ชีวิตคู่ของทุกคนเป็นยังไงกันบ้างคะ จะอยู่เพื่อลูก และรักษาครอบครัวไว้ต่อดีมั้ย!!?

ทุกวันรู้สึกเบื่อกับชีวิตคู่ตัวเอง เกิ่นก่อนเราทั้งคู่อยู่ในวัย20ตอนปลายทั้งคู่ แฟนเราเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยเอางานบ้านอะไรเลย เราทั้งคู่มีลูกชายด้วยกัน1คน แฟนเรานิสัยอารมณ์ร้อนนนน🔥🔥🔥 อย่าให้ได้ทะเลาะหรือมีอารมณ์เชียว จะหยาบคายมากๆๆ เวลาดีก็คือดีสุด เรามักทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็กน้อยก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงยอมเขาได้ทุกอย่าง (ก่อนหน้าที่จะมีลูกเราไม่ใช่คนยอมอะไรง่าย พอมีลูกเราใจเย็นขึ้นมากๆๆๆ) ตัวเราเองเวลาทะเลาะกันไม่เคยว่าอะไรเขาแรงๆหรือหยาบคายสักครั้ง (เราเรียกเขาว่าพี่ด้วยความที่ให้เกียรติมาตลอด ถึงแม้อายุห่างกันแค่ไม่กี่เดือน) แต่กลับเป็นเขาที่ด่าว่าเราตลอด บางครั้งก็พูดคำหยาบ ส่วนตัวเราไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย(เคยคุยกันแล้วว่าเราไม่ชอบ แต่ก็เนอะด้วยอารมณ์มันพาไปอีก😒) แต่ก็อดทนมาทุกครั้งเพื่อลูก วันไหนที่เขาเริ่มไม่พอใจหรือมีปากเสียงชอบอุ้มลูกไปให้แม่เพราะกลัวเราจะพาลูกหนี ซึ่งในใจเราคิดแบบนั้นทุกครั้ง เราเป็นคนไม่พูดแม้แต่เวลาทะเลาะกันเขาชอบพูดโวยวายเสียงดังตลอดไม่ว่าจะอยู่ต่อหน้าเพื่อนหรือครอบครัวของเขา(ครบครัวแฟนดีทุกคนค่ะ แม่แฟนแกรักเรามากๆดีมากๆค่ะ) ทุกคนจะคอยห้ามและพูดแทนเราตลอดจนบางทีเราเองก็คิดว่าเขาทำแบบนี้เขาสงสารเราบ้างไหมว่าเราจะรู้สึกยัง พอเขาเย็นขึ้นเขาก็มาขอโทษเราตลอด และบอกที่ทำไปเป็นเพราะอารมณ์ **ข้อดีของแฟนเราคนนี้คือเป็นผู้ชายไม่เจ้าชู้ หาเงิน ไม่เกเร และทำงานของตัวเองได้ดี(งานประจำ)คอยมารับมาส่งเราตลอดไม่ว่าจะที่ทำงานหรือที่ไหน ไม่เคยปฎิเสธไกล้ไกลมาหาได้หมด มีติดเพื่อนบ้างบางครั้งแต่น้อยลงกว่าเมื่อก่อน** แต่ในเรื่องของงานบ้านหรือการเลี้ยงลูก ไม่ได้เท่าเราเลย เขาบอกว่ารักลูกมากๆทุกอย่างเขาหาให้ลูกได้ก็จริง แต่..เขาไม่เคยเลี้ยงลูกเลย **บอกก่อนว่าเราทั้งคู่ทำงานประจำ** ตอนเช้าเราฝากลูกไว้กับป้าแฟนแกเป็นคนเลี้ยงให้ซึ่งอยู่เป็นบ้านหลัง ไม่ไกลจากที่คอนโดเรา ครอบครัวเเฟนเป็นครอบครัวใหญ่อยู่กันหลายคน แต่เราทั้งคู่แยกออกมาอยุ่คอนโด ไกล้กับที่บ้านแฟน ตอนเย็นเลิกงานเราก็ไปรับลูก ตอนเช้าไปทำงานเราก็เอาลูกไปฝาก ทั้งตัวเราและแฟนทำงานประจำอยู่ไม่ไกลกัน เราทำโอทีเกือบทุกวันตั้งแต่9.00-20.30 บางวันดึกกว่านั้นก็มี ส่วนแฟนเราทำงานส่งพัสดุตามบ้าน ส่งเสร็จเร็วตลอด บ่ายๆก็กลับบ้านมานอนหรือมาทำอะไรต่อได้แล้ว แต่ประเด็นคือเขาเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยทำพวกงานบ้านเลย( บางครั้งเราแค่อยากให้ช่วยบ้าง) จะมีก็แค่ซักผ้าสัปดาห์ละครั้งที่ต้องยกลงไปเอาใส่เครื่อง แต่ตัวเรากับต้องทำงานบ้านกวาดห้อง ดูแลลูกวัย11เดือน แฟนเรามักจะชอบใช้เราทำนู้นนั่นนี่ตามที่ตัวเองต้องการบางทีให้เราซักชุดทำงานให้กลางคืน บางครั้งกางเกงใน หรือบ็อกเซอร์ใส่จนหมดก็บอกให้เราลุกไปซักให้ (ใส่ทุกวันต้องขยันซัก) เราเองเลิกงาน20.30 กว่าจะกลับถึงบ้าน21.00 กว่าๆทุกวัน ไหนจะเอาลูกนอน เวลากินข้าวแทบไม่มี แฟนเราชอบใช้ซักชุดทำงาน(ตัวเองเลิกงานมาไม่ซักแต่วางไว้) และ *แคะหู บีบสิว* ฟังไม่ผิดค่ะ2อย่างนี้ใช้บ่อยมากๆบางทีเราจะเข้านอนปิดไฟแล้วดึกๆให้เรามานั่งทำให้ ถ้าไม่ทำให้ก็บ่นคือแบบบบ..มันง่วงอ่ามันไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเวลานี้ (เราเป็นคนสายตาเอียงไม่ชอบการเพ่งอะไรนานๆ ซึ่งแฟนเราชอบใช้ทำสิ่งนี้มากๆก็ไม่เข้าใจให้ไปร้านก็ไม่ไป)  ซึ่งเราทำให้ได้ถ้านานๆที เพราะเราเหนื่อยกว่าจะเอาลูกนอนเพราะเขาไม่เคยที่จะดูลูกเลย พอเราพูดก็มักจะบอกให้เรามาเอาลูกนอนก่อนค่อยไปทำงานอย่างอื่น บางทีเราต้องมานั่งซักผ้าตอน4-5ทุ่ม เราบอกตรงๆว่าเราโครตเหนื่อยและเพลียมากๆๆ(คือมันทำได้แต่ไม่เข้าใจว่าตัวเองเลิกงานมาตั้งแต่บ่ายโมงทำอะไรช่วยตัวเองบ้างนิดนึงเนอะ) เราทำงานตั้งแต่9.00 -20.30  พอเราบ่นหรือมีคำพูดก็บอกว่าถ้างั้นจะมีเมียไว้ทำไมในเมื่อใช้ไม่ได้(ก่อนมาอยู่ด้วยกันแม่เขาทำให้ทุกอย่าง)  เราให้เหตุผลกับเขา เขาก็ไม่ฟังทุกครั้งจนบางครั้งต้องทะเลาะกัน(เราไม่ได้อะไรเลยแค่อยากให้ช่วยกัน เพราะเรารู้ว่าทุกคนก็ต่างเหนื่อย) แม้กระทั่งวันหยุดเราสัปดาห์ละวัน เราไม่เคยได้พักเราต้องกวาดบ้านถูกบ้าน ล้างขวดนม จานชามที่กินไว้ เสื้อผ้าลูก อาบน้ำป้อนข้าวลูกเราทำทุกอย่างที่หน้าที่แม่คนนึงจะทำได้ (เรากับแฟนหยุดไม่ตรงกันนะคะ) วันหยุดเราเลี้ยงลูกเอง แต่เขาทำงาน1วันหยุด1วัน(หรือถ้าอยากลหยุดวันไหนก็แค่บอกหัวหน้างาน)ซึ่งที่ทำงานเขาหยุดได้บ่อยมากๆ แต่วันหยุดเขาไม่เคยเลี้ยงลูกเองเลย เอาลูกไปฝากตลอด พอเลิกงานถึงจะไปรับด้วยกัน เขามักให้เหตุผลว่ามันเหนื่อยเขาอยากนอน อยากพักผ่อน นอนดูหนัง นอนดูNF บางทีเราอยากให้เขาได้อยุ่กับลูกบ้าง ดูแลลูกบ้าง แต่พอวันไหนที่เราหยุดเราเคยแกล้งๆบอกว่าเอาลูกไปฝากไหมเราจะได้มีเวลาทำงานบ้านและจัดห้องเต็มที่เขากลับบอกว่า ก็เอาลูกนอนแล้วหาเวลาทำ เราไม่เคยมีข้อกังขาในเรื่องนี้เลยและเราก็ดูลูกเองมาตลอด จนหลังๆเราบอกตรงๆว่าเราเบื่อกับชีวิตแบบนี้ ทำไมตอนนี้เรานึกถึงแต่ลูกและอยากมีแค่ลูกเท่านั้น เราจะก้าวผ่านมันไปยังไงดี เราแค่อยากระบายกับทุกคน ขอบคุณที่รับฟัง หรืออยากบอกอะไรเรา ก็จะขอบคุณมากๆค่ะ แค่มนุษย์แม่คนหนึ่ง