มีวิธีไหนบ้างที่ไม่ให้จิตใจไปคิดเกี่ยวกับอาการป่วยของพ่อ?

คุณพ่อ จขกท.เป็นโรคเดียวกับคุณพ่อผมเลยครับ สุดท้ายท่านก็เป็นเนื้อร้ายขนาดเท่าก้อนสบู่ย่อมๆ ในท้อง
รักษามาสิบปี จะลำบากในช่วงให้คีโม 1-2 ปีแรก ที่มีความถี่ในการให้บ่อยหน่อย หลังจากนั้นก็น้อยลง
หลัง 1-2 ปีแรกก็กลับมาปรกติ น้ำหนักที่ลดลงก็เพิ่มขึ้น

แต่สุดท้ายท่านก็จากไปเมื่อสองปีก่อน ไม่ใช่เพราะโรคนี้ แต่เป็นอีกโรคตามวัย (80 ปี)
ผมอยู่บ้านเดียวกับพ่อ ก็ดูแลอย่างดี คนป่วยจะหงุดหงิดง่ายในช่วงแรกๆ ผมทั้งเครียดและกังวลในช่วงนั้น ...

จขกท.อยู่ห่างกับคุณพ่อ คงต้องกงัวลและคิดมากกว่าคนอยู่ใกล้พ่อแบบผม
เป็นกำลังใจให้นะครับ อยากคิดก็คิดไปครับ พอเวลาผ่านไปสักพักความคิดนั้น เมื่อได้คำตอบ มันจะคลายกังวล
แล้วมาใจจดใจจ่อกับการรักษาแทน ไม่ต้องกังวลนะครับหมอสมัยนี้เก่งมากๆ