นเลยนะเนี่ย หลังจากนั้นเราก็นอนหายใจทางปากแล้วพยายามเล่นเกมที่มีตัวละครที่ชอบก่อนนอน เราลืมบอก นอนไปแล้วไม่นานแม่ถึงปลุกเรามากินยาทิฟฟี่นะ ไม่ได้กินยาทิฟฟีก่อนหน้านั้น จำผิด ทีนี้ตอนพยายามกินยาทิฟฟี่อะมันทำให้เราดื่มน้ำไปมากกว่าเดิม แล้วเราก็อิ่มน้ำสุดๆ แล้วหลังจากนั้นเราก็ล้างจมูกด้วยน้ำเกลือแต่มันหายใจลำบากกว่าเดิมเพราะรู้สึกเหมือนน้ำเกลือที่เอาไปใช้ล้างจมูกมันทำให้น้ำมูกเราเข้าไปลึกกว่าเดิม หลังจากนั้นเราก็นอนไม่ได้เพราะอิ่มน้ำ เรารู้ว่าถ้าเรานอนเราอ้วกแน่ๆ แต่หลังจากนั่งอยู่นานก็ไม่หายอิ่มน้ำอยู่ดี แล้วเราก็ง่วงมากแล้วด้วยเลยนอน พอนอนเราก็ต้องรีบลุกขึ้นมาอ้วกเลย สีอ้วกเป็นสีเขียวเหลือง ออกมาจากทั้งทางปากและจมูก พออ้วกเสร็จเราเจ็บคอมาก แบบมากกว่าครั้งไหนในชีวิตเลย แต่เพราะอ้วกก็เลยทำให้เรานอนได้แล้ว ไม่อิ่มน้ำแล้ว แต่ก่อนจะนอนเรารู้สึกว่าร่างกายเรามันร้อนก็เลยเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวแล้วเอามาวางที่หน้าผาก แต่รู้สึกเหมือนการวางที่หน้าผากจะทำให้น้ำมูกเราอาการหนักกว่าเดิมเลยเอาผ้าออก กว่าจะนอนได้มันยากมาก เราต้องนอนหมอนสูง แล้วหายใจทางปากกว่าจะนอนได้ ตื่นมาเราก็รู้สึกว่าเจ็บคอน้อยลง เหมือนจะยังปวดหัวอยู่นิดหน่อย แต่ตอนที่พิมพ์มาถึงตอนนี้หายปวดหัวแล้ว แล้วน้ำมูกก็ยังเยอะเหมือนเดิม แต่รู้สึกว่าหายใจง่ายกว่าเมื่อวาน เราก็นั่งสั่งน้ำมูกอยู่นานสองนานก็ยังไม่หมด แล้วถึงได้มาพิมพ์ถามอยู่ตอนนี้ ว่าเราเป็นอะไร แบบว่า คือเพราะเราขาดสารอาหารหรืออะไร แล้วเราต้องแก้ไขตรงไหนเราถึงจะหายสักที เพราะตอนนี้เราก็ยังเหลืออาการอยู่ แต่เราแค่สงสัยว่าทำไมเราถึงป่วย จะได้เอาไปปรับปรุงการใช้ชีวิต ให้ดีขึ้นจะได้ไม่ป่วยอีก ก็เนี่ยแหละคำถาม คือเราต้องปรับการรับประทานอาหารไหม เพราะเราเอาแต่ใส่ใจกับการลดน้ำหนักเลยทำให้ขาดสารอาหารจนป่วยหรือเปล่า หรือเพราะเราเป็นโรคภูมิแพ้อากาศ เรามีภูมิคุ้มกันต่ำ ทำให้โดนฝนแค่นิดเดียวก็ป่วยได้ คือเราอยากจะแก้ปัญหานี้แบบตรงจุด เพราะถ้าเราเป็นแบบนี้เราจะหายป่วยไปเรียนพิเศษตอนเย็นนี้ไม่ทัน
เจ็บคอ ปวดหัว ตัวร้อน อาเจียนสีเขียวเหลือง เป็นอะไรคะ?
คือเมื่อเช้าของเมื่อวานเราตื่นมาก็รู้สึกเจ็บคอและมีน้ำมูกไหลออกมาเยอะมาก และไหลไม่หยุดตลอดทั้งวัน แต่เราก็คิดว่าไม่เป็นไรหรอกแล้วออกไปข้างนอกแล้วโดนละอองฝนนิดหน่อย หลังจากนั้นอาการก็ยังเหมือนเดิม เราเจ็บคอมากถึงขนาดที่กลืนน้ำลายทีทรมาน แต่แต่ก่อนเราก็เคยเป็นแบบนี้ เวลาเป็นแบบนี้ เราก็จะฝืนกลืนน้ำลายหรือกลืนน้ำ จนช่วงบ่ายเราก็เริ่มอยากพูดน้อยลงเพราะเจ็บคอมากขึ้นกว่าเดิม ตอนช่วงเช้าเรายังฝืนพูดได้อยู่เลย แต่ช่วงบ่ายเราเริ่มฝืนพูดไม่ค่อยได้แล้วเพราะเราเจ็บคอกว่าเดิม เราเลยไปซื้อลูกอมกับน้ำแก้เจ็บคอ เรากินลูกอมไปประมาณ 11 ลูก น้ำแก้เจ็บคอก็ดื่มจนหมดแล้ว แต่เราก็ยังเจ็บคอ แถมเจ็บคอหนักกว่าเดิมอีก แล้วพอช่วงเย็นๆเราก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเราร้อนขึ้นแล้วจู่ๆก็ปวดหัว ตอนเย็นเราเลยกินข้าวต้มไข่เจียว(ตอนเช้ากินข้าวไข่ดาวไร้น้ำมัน ตอนกลางวันกินคัพเค้กกล้วยหอมกับชาเขียวไม่หวาน) ช่วงนี้ลดน้ำหนักอยู่แต่รู้สึกอาการไม่ค่อยดี ก็เลยกินข้าวเย็นจากที่ปกติไม่กิน ก่อนจะกินข้าวเย็นเรากินลูกอมแก้ไอไปสองเม็ด เพราะเราเริ่มไอแล้วมันทำให้เราเจ็บคอหนักกว่าเดิม แต่หลังจากนั้นเราก็ไออยู่ดี หลังจากกินข้าวเสร็จเราก็กินยาฆ่าเชื้อกับยาลดน้ำมูก ตอนนั้นเราเริ่มฝืนกลืนน้ำเปล่าไม่ค่อยได้แล้ว ทำให้การกินยายากกว่าเดิม เราก็เลิกเอายาใส่ในปากไว้ก่อนแล้วเอาน้ำเปล่าใส่แก้วแล้วฝืนดกน้ำ เราก็กลืนยาได้ เราทำแบบนั้นกับยาลดน้ำมูกด้วยแต่ไม่ใช่น้ำเปล่าจากแก้วแต่เป็นจากขวดเลย หลังจากนั้นเราก็จิบน้ำขิง(ตอนแรกมันอุ่นแต่เรามั่วแต่รอให้มันหายอุ่นมันเลยไม่อุ่นแล้ว) พอเราจิบน้ำขิงเข้าไปเราก็รู้สึกว่ามันรสชาติแย่มากเลยเติมน้ำเปล่าเพิ่ม แล้วจิบต่อ เราอยากรีบดื่มให้หมดเราเลยนึกถึงตัวละครที่ชอบแล้วดื่มรวดเดียว ว่าจะรวดเดียวหมดเลย แต่พอรู้สึกแสบคอมากๆก็หยุดทันที แล้วเราก็นึกได้ว่าวิธีแก้เจ็บคอเขาให้จิบเอาแต่เราดกรวดเดียวเลย ถึงจะไม่หมดก็เถอะ เราก็ค่อยๆจิบต่อ สุดท้ายก็ดื่มไม่หมด แล้วเราก็ไปกินยาดีคอลเจนต่อ เราใช้วิธีการเดิมคือเอายาใส่ปากก่อนแล้วดกน้ำเปล่าจากขวด แล้วหลังจากนั้นเราก็รู้สึกหมดพลังงาน แต่เราก็พยายามต่อต้านโดยการทำอะไรเร็วๆ สรุปว่าอาการหนักกว่าเดิม แต่ช่วงที่เราพยายามทำอะไรเร็วๆอาการปวดหัวหายไป แล้วหลังจากนั้นเราก็หมดพลังงานอีกครั้งแถมกลับมาปวดหัวมากกว่าเดิมอีก หลังจากนั้นเราก็จิบยาน้ำเขากุยไปสามอึก แล้วก็กินยาทิพฟี่แต่รอบนี้เราแค่จะกลืนน้ำยังแทบจะทำไม่ได้ เลยตัดสินใจกัดยา แล้วค่อยๆฝืนดื่มน้ำไปอีก 1 อึก รู้สึกว่ากัดยาขมๆยังดีกว่าดื่มน้ำขิงนั่นเลยนะเนี่ย หลังจากนั้นเราก็นอนหายใจทางปากแล้วพยายามเล่นเกมที่มีตัวละครที่ชอบก่อนนอน เราลืมบอก นอนไปแล้วไม่นานแม่ถึงปลุกเรามากินยาทิฟฟี่นะ ไม่ได้กินยาทิฟฟีก่อนหน้านั้น จำผิด ทีนี้ตอนพยายามกินยาทิฟฟี่อะมันทำให้เราดื่มน้ำไปมากกว่าเดิม แล้วเราก็อิ่มน้ำสุดๆ แล้วหลังจากนั้นเราก็ล้างจมูกด้วยน้ำเกลือแต่มันหายใจลำบากกว่าเดิมเพราะรู้สึกเหมือนน้ำเกลือที่เอาไปใช้ล้างจมูกมันทำให้น้ำมูกเราเข้าไปลึกกว่าเดิม หลังจากนั้นเราก็นอนไม่ได้เพราะอิ่มน้ำ เรารู้ว่าถ้าเรานอนเราอ้วกแน่ๆ แต่หลังจากนั่งอยู่นานก็ไม่หายอิ่มน้ำอยู่ดี แล้วเราก็ง่วงมากแล้วด้วยเลยนอน พอนอนเราก็ต้องรีบลุกขึ้นมาอ้วกเลย สีอ้วกเป็นสีเขียวเหลือง ออกมาจากทั้งทางปากและจมูก พออ้วกเสร็จเราเจ็บคอมาก แบบมากกว่าครั้งไหนในชีวิตเลย แต่เพราะอ้วกก็เลยทำให้เรานอนได้แล้ว ไม่อิ่มน้ำแล้ว แต่ก่อนจะนอนเรารู้สึกว่าร่างกายเรามันร้อนก็เลยเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวแล้วเอามาวางที่หน้าผาก แต่รู้สึกเหมือนการวางที่หน้าผากจะทำให้น้ำมูกเราอาการหนักกว่าเดิมเลยเอาผ้าออก กว่าจะนอนได้มันยากมาก เราต้องนอนหมอนสูง แล้วหายใจทางปากกว่าจะนอนได้ ตื่นมาเราก็รู้สึกว่าเจ็บคอน้อยลง เหมือนจะยังปวดหัวอยู่นิดหน่อย แต่ตอนที่พิมพ์มาถึงตอนนี้หายปวดหัวแล้ว แล้วน้ำมูกก็ยังเยอะเหมือนเดิม แต่รู้สึกว่าหายใจง่ายกว่าเมื่อวาน เราก็นั่งสั่งน้ำมูกอยู่นานสองนานก็ยังไม่หมด แล้วถึงได้มาพิมพ์ถามอยู่ตอนนี้ ว่าเราเป็นอะไร แบบว่า คือเพราะเราขาดสารอาหารหรืออะไร แล้วเราต้องแก้ไขตรงไหนเราถึงจะหายสักที เพราะตอนนี้เราก็ยังเหลืออาการอยู่ แต่เราแค่สงสัยว่าทำไมเราถึงป่วย จะได้เอาไปปรับปรุงการใช้ชีวิต ให้ดีขึ้นจะได้ไม่ป่วยอีก ก็เนี่ยแหละคำถาม คือเราต้องปรับการรับประทานอาหารไหม เพราะเราเอาแต่ใส่ใจกับการลดน้ำหนักเลยทำให้ขาดสารอาหารจนป่วยหรือเปล่า หรือเพราะเราเป็นโรคภูมิแพ้อากาศ เรามีภูมิคุ้มกันต่ำ ทำให้โดนฝนแค่นิดเดียวก็ป่วยได้ คือเราอยากจะแก้ปัญหานี้แบบตรงจุด เพราะถ้าเราเป็นแบบนี้เราจะหายป่วยไปเรียนพิเศษตอนเย็นนี้ไม่ทัน