เหมือนการบ่นๆ มากกว่านะครับ ในกระทู้นี้
การที่ หย่าแล้ว เลิกกันแล้ว แต่ยังอยู่ด้วยกัน มีใครเป็นบ้างครับ
เกริ่นเรื่องก่อน
1.เราคบกันตอนผมอยู่ ปวช.ใกล้จะจบ แล้วแฟนเก่าอยู่ ม.5 แล้วผมต้องย้ายจากอีกจังหวัดเพื่อไปทำงานอีกจังหวัดแล้วเขาก็ตามผมมาด้วย เลยทำการหมั่นหมาย แล้วก็จดทะเบียนไป เพื่อให้ฝั่งทางผญ.สบายใจ
2.สถานะทางบ้าน ของผมก็ไม่ได้รวยแต่ก็ไม่ถึงขั้นไม่มีเลย ส่วนของทางแฟนเก่านั้น แทบจะไม่ได้มีเลย(ไม่รู้ว่าจะใช้คำแบบไหนดีให้มันดูดี ละดูไม่เหยียด คิดไม่ออกแล้วครับ555) แต่ตอนที่คบกันผมก็ไม่ได้มองเรื่องตรงนี้เท่าไหร่ เห็นเขาขยัน หาเงิน ดูมีความคิดวางแผนดี เลยมองข้ามเรื่องนี้ไป
3.มาอยู่ด้วยกันอีกจังหวัด ผมทำงานไปด้วยเรียนป.ตรีต่อไปด้วย ส่วนทางแฟนเก่า ก็มาอยู่ด้วย มาเรียนต่อ ละก็ทำงาน part time ไปด้วย แต่เรียนคนละที่กัน
เริ่มเรื่องปัญหา
ตอนคบกัน ทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่ว่าเรื่องเล็กใหญ่ จนเริ่มไม่รู้สึกดีต่อกัน ทางแฟนเก่าเลยขอเลิกกัน กลับเป็นพี่น้องเหมือนเดิมดีกว่า ละต่อมาสิ้นปี ก็มาขอหย่าด้วย ก็โอเค เพราะมันเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ตอนนี้ที่หย่ากัน(แต่ยังอยู่ด้วยกัน)ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันอีกเลยเพราะคนละสถานะกันแล้ว ปัญหาจะติดอยู่ แค่เรื่องเงินแล้วด้วยความที่ตอนคบกัน จดทะเบียนกันอยู่คือใช้เงินร่วมกัน แต่พอหย่ากันแล้วก็ต้องแยกกันใช้ แต่ด้วยความที่บ้านเขาไม่ได้มี ผมก็มีให้ใช้ด้วย เช่น รถมอเตอร์ไซ ผมก็ยังให้เขาใช้อยู่ เรื่องเงินก็มีให้บ้างเพราะเขาทำงานมาไม่ได้พอในบางที แล้ว ณ ตอนนี้เขาไม่ได้ทำงานแล้ว เนื่องจากขอหยุดบ่อยเพราะมีธุระที่ต้องบ่อยเลยไม่ได้รูดนิ้วเข้างานนาน แล้วตอนนี้ก็ไม่มีงานไม่มีรายได้เลย ทางบ้านเขาก็ไม่มีเงินที่จะส่งให้เขาพอ ก่อนหน้านี้ทำงานหาเลี้ยงตัวเอง แต่ตอนนี้ดันกลายเป็นผมที่ถูกยืมเงินไป อาจจะไม่กี่พันบาท ละบางทีไปกินข้าวให้พาไปซื้อขนม กลายเป็นผมที่ต้องจ่ายแล้ว เล็กๆน้อยๆ บางทีสั่งของมาเก็บปลายทางกับผมก็มี เรื่องเงินเนี่ยอาจจะเล็กน้อย แต่ด้วยความที่หย่ากันแล้ว แต่ผมก็เป็นคนพาเขามาอยู่มาเรียน ถึงเขาจะขอเลิก ขอหย่าผม แล้วก็ขออยู่บ้านผมต่อเพราะต้องการเรียนให้จบ ผมก็โอเคได้ ใช้รถไปเรียนไปทำงาน ทำธุระได้ ขอแค่อย่างเดียวไม่เอารถไปหาผู้ชายหรือไปทำไรกันเชิงแบบนั้น เพราะไม่ได้มาลำบากเรา (ถึงจะลำบากตรงหาแฟนใหม่ไม่ได้ก็ตาม ไม่นับละกัน) แต่จนมาตอนนี้เริ่มลำบากเรื่องเงินเรื่องอื่นๆแล้ว ไม่ได้ทำงาน อยู่บ้านทั้งวันเงินก็ไม่มีจากไหนเข้าเลย ไอ่เราที่จะให้ เราก็ไม่สดวกใจ เพราะให้ยืมไปก็ยังไม่ได้คืน ให้ไปเราก็ไม่ได้อะไรกลับมา อยากให้ออก อยากไล่ ก็ใจร้ายถึงขั้นไล่ออกไปไม่ได้เพราะไล่ไป ไม่รู้ว่าเขาจะไปอยู่ไหน ทำไงต่อ เพราะที่เขาอยู่ก็บ้านเรา เราจ่ายค่าใช้จ่าย รถก็ของเรา บ้านเขาไม่มีส่งเสียเลย แต่พอให้ไปเยอะ เราก็เริ่มรู้สึก เราไม่ได้อะไรกลับมาเลย ทำดีดูแลเหมือนเดิมแค่ไหนก็ไม่เป็นเหมือนเดิม พอบอกเมื่อไหร่จะไปหางานทำ แม่ผมก็จะช่วยติดต่อคนที่รู้จักในจังหวัดช่วยหาก็ไม่สนใจ บอกสภาพจิตใจยังไม่พร้อม ไม่พร้อมนานเกินไปแล้วบางทีจะ 2 เดือนแล้วที่ไม่พร้อม เหตุเกิดเพราะที่บ้านเขามีปัญหาพ่อแม่ทะเลาะกันเรื่องเงินด้วย ละมีเรื่องอื่นๆ ด้วยอันนี้ไม่รู้เรื่องแต่คิดว่ามี (เลิกเป็นเพื่อนในเฟส บล็อคสตอรี่ไอจีกันมานานแล้วก่อนหย่ากันหลายเดือน)
อาจจะพิมไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ แต่หลัก คือ รู้สึกว่าเราทำไปทำไม เราไม่ได้อะไรคืนมาเลย มันเหนื่อยจิตใจมาก อยากจะพ้นจากปัญหา หายจากกันไปซักที หรือ ผมต้องปรับความคิด ยังไงให้รู้สึกโอเคดี ไม่ได้รักกันแล้ว มันเลยรู้สึกว่าเราต้องทำทำไม ถ้าเราทำแล้วเราควรได้อะไรตอบแทนสิ ผมคิดผิดมั้ยครับ
พยายามเรียบเรียงที่สุดแล้วครับ 55555
วิธีพ้นจากปัญหาซักที (บ่นๆมากกว่า)
การที่ หย่าแล้ว เลิกกันแล้ว แต่ยังอยู่ด้วยกัน มีใครเป็นบ้างครับ
เกริ่นเรื่องก่อน
1.เราคบกันตอนผมอยู่ ปวช.ใกล้จะจบ แล้วแฟนเก่าอยู่ ม.5 แล้วผมต้องย้ายจากอีกจังหวัดเพื่อไปทำงานอีกจังหวัดแล้วเขาก็ตามผมมาด้วย เลยทำการหมั่นหมาย แล้วก็จดทะเบียนไป เพื่อให้ฝั่งทางผญ.สบายใจ
2.สถานะทางบ้าน ของผมก็ไม่ได้รวยแต่ก็ไม่ถึงขั้นไม่มีเลย ส่วนของทางแฟนเก่านั้น แทบจะไม่ได้มีเลย(ไม่รู้ว่าจะใช้คำแบบไหนดีให้มันดูดี ละดูไม่เหยียด คิดไม่ออกแล้วครับ555) แต่ตอนที่คบกันผมก็ไม่ได้มองเรื่องตรงนี้เท่าไหร่ เห็นเขาขยัน หาเงิน ดูมีความคิดวางแผนดี เลยมองข้ามเรื่องนี้ไป
3.มาอยู่ด้วยกันอีกจังหวัด ผมทำงานไปด้วยเรียนป.ตรีต่อไปด้วย ส่วนทางแฟนเก่า ก็มาอยู่ด้วย มาเรียนต่อ ละก็ทำงาน part time ไปด้วย แต่เรียนคนละที่กัน
เริ่มเรื่องปัญหา
ตอนคบกัน ทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่ว่าเรื่องเล็กใหญ่ จนเริ่มไม่รู้สึกดีต่อกัน ทางแฟนเก่าเลยขอเลิกกัน กลับเป็นพี่น้องเหมือนเดิมดีกว่า ละต่อมาสิ้นปี ก็มาขอหย่าด้วย ก็โอเค เพราะมันเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ตอนนี้ที่หย่ากัน(แต่ยังอยู่ด้วยกัน)ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันอีกเลยเพราะคนละสถานะกันแล้ว ปัญหาจะติดอยู่ แค่เรื่องเงินแล้วด้วยความที่ตอนคบกัน จดทะเบียนกันอยู่คือใช้เงินร่วมกัน แต่พอหย่ากันแล้วก็ต้องแยกกันใช้ แต่ด้วยความที่บ้านเขาไม่ได้มี ผมก็มีให้ใช้ด้วย เช่น รถมอเตอร์ไซ ผมก็ยังให้เขาใช้อยู่ เรื่องเงินก็มีให้บ้างเพราะเขาทำงานมาไม่ได้พอในบางที แล้ว ณ ตอนนี้เขาไม่ได้ทำงานแล้ว เนื่องจากขอหยุดบ่อยเพราะมีธุระที่ต้องบ่อยเลยไม่ได้รูดนิ้วเข้างานนาน แล้วตอนนี้ก็ไม่มีงานไม่มีรายได้เลย ทางบ้านเขาก็ไม่มีเงินที่จะส่งให้เขาพอ ก่อนหน้านี้ทำงานหาเลี้ยงตัวเอง แต่ตอนนี้ดันกลายเป็นผมที่ถูกยืมเงินไป อาจจะไม่กี่พันบาท ละบางทีไปกินข้าวให้พาไปซื้อขนม กลายเป็นผมที่ต้องจ่ายแล้ว เล็กๆน้อยๆ บางทีสั่งของมาเก็บปลายทางกับผมก็มี เรื่องเงินเนี่ยอาจจะเล็กน้อย แต่ด้วยความที่หย่ากันแล้ว แต่ผมก็เป็นคนพาเขามาอยู่มาเรียน ถึงเขาจะขอเลิก ขอหย่าผม แล้วก็ขออยู่บ้านผมต่อเพราะต้องการเรียนให้จบ ผมก็โอเคได้ ใช้รถไปเรียนไปทำงาน ทำธุระได้ ขอแค่อย่างเดียวไม่เอารถไปหาผู้ชายหรือไปทำไรกันเชิงแบบนั้น เพราะไม่ได้มาลำบากเรา (ถึงจะลำบากตรงหาแฟนใหม่ไม่ได้ก็ตาม ไม่นับละกัน) แต่จนมาตอนนี้เริ่มลำบากเรื่องเงินเรื่องอื่นๆแล้ว ไม่ได้ทำงาน อยู่บ้านทั้งวันเงินก็ไม่มีจากไหนเข้าเลย ไอ่เราที่จะให้ เราก็ไม่สดวกใจ เพราะให้ยืมไปก็ยังไม่ได้คืน ให้ไปเราก็ไม่ได้อะไรกลับมา อยากให้ออก อยากไล่ ก็ใจร้ายถึงขั้นไล่ออกไปไม่ได้เพราะไล่ไป ไม่รู้ว่าเขาจะไปอยู่ไหน ทำไงต่อ เพราะที่เขาอยู่ก็บ้านเรา เราจ่ายค่าใช้จ่าย รถก็ของเรา บ้านเขาไม่มีส่งเสียเลย แต่พอให้ไปเยอะ เราก็เริ่มรู้สึก เราไม่ได้อะไรกลับมาเลย ทำดีดูแลเหมือนเดิมแค่ไหนก็ไม่เป็นเหมือนเดิม พอบอกเมื่อไหร่จะไปหางานทำ แม่ผมก็จะช่วยติดต่อคนที่รู้จักในจังหวัดช่วยหาก็ไม่สนใจ บอกสภาพจิตใจยังไม่พร้อม ไม่พร้อมนานเกินไปแล้วบางทีจะ 2 เดือนแล้วที่ไม่พร้อม เหตุเกิดเพราะที่บ้านเขามีปัญหาพ่อแม่ทะเลาะกันเรื่องเงินด้วย ละมีเรื่องอื่นๆ ด้วยอันนี้ไม่รู้เรื่องแต่คิดว่ามี (เลิกเป็นเพื่อนในเฟส บล็อคสตอรี่ไอจีกันมานานแล้วก่อนหย่ากันหลายเดือน)
อาจจะพิมไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ แต่หลัก คือ รู้สึกว่าเราทำไปทำไม เราไม่ได้อะไรคืนมาเลย มันเหนื่อยจิตใจมาก อยากจะพ้นจากปัญหา หายจากกันไปซักที หรือ ผมต้องปรับความคิด ยังไงให้รู้สึกโอเคดี ไม่ได้รักกันแล้ว มันเลยรู้สึกว่าเราต้องทำทำไม ถ้าเราทำแล้วเราควรได้อะไรตอบแทนสิ ผมคิดผิดมั้ยครับ
พยายามเรียบเรียงที่สุดแล้วครับ 55555