คือตอนเด็กๆ ผมได้ไปอ่านมังงะโชโจเรื่องนึงมาน่ะครับ แล้วก็ถูกใจเรื่องนั้นมากๆ จนต้องอ่านซํ้าๆในช่วงนั้น พอโตมาผมอยากกลับไปอ่านอีก แต่ว่าตอนนี้เล่มมังงะผมได้เข้าเฝ้าเง็งเซียนไปแล้ว ชื่อเรื่องก็ลืมไปแล้ว จำชื่อพระนางก็ไม่ได้แล้ว เลยอยากได้ความช่วยเหลือจากเพื่อนๆชาวPantipหน่อยน่ะครับ
เท่าที่ผมจำได้นะครับ
ข้อมูลตัวละคร
พระเอก : ตา ผมถมดำ(อ่ามังงะญี่ปุ่นถมดำ ขาวอยู่แล้วนี่เนอะ)หน้าตาไทป์คุณนักสืบรอน ทรงผมพระเอกไม่สั้นมาก หรือยาวมาก ประมาณปรกๆตานิดหน่อย
ดูเจ้าเล่ห์ แพรวพราว ขี้แกล้ง เก่งกีฬา เก่งต่อยตี ขี้เกียจ(?) กวนตีนหน้าตายอ่ะครับ ชอบพานางเอกอู้งานบ่อยๆ
นางเอก : มีหน้าม้า(น่าจะ) ผมสีอ่อนยาวสลวยประมาณกลางหลัง ไม่ผมตรงมาก แล้วก็ไม่ได้ดัดผมจนลอน
หน้าตาออกไปทางสวยมากกว่าน่ารัก นิสัยดี น่ารัก สดใส มองโลกในแง่ดีแบบสุดๆ แบบหัวอ่อน ใจอ่อน โดนคนเอาเปรียบง่าย ชอบโดนภาระงานมาที่ตัวเองบ่อยๆ จนพระเอกรำคาญแทน จนได้พานางเอกหนีงาน
เรื่องคร่าวๆ
นางเอกเป็นที่เคารพนับถือ ไว้วางใจ จากเพื่อน ครู (ในระดับที่มีงานอะไร ก็มักจะให้นอ.รับจบเสมอๆ) มาวันนึงครูมอบหมายให้นอ.ช่วยเหลืองานใหญ่อย่างนึงคือให้ดูแลให้พอ.ที่ไม่สนโลกกลับมาตั้งใจเรียน หรือทำกิจกรรมให้เข้าร่องเข้ารอย นอ.ด้วยความเป็นเด็กดีแบบขั้นสุด ก็ตกปากรับคำครู ว่าจะดูแลให้ จากนั้นนอ.เหมือนจะไปห้องเก็บของ หรือเอกสารอะไรซักอย่าง นอ.ที่เข้ามาในห้องก็ได้เจอกับพอ.(เป็นฉากที่ผมชอบมากกกกกกก พระนาง สวยหล่อ เหมือนต้องมนต์) นอ.ก็อธฺบายกับพอ.เรื่องจะดูแล แต่พอ.ก็ไม่ได้สนใจ ทำตีมึน // ตัดมาในห้องเรียน เพื่อนๆ ก็ไซโคนอ.ว่าพอ.เป็นพวกไม่ดี จิ๊กโก๋ รีดไถ บลาๆ แต่นอ.ก็ไม่ได้เชื่อ แบบฉันต้องพิสูจน์ด้วยตัวเอง // นอ.กลับมาคุยกับพอ. อธิบายบลาๆ พอ.ก็ขำกึ่งๆสมเพชนอ.ที่ชอบทำตามคำไหว้วานคนอื่นเสมอแม้ตัวเองจะลำบาก นอ.ก็ไม่ได้โกรธที่พอ.ว่าตัวเอง แล้วหลังจากเหตุการณ์ก็ยังคอยคุยกับพอ. ดึงพอ.มาทำกิจรรกรรมกับคนอื่นๆตลอดเวลา พอ.มีแอบโดดไปนู่นมานี้ไม่ยอมทำกิจกรรม จนนางเองได้มาตามกึ่งลากแทบทุกครั้ง (พอ.ก็จะกึ่งกรอกหูกับเทรนให้นอ.ปฎิเสธคนอื่นบาง การช่วยคนอื่นน่ะมันก็ดี แต่ถ้ามันลำบากตัวเองก็ไม่ต้องฝืนทำ ปล่อยให้คนอื่นมันทำบาง ในเรื่องนี้พวกงานหรือการไหว้วานเรื่องเล็กน้อย ปานกลาง จนถึงหนัก ก็มักจะให้นอ.ทำ จนพอ.หงุดหงิดแทน)
Ex เหตุการณ์ ตอบแบบสอบถาม//เล่นบาส//แคมป์//กองไฟ (กิจกรรมทางโรงเรียน)
มีครั้งนึงพอ.พานอ.โดดงานมาพักผ่อน แบบว่า ให้เธอได้พักผ่อน ให้พวกเพื่อนร่วมห้องคนอื่นๆหัดพึ่งพาตัวเองบาง ไม่ใช่อะไรๆให้แต่นอ.ต้องดูแลจัดการให้ตลอดเป็นเด็กไม่รู้จักโต(อ่า อันท้ายนี้อารมณืล้วนๆ5555) นางเอกก็เออ ออ โดดงานมาอยู่กับพอ.ที่ดาดฟ้า จนหลับ เลยเวลาเปิดงาน(น่าจะอีเว้นต์กองไฟนะครับ) นอ.ที่ตื่นมาเห็นพอ.นอนอยู่ข้างๆก็มีเขินๆ เลิ่กลั่กๆ จน(ไอ่พวก)เพื่อนๆทั้งหลายตามหาจนเจอ เพื่อนๆก็ถามทำไมนอ.ไม่ไปเปิดงาน มันทำให้คนอื่นเดือดร้อน หมดสนุก (ว่านอ.ซะเสียไอ่พวกนี้) ล่ามไปถึงพอ. เพื่อนๆก็ว่าเป็นเพราะพอ.ใช่มั้ย เลยทำให้นอ.ไปไม่ได้ ว่าบลาๆไป พอ.ก็ตัดรำ ว่าใช่ฉันเอง เป็นคนบังคับนอ.มา แล้วก็เดินออกไป (ไม่อยากให้นอ.รู้สึกเเย่ โหววว) พวกเพื่อนๆก็ยังมีคำสร้อยตามอีกว่า นั้นสินอ.ไม่ใช่คนแบบนั้น ต้องเป็นพอ.ที่พานอ.เสียอยู่แล้ว นอ.ที่ยืนอยู่ท่ามกลางเพื่อน(พูดมาก)เหล่านั้น ก็มองแผ่นหลังพระเอกอยู่ครู่นึงก็ตัดสินใจพูดออกไปอย่างฉะฉาน!! "ไม่ใช่นะ ฉันน่ะเต็มใจมากับ XXคุงต่างหาก" (มั้งนะ) ประมาณว่าฉันเต็มใจโดดงานเอง ไม่ใช่เพราะเขานะอ่ะครับ เพื่อนๆปากหอยปากปูก็เงิบรับประทาน พอ.ที่ยังไม่ไปไหนไกล ได้ยินนอ.พูดก็ยิ้มออกมา แล้วก็พากันออกไปสองคนนน (นางเอกเริ่มปฎิเสธการโดนใช้แรงงาน?ของเธอมากขึ้น ก็เริ่มเป็นวัยรุ่นที่มีอิสระเป็นของตัวเองบาง น่าจะเพราะพอ.ช่วยเทรนความใจแข็งขึ้นด้วย)
มีซีน พระนาง ไปทะเลด้วยครับ แบบพอ.น่าจะไปบำเพ็ญประโยชน์ เก็บขยะ หรือแค่ไปช่วยเจ๊ของพอ.ที่ร้านอาหารริมหาดนี่แหละครับ แล้วนอ.ก็มาเจอ ได้คุยกันจ๊อแจ๊ะๆ เจ๊พอ.ก็ดูทรงๆจะชอบ ชงนอ.กับพอ.ไม่น้อย พอ.นอ.พากันมาเล่นนํ้ากัน เล่นไปเล่นมา ทั้งแสงสีแสงองค์ประกอบก็ส่งให้ซีนนี่ นอ.สวยแบบตะโกนเลยครับ พอ.ก็มีอาการตะลึงในความสวยอ่ะครับ (เป็นผมก็ตกหลุมรัก/////) พอ.นอ.ที่ขึ้นจากนํ้าก็เดินบนหาดกัน สนทนาเรื่องรร.ไปเรื่อยเปื่อย จนพอ.สังเกตเห็นมีพวกวัยสรุ่นเกรียนแตก ทิ้งขยะลงบนหาดไม่เป็นที่ (แล้วพระเอกมันเก็บขยะบำเพ็ญประโยชน์อยู่ไง5555) พอ.เลยเข้าไปเตือนตามสไตล์พอ.เลยโดนพวกวัยรุ่นคว้าคอเสื้อจะสวนหมัด นอ.ที่เป็นห่วงพอ.ก็รีบเข้าไปห้ามก็โดนผลักไม่ก็บ๊องเอง ไปเหยียบเศษแก้ว จนเลือดฉูด(
ไม่ฉูดมากหรอก แต่ก็เอาการอยู่) พอ.เห็นก็รีบแบกนอ.กลับร้านพี่ตัวเองอย่างไว เจ๊ที่มาเห็นก็ตกใจ เอากล่องปฐมพยาบาลมาให้พอ.ทำแผลให้ พอ.ที่ทำแผลที่ฝ่าเท้าให้นอ.ก็ทำไปบ่นนอ.ไป นอ.ก็ไม่ได้อะไรตอบยิ้มๆ เหมือนนอ.จะพูดอะไรที่มันซึ้งใจพอ.ละมั้งครับ
กลับจากทะเล พอ.สนิทกับนอ.มากขึ้น เชื่อฟัง?นอ.ขึ้นมาก นอ.ขอให้ทำอะไรก็ทำช่วย อือออออออ มีเหตุการณ์นึงที่พวกนร.เกเรๆที่ชอบหาเรื่องพอ. เข้าใจว่านอ.เป็นผู้หญิงของพอ.(ฟิวแฟนนนนน) ก็มาจับตัวนอ.เหมือนตัวประกันเลอ แล้วบอก(ทางทรศ.)ให้พอ.มาหา ไม่งั้นจะจัดการผญ.ของแก(ขำ เสี่ยวเกิน) พอ.ก็บอกนอ.ไม่ได้สำคัญ(ประมาณเบี่ยงๆเพื่อปกป้องนอ.) นอ.ได้ยินก็มีจิ๊ดๆ จึกๆ ก็ตะโกนใส่พอ.ผ่านทรศ.ไปชุดนึง แล้วก็วางสายโป้งงงไป พวกแก๊งเด็กเกก็มีมึนๆ งงๆ จะเอาไงต่อดี นอ.ก็ยืนซึมเศร้า นิ่งเป็นรูปปั้นจิโซ อยู่พักใหญ่ๆ พวกที่จะตีพอ.ก็มีพูดๆ หยอดๆ นอ.ว่าสวยดี สนใจไปต่อไหม หม้อๆนอ. จนพอ.ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้มาชาร์จไว้เอาซะพวกดักตีมึนงงไปเลย แล้วอุ้มนอ.ออกไปที่ใดที่นึง แล้วก็มีการอธิบายให้นอ.ฟัง นอ.ก็หงึกๆเข้าใจแล้ว
มี1ดหตุการณ์ที่สำคัญแบบมากๆๆๆๆ เพราะพระนางได้เดท กึ่งสวีทกัน และแล้วววววว เขาก็ได้ตกลงเป็นสา- เป็นแฟนกันครับ!! ผมชอบมากกก น่าจะเป็นซีนเทศกาลดอกไม้รึเปล่า ผมก็จำไม่ได้แล้วละครับ จำได้แต่ว่าตอนนั้นผมเขินจนโดนทักอ่ะครับ55555 (รู้สึกจะมีซีนที่พอ.ประกาศเรื่องที่คบกัน กับเพื่อนๆจนอึ้งเป็นแถบเลยครับ)
ฉากที่พระเอกโดนไหว้วาน(บังคับ)ให้ช่วยงานละครเวที นอ.ที่ยังไม่ความใจดีก็ประเคนพอ.ไปช่วยเลยครับ ไม่คิดมาก นอ.ก็ได้งานมาทำเหมือนกัน
ผ่านไปสักพักพวกเด็กเก(กลุ่มเดิม)ก็มาจับตัวนอ.ไว้(อีกแล้ว) สนทนาธรรมไปซักพัก พอ.ก็โดดลงมากลางวง พร้อมสวมหน้ากากที่จะใช้แสดงละครไว้(เท่ชิ)
จัดการพวกเด็กเกเร แบบที่ตัวเองก็Roleplay อยู่ พวกเพื่อนๆที่เดินมาเห็นก็วิ๊ดว้ายกะตู้หู้วเชียร์ไม่ขาดสาย นอ.ที่มองพอ.ก็มีอาการแก้มเด้มๆระเรื่อๆ แล้วพวกญี่มุงก็เชียร์ให้พอ.พูด หรือ แสดงบางอย่าง พอ.ก็ไม่ทำตามครับ แต่เข้ามาใกล้ๆนอ. แล้วเข้ากระซิบเบาๆที่ข้างหู จนนอ.เขินม้วนตัวแดงเป็นแอเปิ้ลบิดเลยครับ พอ.ก็ทำหน้าเจ้าเล่ห์ก่อนจะเดินออกไป นอ.ที่เขินจนแดงฟ่อก็มีเพื่อนเข้ามาดูอาการ นอ.ที่เขินม้วนอยู่ก็นึกถึงสิ่งที่พอ.กระซิบข้างหู(ถ้าจำไม่ผิดก็เป็นประโยคที่ชวนเขินอยู่นะครับ เสียดายผมจำไม่ได้)
มีอีก1ฉากสุดท้ายก่อนจบ คือพระนางนางน่าจะไปเที่ยวบ้านกัน จากนั้นก็น่าจะมีการทำข้าวสารให้เป็นข้าวสุกนี่แหละครับ =/////////=
ปล.หน้าตาที่ใกล้เคียงคุณพระเอกมากที่สุดน่ะครับ ทรงๆนี้
มันเป็นเรื่องที่ผมเคยอ่านราวๆ 10ปี ที่แล้ว ผมก็จำเนื้อเรื่องได้ไม่ละเอียดน่ะครับ ถ้ามีผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานท่านใดทราบก็ช่วยบอกผมหน่อยนะครับ ผมอยากอ่านย้อนวัยมากเลยครับ ถึงตอนนี้จะแก่มากแล้วก็เถอะ
T0T ขอความช่วยเหลือชาวมังงะ(ญี่ปุ่น) แนวโชโจ หน่อยครับบบบบ
เท่าที่ผมจำได้นะครับ
ข้อมูลตัวละคร
พระเอก : ตา ผมถมดำ(อ่ามังงะญี่ปุ่นถมดำ ขาวอยู่แล้วนี่เนอะ)หน้าตาไทป์คุณนักสืบรอน ทรงผมพระเอกไม่สั้นมาก หรือยาวมาก ประมาณปรกๆตานิดหน่อย
ดูเจ้าเล่ห์ แพรวพราว ขี้แกล้ง เก่งกีฬา เก่งต่อยตี ขี้เกียจ(?) กวนตีนหน้าตายอ่ะครับ ชอบพานางเอกอู้งานบ่อยๆ
นางเอก : มีหน้าม้า(น่าจะ) ผมสีอ่อนยาวสลวยประมาณกลางหลัง ไม่ผมตรงมาก แล้วก็ไม่ได้ดัดผมจนลอน
หน้าตาออกไปทางสวยมากกว่าน่ารัก นิสัยดี น่ารัก สดใส มองโลกในแง่ดีแบบสุดๆ แบบหัวอ่อน ใจอ่อน โดนคนเอาเปรียบง่าย ชอบโดนภาระงานมาที่ตัวเองบ่อยๆ จนพระเอกรำคาญแทน จนได้พานางเอกหนีงาน
เรื่องคร่าวๆ
นางเอกเป็นที่เคารพนับถือ ไว้วางใจ จากเพื่อน ครู (ในระดับที่มีงานอะไร ก็มักจะให้นอ.รับจบเสมอๆ) มาวันนึงครูมอบหมายให้นอ.ช่วยเหลืองานใหญ่อย่างนึงคือให้ดูแลให้พอ.ที่ไม่สนโลกกลับมาตั้งใจเรียน หรือทำกิจกรรมให้เข้าร่องเข้ารอย นอ.ด้วยความเป็นเด็กดีแบบขั้นสุด ก็ตกปากรับคำครู ว่าจะดูแลให้ จากนั้นนอ.เหมือนจะไปห้องเก็บของ หรือเอกสารอะไรซักอย่าง นอ.ที่เข้ามาในห้องก็ได้เจอกับพอ.(เป็นฉากที่ผมชอบมากกกกกกก พระนาง สวยหล่อ เหมือนต้องมนต์) นอ.ก็อธฺบายกับพอ.เรื่องจะดูแล แต่พอ.ก็ไม่ได้สนใจ ทำตีมึน // ตัดมาในห้องเรียน เพื่อนๆ ก็ไซโคนอ.ว่าพอ.เป็นพวกไม่ดี จิ๊กโก๋ รีดไถ บลาๆ แต่นอ.ก็ไม่ได้เชื่อ แบบฉันต้องพิสูจน์ด้วยตัวเอง // นอ.กลับมาคุยกับพอ. อธิบายบลาๆ พอ.ก็ขำกึ่งๆสมเพชนอ.ที่ชอบทำตามคำไหว้วานคนอื่นเสมอแม้ตัวเองจะลำบาก นอ.ก็ไม่ได้โกรธที่พอ.ว่าตัวเอง แล้วหลังจากเหตุการณ์ก็ยังคอยคุยกับพอ. ดึงพอ.มาทำกิจรรกรรมกับคนอื่นๆตลอดเวลา พอ.มีแอบโดดไปนู่นมานี้ไม่ยอมทำกิจกรรม จนนางเองได้มาตามกึ่งลากแทบทุกครั้ง (พอ.ก็จะกึ่งกรอกหูกับเทรนให้นอ.ปฎิเสธคนอื่นบาง การช่วยคนอื่นน่ะมันก็ดี แต่ถ้ามันลำบากตัวเองก็ไม่ต้องฝืนทำ ปล่อยให้คนอื่นมันทำบาง ในเรื่องนี้พวกงานหรือการไหว้วานเรื่องเล็กน้อย ปานกลาง จนถึงหนัก ก็มักจะให้นอ.ทำ จนพอ.หงุดหงิดแทน)
Ex เหตุการณ์ ตอบแบบสอบถาม//เล่นบาส//แคมป์//กองไฟ (กิจกรรมทางโรงเรียน)
มีครั้งนึงพอ.พานอ.โดดงานมาพักผ่อน แบบว่า ให้เธอได้พักผ่อน ให้พวกเพื่อนร่วมห้องคนอื่นๆหัดพึ่งพาตัวเองบาง ไม่ใช่อะไรๆให้แต่นอ.ต้องดูแลจัดการให้ตลอดเป็นเด็กไม่รู้จักโต(อ่า อันท้ายนี้อารมณืล้วนๆ5555) นางเอกก็เออ ออ โดดงานมาอยู่กับพอ.ที่ดาดฟ้า จนหลับ เลยเวลาเปิดงาน(น่าจะอีเว้นต์กองไฟนะครับ) นอ.ที่ตื่นมาเห็นพอ.นอนอยู่ข้างๆก็มีเขินๆ เลิ่กลั่กๆ จน(ไอ่พวก)เพื่อนๆทั้งหลายตามหาจนเจอ เพื่อนๆก็ถามทำไมนอ.ไม่ไปเปิดงาน มันทำให้คนอื่นเดือดร้อน หมดสนุก (ว่านอ.ซะเสียไอ่พวกนี้) ล่ามไปถึงพอ. เพื่อนๆก็ว่าเป็นเพราะพอ.ใช่มั้ย เลยทำให้นอ.ไปไม่ได้ ว่าบลาๆไป พอ.ก็ตัดรำ ว่าใช่ฉันเอง เป็นคนบังคับนอ.มา แล้วก็เดินออกไป (ไม่อยากให้นอ.รู้สึกเเย่ โหววว) พวกเพื่อนๆก็ยังมีคำสร้อยตามอีกว่า นั้นสินอ.ไม่ใช่คนแบบนั้น ต้องเป็นพอ.ที่พานอ.เสียอยู่แล้ว นอ.ที่ยืนอยู่ท่ามกลางเพื่อน(พูดมาก)เหล่านั้น ก็มองแผ่นหลังพระเอกอยู่ครู่นึงก็ตัดสินใจพูดออกไปอย่างฉะฉาน!! "ไม่ใช่นะ ฉันน่ะเต็มใจมากับ XXคุงต่างหาก" (มั้งนะ) ประมาณว่าฉันเต็มใจโดดงานเอง ไม่ใช่เพราะเขานะอ่ะครับ เพื่อนๆปากหอยปากปูก็เงิบรับประทาน พอ.ที่ยังไม่ไปไหนไกล ได้ยินนอ.พูดก็ยิ้มออกมา แล้วก็พากันออกไปสองคนนน (นางเอกเริ่มปฎิเสธการโดนใช้แรงงาน?ของเธอมากขึ้น ก็เริ่มเป็นวัยรุ่นที่มีอิสระเป็นของตัวเองบาง น่าจะเพราะพอ.ช่วยเทรนความใจแข็งขึ้นด้วย)
มีซีน พระนาง ไปทะเลด้วยครับ แบบพอ.น่าจะไปบำเพ็ญประโยชน์ เก็บขยะ หรือแค่ไปช่วยเจ๊ของพอ.ที่ร้านอาหารริมหาดนี่แหละครับ แล้วนอ.ก็มาเจอ ได้คุยกันจ๊อแจ๊ะๆ เจ๊พอ.ก็ดูทรงๆจะชอบ ชงนอ.กับพอ.ไม่น้อย พอ.นอ.พากันมาเล่นนํ้ากัน เล่นไปเล่นมา ทั้งแสงสีแสงองค์ประกอบก็ส่งให้ซีนนี่ นอ.สวยแบบตะโกนเลยครับ พอ.ก็มีอาการตะลึงในความสวยอ่ะครับ (เป็นผมก็ตกหลุมรัก/////) พอ.นอ.ที่ขึ้นจากนํ้าก็เดินบนหาดกัน สนทนาเรื่องรร.ไปเรื่อยเปื่อย จนพอ.สังเกตเห็นมีพวกวัยสรุ่นเกรียนแตก ทิ้งขยะลงบนหาดไม่เป็นที่ (แล้วพระเอกมันเก็บขยะบำเพ็ญประโยชน์อยู่ไง5555) พอ.เลยเข้าไปเตือนตามสไตล์พอ.เลยโดนพวกวัยรุ่นคว้าคอเสื้อจะสวนหมัด นอ.ที่เป็นห่วงพอ.ก็รีบเข้าไปห้ามก็โดนผลักไม่ก็บ๊องเอง ไปเหยียบเศษแก้ว จนเลือดฉูด(
ไม่ฉูดมากหรอก แต่ก็เอาการอยู่) พอ.เห็นก็รีบแบกนอ.กลับร้านพี่ตัวเองอย่างไว เจ๊ที่มาเห็นก็ตกใจ เอากล่องปฐมพยาบาลมาให้พอ.ทำแผลให้ พอ.ที่ทำแผลที่ฝ่าเท้าให้นอ.ก็ทำไปบ่นนอ.ไป นอ.ก็ไม่ได้อะไรตอบยิ้มๆ เหมือนนอ.จะพูดอะไรที่มันซึ้งใจพอ.ละมั้งครับ
กลับจากทะเล พอ.สนิทกับนอ.มากขึ้น เชื่อฟัง?นอ.ขึ้นมาก นอ.ขอให้ทำอะไรก็ทำช่วย อือออออออ มีเหตุการณ์นึงที่พวกนร.เกเรๆที่ชอบหาเรื่องพอ. เข้าใจว่านอ.เป็นผู้หญิงของพอ.(ฟิวแฟนนนนน) ก็มาจับตัวนอ.เหมือนตัวประกันเลอ แล้วบอก(ทางทรศ.)ให้พอ.มาหา ไม่งั้นจะจัดการผญ.ของแก(ขำ เสี่ยวเกิน) พอ.ก็บอกนอ.ไม่ได้สำคัญ(ประมาณเบี่ยงๆเพื่อปกป้องนอ.) นอ.ได้ยินก็มีจิ๊ดๆ จึกๆ ก็ตะโกนใส่พอ.ผ่านทรศ.ไปชุดนึง แล้วก็วางสายโป้งงงไป พวกแก๊งเด็กเกก็มีมึนๆ งงๆ จะเอาไงต่อดี นอ.ก็ยืนซึมเศร้า นิ่งเป็นรูปปั้นจิโซ อยู่พักใหญ่ๆ พวกที่จะตีพอ.ก็มีพูดๆ หยอดๆ นอ.ว่าสวยดี สนใจไปต่อไหม หม้อๆนอ. จนพอ.ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้มาชาร์จไว้เอาซะพวกดักตีมึนงงไปเลย แล้วอุ้มนอ.ออกไปที่ใดที่นึง แล้วก็มีการอธิบายให้นอ.ฟัง นอ.ก็หงึกๆเข้าใจแล้ว
มี1ดหตุการณ์ที่สำคัญแบบมากๆๆๆๆ เพราะพระนางได้เดท กึ่งสวีทกัน และแล้วววววว เขาก็ได้ตกลงเป็นสา- เป็นแฟนกันครับ!! ผมชอบมากกก น่าจะเป็นซีนเทศกาลดอกไม้รึเปล่า ผมก็จำไม่ได้แล้วละครับ จำได้แต่ว่าตอนนั้นผมเขินจนโดนทักอ่ะครับ55555 (รู้สึกจะมีซีนที่พอ.ประกาศเรื่องที่คบกัน กับเพื่อนๆจนอึ้งเป็นแถบเลยครับ)
ฉากที่พระเอกโดนไหว้วาน(บังคับ)ให้ช่วยงานละครเวที นอ.ที่ยังไม่ความใจดีก็ประเคนพอ.ไปช่วยเลยครับ ไม่คิดมาก นอ.ก็ได้งานมาทำเหมือนกัน
ผ่านไปสักพักพวกเด็กเก(กลุ่มเดิม)ก็มาจับตัวนอ.ไว้(อีกแล้ว) สนทนาธรรมไปซักพัก พอ.ก็โดดลงมากลางวง พร้อมสวมหน้ากากที่จะใช้แสดงละครไว้(เท่ชิ)
จัดการพวกเด็กเกเร แบบที่ตัวเองก็Roleplay อยู่ พวกเพื่อนๆที่เดินมาเห็นก็วิ๊ดว้ายกะตู้หู้วเชียร์ไม่ขาดสาย นอ.ที่มองพอ.ก็มีอาการแก้มเด้มๆระเรื่อๆ แล้วพวกญี่มุงก็เชียร์ให้พอ.พูด หรือ แสดงบางอย่าง พอ.ก็ไม่ทำตามครับ แต่เข้ามาใกล้ๆนอ. แล้วเข้ากระซิบเบาๆที่ข้างหู จนนอ.เขินม้วนตัวแดงเป็นแอเปิ้ลบิดเลยครับ พอ.ก็ทำหน้าเจ้าเล่ห์ก่อนจะเดินออกไป นอ.ที่เขินจนแดงฟ่อก็มีเพื่อนเข้ามาดูอาการ นอ.ที่เขินม้วนอยู่ก็นึกถึงสิ่งที่พอ.กระซิบข้างหู(ถ้าจำไม่ผิดก็เป็นประโยคที่ชวนเขินอยู่นะครับ เสียดายผมจำไม่ได้)
มีอีก1ฉากสุดท้ายก่อนจบ คือพระนางนางน่าจะไปเที่ยวบ้านกัน จากนั้นก็น่าจะมีการทำข้าวสารให้เป็นข้าวสุกนี่แหละครับ =/////////=
ปล.หน้าตาที่ใกล้เคียงคุณพระเอกมากที่สุดน่ะครับ ทรงๆนี้
มันเป็นเรื่องที่ผมเคยอ่านราวๆ 10ปี ที่แล้ว ผมก็จำเนื้อเรื่องได้ไม่ละเอียดน่ะครับ ถ้ามีผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานท่านใดทราบก็ช่วยบอกผมหน่อยนะครับ ผมอยากอ่านย้อนวัยมากเลยครับ ถึงตอนนี้จะแก่มากแล้วก็เถอะ