ร้องเรียกลูกผัวเฟือนเหมือนละเมอ ไม่เห็นเธอทอดกายดังวายปราณ  
ระกำอกหมกมุ่นหุนพิโรธ กำลังโกรธกลับแรงกำแหงหาญ  
ประหลาดใจใครหนอมาก่อการ ช่างคิดอ่านเอาคู่ของกูไป  
ศิลานี้ที่มนุษย์จะเปิดนั้น สักหมื่นดันก็ไม่เกรงข่มเหงกู  
พลางรำพึงถึงจะไปไม่ไกลนัก จะตามหักคอกินเหมือนชิ้นหมู     งานคือต้องแปลตามนี้เลยครับ