นางในฝันที่หายไป

สวัสดีครับ เพื่อนๆที่ได้อ่าน ผมชื่อ b ครับวันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์เห็นแก่ตัวสับสนและเฝ้ารอ เรื่องนี้ในเกิดขึ้นในบริษัททำถุงพลาสติก ผมก็ใช้ชีวิตแบบผูชายทั่วไปและได้ทำงานในบริษัทนี้ ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยน่ารักสำหรับบริษัทเลย ผมรับหน้าที่คือส่งของวางบิล และเก็บเงินหรือเช็ค ก็นะครับผมแทบจะหยุดงานทุกอาทิคขาดงานบ่อย แต่เพราะความสามารถที่ต่อรองกับลูกค้าบริการจนลูกค้าติดใจผมเลยได้อยู่จุดนี้ต่อ555ผมก็ขี้เมาครับยอมรับแต่มีวันนึงเรื่องบางเรื่องเปลี่ยนตัวผมไป  ในวันหนึ่งเดือน ตุลา ผมเจอผู้หญิงคนนึงถามว่าสวยมั้ย สวยมาก (สำหรับผม)เพราะเพื่อนไปก็เฉยๆ แต่เหมือนชีวิตผมกำลังจะได้รับกรรมที่เคยทำมาครับ น้องเขามากับความน่ารักเสียงเหน่อ มากๆๆๆๆบางคนแทบฟังไม่ออก ผมกล้าสาบานได้ครับน้องคือสาวในฝันผมเคยฝันเห็นเค้าและเป็นเวลานานมากแต่ผมจำได้ผมยังจำได้เลย ว่าผมตื่นมาผมรีบขี่มอเตอร์ไซด์ไปหาเขาในที่ที่ผมฝันถึงไม่เจอและนั่งกินลิปตั้นรอไป3ขวดก็ไม่เจเลยไม่ได้คิดมากครับเพราะตอนนั้นหญิงเยอะมากกจนมาถึงตอนที่เจอกายหยาบน้อง555 ผมคิดแล้วคือแบบว่าอยากให้ฝันเป็นจริง แต่ผมเป็นคนไม่ดีเลยทั้งบริษัทรู้จักผมดีผมเจ้าชู้ขี้เมาไม่เอาไหนผมเลยอายที่จะบุกจีบเขาแบบตรงๆผมได้แต่เฝ้ามองคอยโพเทคคอยดูแลห่างๆปกป้องในมุมที่เงียบที่สุด ผมคอยมาบริษัทแต่เช้า บ้านพักที่ท่าข้ามบริษัทอยู่กระทุ่มแบน ผมมาไม่เกิน6โมงครึ่งครับมารอเจอหน้าน้องตอนเช้าและทำเป็นนั่งเล่นเกมส์รอน้องเลิกงานบางวันเป็นชั่วโมงไม่กล้าคุยนอกเรื่องงานเพราะรู้ว่าเราจีบไปคนที่หวังดีกับน้องคงบอกความจริงน้องน้องคงไม่มองหน้าผมแน่ กลัวครับกลัวจริงๆ(เวรกรรมเริ่มทำงาน)แต่ผมจะเป็นมือปริศนาที่คอยซื้อ ขนมมาวางไว้หน้ารถมอเตอร์ไซค์น้อง ไม่ว่าไปไหนผมมีขนมมาวางทุกวัน แต่ที่มีทุกวันทุกคนในบริษัทรู้เพื่อคนรู้ คือ วีต้าเบอร์รี่ ผมเห็นน้องเขาจ้องคอมผมเป็นห่วงสายตาน้องครับ ผมทำปีกว่าครับจนน้องรู้ว่าเป็นผม ถามผมผมเองตัวเบาเลยครับไม่พูดเดินหนีเฉยแต่สุดท้ายผมก็โดนป้าในออฟฟิศแฉพฤติกรรมที่ผ่านมาของผม ผมไม่ไหวเพราะไม่มีใครรับได้แน่ผมคิดแบบนั้นผมโกรธด้วย ผมลาพักร้อนหนึ่งอาทิตย์เลยครับไปพักทะเลครับไม่ไหวจริงๆในตอนนั้น และผมก็กลับมาทำงานผมทำเหมือนเดิมครับขนม+วีต้าทุกวัน และวันนึงโอกาสมาถึงครับรถน้องเสียและเหลือแค่ผมที่ไปส่งน้องได้จึงอาสาไปส่งแล้วน้องเขาพูดคำนึงมาผมหัวเราะแต่เจ็บในใจมาก พูดว่า หนูจะโดนดักตบมั้ยเนี่ย เเละตอนที่น้องเขาเขารถเสียครับผมเห็นผู้ชายมาส่งผมช็อคแรงเพราะผมไม่กล้าที่จะไปคุยกับเขาผมเลยไม่เคยรู้สถานะเขาครับและผมก็ไม่กล้าสบตาเขาอีกเลยผมนั่งรอบิลจากเขาผมเลือกที่จะมาสูบบุหรี่หน้าห้องน้ำและไม่คุยกับเขาเลยจนผมออกมากับเพื่อนเพื่อนบอกว่าแกล้งแซวไปว่าแฟนมาส่งเหรอน้องบอกว่าน้องชายผมดีใจครึ่งนึงเพราะเรารู้สึกชอคไปแล้วแต่ไลน์ออฟฟิศเด้งมา ข้อความว่า  พี่เป็นอะไรรึเปล่า ผมดีใจแทบตาย และก็มีว่าอีกว่าแค่นี้ก่อนนะพี่เขาจะใช้ไลน์ แล้วข้อความก็ถูกลบไป ผมใจชื้น แต่ชีวิตอะครับผมต้องลาไปบวชครับกลับมาก็เป็นวันสุดท้ายที่น้องจะทำงานแล้วครับแต่ผมไม่รู้มันเป็นวันปีใหม่น้องเอาส้มมาให้ผมตอนเลิกงานผมบอกปีหน้าเจอกันนะคะตัวเล็ก แต่ผมไม่เจอน้องอีกแล้วครับ 4ปีแล้ว ผมไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับน้องเขาเลยครับ มีแต่โพสอิทที่เหน็บบิลมาทุกวันว่าด่วน ลูกค้า-นัดลูกค้า-ด่วนมากๆ ผมเก็บไว้ทุกแผ่นจนวันนี้ครับ