แม่รักพี่ชายมากกว่าเราที่เป็นน้องสาว

เราไม่เห็นว่ามันจะจริงเลยค่ะ ไอ้คำที่บอกว่ารักลูกเท่ากันเนี้ย พี่เราทำอะไรก็ไม่เคยผิดเลยค่ะ แต่กลับกันถ้าเป็นเราทำอะไรก็ผิดไปหมดผิดทุกอย่าง อย่างเวลาทะเลาะกันแม่ไม่เคยขึ้นเสียง ขมวดคิ้วหรือพูดแรงๆใส่พี่เลยแม่กลับคุยด้วยความใจเย็นคุยดีๆทะเลาะกันโกรธกันแม่ก็เป็นคนเข้าหาพี่ก่อนชวนคุยก่อน แต่ตอนทะเลาะกับเราแม่ทำทุกอย่างที่ตรงกันข้ามกับเอาแต่ขึ้นเสียงใส่เราพูดแรงๆ...คือเราก็คนนะเราก็เสียใจเป็นแต่แม่ไม่เคยเข้าใจเราเราทำอะไรก็ไม่ดีไปซะทุกอย่าง ตอนพี่เราเรียนได้เกรด3กว่าๆแม่ก็ชมพี่ว่าเก่งอย่างนู้นเก่งอย่างนี้แต่พอเราเรียนได้เกรด3กว่าๆเหมือนกันแม่ไม่เคยชมเราแต่เขากลับพูดว่าก็แค่นี้มันยังไม่ยาก โกรธเราก็ชี้หน้าว่าเราว่าจำใส่กระโหลกไว้เลยนะ เราป่วยเราเป็นอะไรไม่เคยสนใจปล่อยๆเราไป โกรธใครมาหรืออารมณ์เสียอะไรก็ลงที่เรา อะไรๆก็เรา แต่บอกรักลูกเท่ากันทั้งๆที่ก็เห็นๆอยู่ว่ารักพี่เรามากไม่เคยดุ ด่า มีแต่ชมๆ