เรื่องสั้นชุด "ฝัน STory" ตอน นาฬิกาปลุกหลงยุค (โดย จ๊ะ เสือไบ)

    ฝันนี้เกิดขึ้นราววันที่ ๗ มกราคม ๒๕๖๗ เพลาเช้า ข้าพเจ้าฝันว่าได้ย้อนเวลากลับไปยัง พ.ศ ๒๕๕๙ เมื่อครั้งที่ข้าพเจ้ายังเป็นเฟรชชี่ปี ๑ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
    ระบบการเรียนของคณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทร- วิโรฒในสมัยนั้น นิสิตชั้นปีที่ ๑ จักต้องทำการศึกษาเล่าเรียน ณ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ องครักษ์ จ.นครนายก แล้วพอเข้าสู่ชั้นปีที่ ๒-๔ หรือมากกว่านั้น ให้มาทำการศึกษาเล่าเรียน ณ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร กรุงเทพมหานคร 
    ช่วงที่เป็นเฟรชชี่ใหม่ๆ พวกพี่ๆ ปี ๒-๔ มักจักเดินทางมาหาน้องๆ เพื่อแนะแนวทางการศึกษา รวมทั้งทำกิจกรรมต่างๆร่วมกัน หรือที่ภาษาปากเขาเรียกว่า “รับน้อง” นั่นแล
    ในความฝันวันนั้น ในอำเภอองครักษ์ มีงานคอนเสิร์ต มีศิลปินชั้นนำมาเปิดเวที แต่ศิลปินท่านนั้นเป็นใคร ข้าพเจ้าก็มิอาจทราบได้ดอก
พี่ๆยินดีพาเฟรชชี่หน้าใหม่ทั้งหมดไปดูคอนเสิร์ตของศิลปินผู้นั้น เหล่านิสิตต่างพากันจับจองพื้นที่หน้าเวที เพื่อรอชมการแสดง โดยนั่งกันบนเสื่อที่ปูไว้โดยใครก็สุดจะหาคำตอบได้ 
    เรานั่งดูกันไปสักพัก จู่ๆก็มีเพลงปริศนาดังขึ้นมาในโทรศัพท์มือถือของข้าพเจ้า

    มันคือเพลง See tình เพลงเวียดนามที่ดังระดับโลกในปี พ.ศ. ๒๕๖๕ แต่มาโผล่ในมือถือของข้าพเจ้า ใน พ.ศ. ๒๕๕๙ 
    แลเมื่อเสียงเพลงปริศนา(ในยุคนั้น)ดังขึ้น ข้าพเจ้าพยายามจักหยุดมันแต่หยุดมิได้ เมื่อปิดมือถือ แต่เสียงมันก็ยังดังอยู่ แม้นจักเอาโทรศัพท์ไปให้เพื่อนๆพี่ๆดูให้ มันก็ยังคงดังกระทบโสตประสาทอยู่อย่างนั้น แลมิมีทีท่าว่าจะทำให้หยุดดังได้ มันซ่อมมิได้เลยว่าอย่างนั้น
สักพักข้าพเจ้าตื่นจากฝันแลพบว่าเพลง See tình ที่ข้าพเจ้าตั้งเป็นเพลง “นาฬิกาปลุก” กำลังบรรเลงเสียงเพลงเพื่อปลุกข้าพเจ้าให้ตื่นจากนิทรา

ข้าพเจ้าตื่นขึ้นมาด้วยความประหลาดใจระคนงัวเงีย เป็นไปได้หรือที่เสียงนาฬิกาปลุกจักเข้าไปอยู่ในความฝันได้ ฤาอาจเป็นเพราะข้าพเจ้าหลับไม่สนิท เสียงนาฬิกาปลุกจึงเข้าไปยังฝันของข้าพเจ้าได้ ช่างน่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก