คือเราบอกกับเจ้าตัวว่า ขอโทษเราไม่พอใจพี่บ้างบางครั้ง บางครั้งเอาเรื่องนิสัย(นิสัยชอบใช้ เช่นของที่อยู่ใกล้ตัวเขาก็ใช้น้องเราหยิบ ใช้น้องเราทุกอย่าง *เขาเป็นคนอื่นที่แม่รู้จักแล้วมาอาศัยบ้านเรา งานบ้านไม่ทำอะไรเลย)พี่ไปพูดแต่ไม่ได้เล่าคนเยอะเรามีเพื่อนไม่เยอะแต่ก็เห็นพี่ค่อยปรับอยู่ก็ดีขึ้น แต่ไม่ได้เอาเรื่องไม่ดีไปเล่าให้ใครไม่ชอบพี่เรื่องดีๆก็พูด อย่างเรื่องพี่อยู่คนเดียวเก่ง หน้าตาดี อะไรอย่างนี้ พี่จะไม่ชอบเราก็ได้ เรื่องที่อยากพิมก็พิมไปหมดแล้วไม่อยากค้างคาให้หนักใจ สุดท้ายก็ขอโทษพี่ด้วย
แต่เขาว่าเรานินทา แล้วเขาก็พูดชื่อเพื่อนเราที่ไม่เกี่ยวให้คนอื่นฟัง ว่าเราไปนินทาเขาให้ฟังทั้งๆที่เราไม่ได้คุยกับเพื่อนคนนั้นเลย เรายังไม่ได้เอ่ยชื่อเพื่อนเลยแต่เขาบิดเบือนคำพิมเรา แล้วคนที่ฟังเขาพูดก็โพสสตอรี่ว่าเรา รวมถึงเขาด้วย
แล้วเพื่อนเราก็มาว่าเราเพราะเพื่อนได้ฟังจากคนที่พี่เขาเล่าให้คนนั้นฟัง ว่าเราบอกพี่คนนั้นว่าเรานินทาเขา
สรุปเราไม่ควรโกรธหรอ น้องเรามานั่งร้องไห้เล่าให้เราฟังว่าเที่ยงคืนตีหนึ่งก็ปลุกน้องเราให้ไปรีดผมให้ มีเรื่องอื่นอีกเลยอะ
ถ้าพวกคุณเป็นพี่พวกคุณจะสงสารน้องหรือคนอื่น
สรุปเราเป็นตัวร้าย??
แต่เขาว่าเรานินทา แล้วเขาก็พูดชื่อเพื่อนเราที่ไม่เกี่ยวให้คนอื่นฟัง ว่าเราไปนินทาเขาให้ฟังทั้งๆที่เราไม่ได้คุยกับเพื่อนคนนั้นเลย เรายังไม่ได้เอ่ยชื่อเพื่อนเลยแต่เขาบิดเบือนคำพิมเรา แล้วคนที่ฟังเขาพูดก็โพสสตอรี่ว่าเรา รวมถึงเขาด้วย
แล้วเพื่อนเราก็มาว่าเราเพราะเพื่อนได้ฟังจากคนที่พี่เขาเล่าให้คนนั้นฟัง ว่าเราบอกพี่คนนั้นว่าเรานินทาเขา
สรุปเราไม่ควรโกรธหรอ น้องเรามานั่งร้องไห้เล่าให้เราฟังว่าเที่ยงคืนตีหนึ่งก็ปลุกน้องเราให้ไปรีดผมให้ มีเรื่องอื่นอีกเลยอะ
ถ้าพวกคุณเป็นพี่พวกคุณจะสงสารน้องหรือคนอื่น