คือเรามีพ่อแท้ๆกับพ่อเลี่ยงค่ะแต่ไม่นับใครเป็นพ่อเลย เพราะพ่อแท้ๆเนี้ยทั้งทำร้ายร่างกายเราแม่แล้วก็น้องโดยเราจะโดนหนักสุดเพราะทุกครั้งที่แม่หนีแม่จะพาน้องไปตลอดโดยจะทิ้งเราไว้กับพ่อแท้ๆทำให้เราถูกทำร้ายร่างกายมาตลอดบางทีถึงขั้นขังเราไว้ในห้องเป็นวันไม่ให้กินข้าวกินน้ำก็มี ทำให้พอแม่ทำเรื่องหย่าเราก็ตัดขาดกับพ่อแท้ๆไปเลยและไม่คิดจะนับคนที่ทำแบบนั้นกับเราเป็นพ่ออีกถึงแม้ปัจจุบันนี้แกจะปรับตัวแล้วก็ตาม ส่วนพ่อเลี้ยงหลังจากที่แม่เราหย่ากับพ่อแท้ๆมาได้สองปีก็มาเจอพ่อเลี้ยงค่ะ แล้ว
อยู่ๆก็มาบอกว่าเรามีพ่อเลี้ยงแล้วนะโดยที่เรายังไม่ตั้งตัวเลยด้วยซ้ำคนที่รู้ก็มีแค่แม่กับน้องแม่แทบไม่บอกอะไรเลยทำให้ระหว่างเรากับพ่อเลี้ยงมีกำแพงกันสูงมากๆในตอนแรก แต่พ่อเลี้ยงก็พยายามมาตลอดไม่เหมือนพ่อแท้ๆปัจจุบันทำให้กำแพงที่เราตั้งไว้ลดลงไปบ้างแต่ก็ยังไม่เรียกแกว่าพ่ออยู่ดีทำให้เราคิดกับตัวเองมาตลอดว่าเราคือคนที่ไม่มีพ่อแล้วเวลาใครถามว่าพ่อคือใครเราก็จะตอบตลอดว่าเราไม่มีพ่อค่ะ เลยถูกมองแปลกๆมาบ่อยครั้ง บางทีแม่ก็ถามเราว่าไม่พอใจในพ่อใหม่เราก็บอกว่าเปล่าแค่ไม่เคยนับว่าเป็นพ่อแค่นั้นเอง