สวัสดีเราชื่อ Sun ที่จริงก็เคยมีความเเบบนี้มา4ปีที่เเล้ว เเต่เหมือนไม่รู้ตัวเอง เเต่ชีวิตก็มีสุขบ้าง ทุกข์บ้าง เวลาเหงาๆก็จะชอบวาดรูปละคุยกับตัวเอง ก็ใช้ชีวิตวนลูปมาเเบบนี้ละ จน ณ ตอนนี้เราเองขึ้นมหาลัยเเห่ง นึง ตอนเข้าไปเรียนรู้สึก ตื่นเต้นที่จะได้เจอเพื่อนๆพี่ๆเเต่เเล้วโลกกับไม่ใจดีกับเรา สังคมหน้ากาก กับเรื่องคบคน มันทำให้เราดูด้อย ตรงที่เราไม่เก่ง พูดไม่เก่งเข้าหาคนไม่เป็น(ไม่กล้าที่จะทักทายก็เขาไม่ชอบเรา ) ก็ได้เเต่เก็บมาคิดเเละเเล้งวันนึง ก็มีคนมาทักทายเราเเต่เป็นพวกทรงทำตัวเด่นดัง ในห้องเรียน ซึ่งเราไม่ชอบคนประเภทนี้มากๆเเล้ววันนั้นก็ทักทายเราเเบบผิดๆ มาพูดจาไม่เข้าหู บอกว่ามองหน้าหาเรื่องเหรอ จริงๆเราเเทบไม่ได้คิดจะหาเรื่องสักนิดเเค่ยิ้มตอบเป็นมารยาทเเต่กลับโดนพูดจาเเกล้งกันเเบบนี้อาจจะพูดเล่นๆสำหรับเราไม่โอเคร คนอื่นอยู่เยอะด้วยไง ทำให้เราดูด้อยค่าอีก +โกรธ เเล้วคนน่นๆก็ชอบเเกล้งเราบ่อยๆจับเเขนบ้าง เอามือบังโทรศัพท์เราบ้าง เออคิดในใจมันต้องการไรวะ นี่ก็มอฃหน้าไม่พอใจนะ เเล้วเขาก็ทำหน้าดึงๆ ละเดินจากไป วันต่อมา เล่าเรื่องนี้ให้เเฟนฟัง เเฟนก็บอกว่าโห มันทำกับผัวกูเเบบนี้ได้ไง ด่าสารพัด เเต่สุดท้ายวันนึงเขาก็ได้คุยกัน เรามารู้ทีหลังก็โกรธ นอย โมโหมาก มันสับสนไปหมด จนเเฟนได้อธิบายหมดเเเล้วบอกว่า เเค่ติดต่อขายขนมให้เพราะเเฟนเราขายขนม เเต่เราขอเอาโทรศัพท์ไปถือดูเขากับไม่ให้เเละเปิดเลื่อนให้เราดู เราก็เเอบคิดในใจว่าสรุปมันเป็นยังไง เเล้วเรื่องนี้ก็จบไป สรุปว่าขายของให้ เเต่เราไม่อยากจะเชื่อเท่าไหร่
เราก็บอกเเฟนไปไม่มีอะไรก็ดี อย่าให้รู่ว่ามีละกัน เเฟนยืนยันว่าไม่มีเเน่นอน เอ่อเเฟนเราค่อยข้างมีอายุระดับนึงนะไม่ใช่เด็กเเน่นอน เเล้วจากวันนั้นช่วง3เดือนที่ผ่านมา เราเอาเเต่คิดเรื่องพวกนี้ตลอด ช่วงที่เคยคบกับเเฟนมันมีความสุขมากนะไปเที่ยวกันทุกปี เราคบกับเเฟนมา3-4 ปีละ เเต่ปีล่าสุดนี้มันดูเเย่ไปหมด เเฟนก็บอกไม่มีอะไร เเต่เราก็เเอบคิดตลอดเเฟนบอกรักเราจากใจจริงเเต่กับเชื่อครึ่งๆกลางๆ🥺😞 ทะเลาะเเล้วซ้ำๆ เรื่องเดิมๆเเฟนยังยืนยันคำเดิม จนบอกไปว่า โอเครจากนี้จะไม่อะไรเเล้ว ถ้ามีใจให้กันหรือรู้ว่าโทรคุยกัน ถือว่าเลิก เเต่เชื่อมั้ยว่าใจลึกๆ อยากให้เขาเลิกกับคนนั้นๆคนที่เเกล้งเรา ไม่ถูกชะตาง่ายๆเลย เเล้วตอนนี้ก็เศร้าซึมๆมีสุขบ้างเเต่ไม่สุดเหมือนมันมีอะไรมาขวาง ละชอบจะจับผิดเเฟนตลอด กินน้อยลง ไม่ค่อยยิ้ม ถ้ายิ้มก็ฝืนๆ เราโคตรเบื่อชีวิตเเบบนี้เลย ทำไมเเฟนเราต้องให้คนนั้นเพียงเเค่สงสารอยากช่วย เห่อ เเล้วก็เครียดหลายๆเรื่องอีกป่นๆไป อยากจะฆ่าตัวเองใจมันไม่กล้าพอ ใจนึงมองเห็นน้ำยาเป็ดโปร ละอยากกินให้มันจบๆไป ปล .ควรทำไงกับความรู้สึกนึ้
มีความคิดอยากฆ่าตัว die
เราก็บอกเเฟนไปไม่มีอะไรก็ดี อย่าให้รู่ว่ามีละกัน เเฟนยืนยันว่าไม่มีเเน่นอน เอ่อเเฟนเราค่อยข้างมีอายุระดับนึงนะไม่ใช่เด็กเเน่นอน เเล้วจากวันนั้นช่วง3เดือนที่ผ่านมา เราเอาเเต่คิดเรื่องพวกนี้ตลอด ช่วงที่เคยคบกับเเฟนมันมีความสุขมากนะไปเที่ยวกันทุกปี เราคบกับเเฟนมา3-4 ปีละ เเต่ปีล่าสุดนี้มันดูเเย่ไปหมด เเฟนก็บอกไม่มีอะไร เเต่เราก็เเอบคิดตลอดเเฟนบอกรักเราจากใจจริงเเต่กับเชื่อครึ่งๆกลางๆ🥺😞 ทะเลาะเเล้วซ้ำๆ เรื่องเดิมๆเเฟนยังยืนยันคำเดิม จนบอกไปว่า โอเครจากนี้จะไม่อะไรเเล้ว ถ้ามีใจให้กันหรือรู้ว่าโทรคุยกัน ถือว่าเลิก เเต่เชื่อมั้ยว่าใจลึกๆ อยากให้เขาเลิกกับคนนั้นๆคนที่เเกล้งเรา ไม่ถูกชะตาง่ายๆเลย เเล้วตอนนี้ก็เศร้าซึมๆมีสุขบ้างเเต่ไม่สุดเหมือนมันมีอะไรมาขวาง ละชอบจะจับผิดเเฟนตลอด กินน้อยลง ไม่ค่อยยิ้ม ถ้ายิ้มก็ฝืนๆ เราโคตรเบื่อชีวิตเเบบนี้เลย ทำไมเเฟนเราต้องให้คนนั้นเพียงเเค่สงสารอยากช่วย เห่อ เเล้วก็เครียดหลายๆเรื่องอีกป่นๆไป อยากจะฆ่าตัวเองใจมันไม่กล้าพอ ใจนึงมองเห็นน้ำยาเป็ดโปร ละอยากกินให้มันจบๆไป ปล .ควรทำไงกับความรู้สึกนึ้