กระทู้นี้เป็นกระทู้ระบายของจขกท.เฉยๆนะ (จริงๆมันมีหลายเหตุผลมากที่ทำให้อยากเลิกกับแฟนคนนี้ แต่ในกระทู้นี้ขอพูดถึงแค่ในด้านคำพูดของแกอย่างเดียวนะครับ)
คือจขกท.เลิกกับแฟนเพราะแกชอบใช้คำพูดที่ทำให้หน่วง ชอบบ่นว่าเราทำให้เเกเหนื่อย แกเบื่อเราที่ทำให้แกเหนื่อย พื้นฐานเราเป็นคนคิดมากและนำคำทุกอย่างมาคิดอยู่แล้ว แกเป็นคนชอบบ่นมาก ชอบตัดสินผม ชอบคิดไปเอง เวลาแกบ่น แกชอบพูด เหนื่อย เบื่อ แล้วแต่ ตอนแรกๆเราโดนคำพูดพวกนี้ก็ไม่ค่อยหนักใจมากมาย เพราะเพิ่งครั้งแรกและค่อนข้างมั่นใจว่าแกแค่คงเหนื่อยจากงานแล้วกลับมาเจอเราทำตัวแย่ ก็เลยบ่นๆไปงั้น เราก็ขอโทษและเตือนแกดีๆว่าระวังคำพูดด้วย เมื่อคบไปสักพักแกก็ยังคงใช้คำพูดพวกนี้ใส่เราอยู่อีก เรากับแกทะเลาะกันแทบทุกวัน เวลาทะเลาะกันทีไรแกชอบดูถูกเราและตามด้วยพูดว่าเหนื่อย เบื่อตลอด หนักสุดคือบอกเลิก ในเหตุผลเล็กๆน้อยๆแกก็ยังบอกเหนื่อยกับเรา เราก็อธิบายไปด้วยดี คบไปได้สักพักแกก็เหมือนเดิม แกชอบเราให้ปรับตัวตลอดทั้งที่เราปรับตัวจนเสียตัวเองไปแล้ว แต่แกก็ยังเหมือนเดิมทะเลาะกันทุกวันบ่นเหนื่อยบ่นเบื่อเพราะเราตลอด พอถึงจุดหนึ่งเราเลือกที่จะเงียบและไม่ตอบโต้อะไรแก ที่เงียบคือทำใจปลงละว่าครั้งต่อไปแกคงเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือเราจะไม่ยื้อความสัมพันธ์นี้แล้วถ้าแกยังใช้คำพูดพวกนี้อีก(เราได้แต่คิดในใจไม่ได้เตือนแกสักคำ) สรุปทะเลาะกันอีกแล้วแกก็ยังใช้คำพูดเหนื่อย เบื่อเหมือนเดิม เราก็บอกแกไปเลยว่า"เหนื่อย เบื่อก็พอเถอะ"แกก็ไม่พอใจที่เราพูดแบบนี้กับแก แล้วขู่เลิก(ตอนโดนบอกเลิกคือเราแอบยิ้มแอบใจฟูนะ) แต่เราก็แอบไม่อยากเสียแกไปด้วยเหมือนกันก็เลยถามแกว่าแกจะปรับเกี่ยวกับคำพูดไหมเพราะเราจะให้โอกาสแก แต่แกก็บอกว่าเหมือนเดิมแกจะบ่นเหมือนเดิม สุดท้ายเราก็เลยเลือกที่จะออกมาจากชีวิตแก ความรู้สึกที่ได้เดินออกมาสักทีคือรู้สึกโล่งใจมาก เหมือนได้กลับมาเป็นตัวเองอีกครั้งหลังจากที่เสียตัวเองไปเพราะต้องปรับตัวเพียงเพราะแค่อยากอยู่กับแก
แฟนชอบใช้คำพูดที่ทำให้เหนื่อยใจ
คือจขกท.เลิกกับแฟนเพราะแกชอบใช้คำพูดที่ทำให้หน่วง ชอบบ่นว่าเราทำให้เเกเหนื่อย แกเบื่อเราที่ทำให้แกเหนื่อย พื้นฐานเราเป็นคนคิดมากและนำคำทุกอย่างมาคิดอยู่แล้ว แกเป็นคนชอบบ่นมาก ชอบตัดสินผม ชอบคิดไปเอง เวลาแกบ่น แกชอบพูด เหนื่อย เบื่อ แล้วแต่ ตอนแรกๆเราโดนคำพูดพวกนี้ก็ไม่ค่อยหนักใจมากมาย เพราะเพิ่งครั้งแรกและค่อนข้างมั่นใจว่าแกแค่คงเหนื่อยจากงานแล้วกลับมาเจอเราทำตัวแย่ ก็เลยบ่นๆไปงั้น เราก็ขอโทษและเตือนแกดีๆว่าระวังคำพูดด้วย เมื่อคบไปสักพักแกก็ยังคงใช้คำพูดพวกนี้ใส่เราอยู่อีก เรากับแกทะเลาะกันแทบทุกวัน เวลาทะเลาะกันทีไรแกชอบดูถูกเราและตามด้วยพูดว่าเหนื่อย เบื่อตลอด หนักสุดคือบอกเลิก ในเหตุผลเล็กๆน้อยๆแกก็ยังบอกเหนื่อยกับเรา เราก็อธิบายไปด้วยดี คบไปได้สักพักแกก็เหมือนเดิม แกชอบเราให้ปรับตัวตลอดทั้งที่เราปรับตัวจนเสียตัวเองไปแล้ว แต่แกก็ยังเหมือนเดิมทะเลาะกันทุกวันบ่นเหนื่อยบ่นเบื่อเพราะเราตลอด พอถึงจุดหนึ่งเราเลือกที่จะเงียบและไม่ตอบโต้อะไรแก ที่เงียบคือทำใจปลงละว่าครั้งต่อไปแกคงเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือเราจะไม่ยื้อความสัมพันธ์นี้แล้วถ้าแกยังใช้คำพูดพวกนี้อีก(เราได้แต่คิดในใจไม่ได้เตือนแกสักคำ) สรุปทะเลาะกันอีกแล้วแกก็ยังใช้คำพูดเหนื่อย เบื่อเหมือนเดิม เราก็บอกแกไปเลยว่า"เหนื่อย เบื่อก็พอเถอะ"แกก็ไม่พอใจที่เราพูดแบบนี้กับแก แล้วขู่เลิก(ตอนโดนบอกเลิกคือเราแอบยิ้มแอบใจฟูนะ) แต่เราก็แอบไม่อยากเสียแกไปด้วยเหมือนกันก็เลยถามแกว่าแกจะปรับเกี่ยวกับคำพูดไหมเพราะเราจะให้โอกาสแก แต่แกก็บอกว่าเหมือนเดิมแกจะบ่นเหมือนเดิม สุดท้ายเราก็เลยเลือกที่จะออกมาจากชีวิตแก ความรู้สึกที่ได้เดินออกมาสักทีคือรู้สึกโล่งใจมาก เหมือนได้กลับมาเป็นตัวเองอีกครั้งหลังจากที่เสียตัวเองไปเพราะต้องปรับตัวเพียงเพราะแค่อยากอยู่กับแก