ว่ากันด้วยเรื่องของสถิติล้วนๆ ไม่ใส่อารมณ์หรือความรู้สึกใดๆ เราสามารถเรียนรู้อะไรจากนัดที่ไทยแพ้สหรัฐอเมริกา 1-3 ได้บ้าง
1. การเซ็ต
ทีมไทยใช้ตัวเซ็ต 2 คนในแมตช์นี้ (ยูฟ่าไม่ได้เซ็ตเลย)
นุกนิกเซ็ตไป 30 ครั้ง พู่ 67 ครั้ง แปลว่าโค้ชให้พู่ลงมากกว่านุกนิกประมาณเท่าตัว
แต่เปอร์เซ็นต์ที่ตัวตีทำแต้มได้ของนุกนิกอยู่ที่ 26.7% พู่อยู่ที่ 13.4% แปลว่าการเซ็ตของนุกนิกมีประสิทธิภาพในการโจมตีที่มากกว่าประมาณเท่าตัว
ส่วนคนอื่นๆที่เซ็ต เช่น แป้น (11 ครั้ง) เอ (5 ครั้ง) หรือตัวตีคนอื่นๆ เป็นการเซ็ตบอลแก้ ที่ไม่สามารถทำแต้มได้เลยแม้แต่คะแนนเดียว หมายความว่า ทีมไทยยังต้องปรับปรุงการเซ็ตและตีบอลแก้ บอลแก้อาจไม่ต้องขึ้นหัวเสาเสมอไป อาจเป็นบีหลังหรือ3เมตรหลังก็ได้ และตัวตีไม่ควรตีอัดบล็อคอย่างเดียว อาจใช้วิธีเคาะกลับมาเล่นใหม่ หรือต้องตีฉีกให้แบบสุดๆ ไม่งั้นบอลแก้ก็จะเสียเปล่า
2. การรับเสิร์ฟ
คนที่รับเสิร์ฟมากที่สุดคือ บุ๋มบิ๋ม 46 ลูก รองลงมาเป็น สองวิ 12 ลูก แล้วค่อยเป็นลิบแป้น 11 ลูก
แปลว่าการรับเสิร์ฟของที่ไทย ทั้งแมตช์ 80 ครั้ง บุ๋มบิ๋มเหมาไปแล้ว 57.5% สองวิ 15% แป้น 13.75% ภาระหนักตกที่บุ๋มบิ๋มจนเกินไป และอาจทำให้การบุกประสิทธิภาพลดลง แน่นอน คู่ต่อสู้ต้องพยายามเสิร์ฟไปที่ตัวทำแต้มก่อน แต่ทีมไทยสามารถบีบโซนรับ เพื่อให้ลิบรับเสิร์ฟได้ทำงานมากขึ้น ลดภาระหัวเสา หรือปิดบอลแรกบุ๋มบิ๋มบางหน้า เพื่อให้บุกได้เต็มที่
ถ้าสามารถให้สองวิ และแป้น รับบอลแรกได้มากกว่านี้ ทีมไทยจะบุกดีกว่านี้ เพราะทั้งสองคนมีประสิทธิภาพในการรับเสิร์ฟสูงกว่าบุ๋มบิ๋ม (สองวิ 25%, แป้น 36%, บุ๋มบิ๋ม 15%)
3. การเสิร์ฟ
คนที่เสิร์ฟดีสุด 3 อันดับแรก ได้แก่ ยูฟ่า บีม และเตย สามคนนี้เสิร์ฟเสียน้อยมากด้วย ยูฟ่ากับบีมไม่เสียเลยสักลูก เตยเสียลูกเดียว โค้ชควรให้ยูฟ่าลงมาเปลี่ยนเสิร์ฟกับคนที่เสิร์ฟเสียบ่อย
คนที่เสิร์ฟเสียคะแนนมากที่สุด 3 อันดับแรก ได้แก่ นุกนิก (เสีย 40%) พู่ (เสีย 18.18%) และ บุ๋มบิ๋ม (เสีย 17.65%) แต่ในจำนวนลูกที่ไม่เสียนั้นความสามารถในการตัดเกมรุกและได้ breakpoint ของลูกเสิร์ฟของบุ๋มบิ๋ม และนุกนิก ดีกว่าพู่ ตามลำดับ
4. การบุก
ประเด็นแรก MB ไทยได้บุกทั้งสิ้น 17 ครั้งจากทั้งหมด 130 ครั้ง คิดเป็น 13.08% ซึ่งถือว่าน้อยมากถ้าเทียบกับ %เฉลี่ยในนัดคัดโอลิมปิก ซึ่งสามารถเกิดได้จากบอลแรกที่เปิดไม่เข้า หรือแผนการเล่นที่จ่าย MB น้อย แต่ภาระการบุกถึง 86.92% จะตกไปอยู่ที่หัวเสาและบีหลัง
ประเด็นที่สอง MB ประสิทธิภาพในการบุกของ MB ไทยค่อนข้างต่ำกว่ามาตรฐานของตัวเอง แนน 33% เตย -14% เดียร์ -100% แปลว่า ความสัมพันธ์ระหว่างตัวเซ็ตและ MB ในการบุก ต้องปรับปรุง
ประเด็นที่สาม ประสิทธิภาพในการบุกของหัวเสาและบีหลัง สามอันดับแรกได้แก่ โมเม (42.86%) บีม (28.12%) บุ๋มบิ๋ม (20.59%) แต่โมเมได้รับโอกาสลงน้อย (ตีแค่ 7 ครั้ง) เราสามารถใช้ความสามารถของโมเมในการบุกมากกว่านี้ได้หรือไม่ เช่นส่งเป็นหัวเสา และให้บีมช่วยรับบอลแรก เป็นไปได้ไหม? ออมสิน (33.33%) มีประสิทธิภาพในการบุกดีกว่า สองวิ (4.17%) ควรได้รับโอกาสมากกว่านี้หรือไม่
เพื่อนๆมีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้างครับ มาแชร์ความคิดเห็นกันสนุกๆว่าถ้าเราเป็นโค้ช เราจะจัด line up อย่างไร ส่วนโค้ชตัวจริงจะแก้เกมหรือไม่อย่างไร อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด กองเชียร์อย่างเราไม่สามารถทำอะไรได้อยู่แล้ว
สถิตินัดไทย-อเมริกา เราสามารถเรียนรู้อะไรได้บ้าง??
1. การเซ็ต
ทีมไทยใช้ตัวเซ็ต 2 คนในแมตช์นี้ (ยูฟ่าไม่ได้เซ็ตเลย)
นุกนิกเซ็ตไป 30 ครั้ง พู่ 67 ครั้ง แปลว่าโค้ชให้พู่ลงมากกว่านุกนิกประมาณเท่าตัว
แต่เปอร์เซ็นต์ที่ตัวตีทำแต้มได้ของนุกนิกอยู่ที่ 26.7% พู่อยู่ที่ 13.4% แปลว่าการเซ็ตของนุกนิกมีประสิทธิภาพในการโจมตีที่มากกว่าประมาณเท่าตัว
ส่วนคนอื่นๆที่เซ็ต เช่น แป้น (11 ครั้ง) เอ (5 ครั้ง) หรือตัวตีคนอื่นๆ เป็นการเซ็ตบอลแก้ ที่ไม่สามารถทำแต้มได้เลยแม้แต่คะแนนเดียว หมายความว่า ทีมไทยยังต้องปรับปรุงการเซ็ตและตีบอลแก้ บอลแก้อาจไม่ต้องขึ้นหัวเสาเสมอไป อาจเป็นบีหลังหรือ3เมตรหลังก็ได้ และตัวตีไม่ควรตีอัดบล็อคอย่างเดียว อาจใช้วิธีเคาะกลับมาเล่นใหม่ หรือต้องตีฉีกให้แบบสุดๆ ไม่งั้นบอลแก้ก็จะเสียเปล่า
2. การรับเสิร์ฟ
คนที่รับเสิร์ฟมากที่สุดคือ บุ๋มบิ๋ม 46 ลูก รองลงมาเป็น สองวิ 12 ลูก แล้วค่อยเป็นลิบแป้น 11 ลูก
แปลว่าการรับเสิร์ฟของที่ไทย ทั้งแมตช์ 80 ครั้ง บุ๋มบิ๋มเหมาไปแล้ว 57.5% สองวิ 15% แป้น 13.75% ภาระหนักตกที่บุ๋มบิ๋มจนเกินไป และอาจทำให้การบุกประสิทธิภาพลดลง แน่นอน คู่ต่อสู้ต้องพยายามเสิร์ฟไปที่ตัวทำแต้มก่อน แต่ทีมไทยสามารถบีบโซนรับ เพื่อให้ลิบรับเสิร์ฟได้ทำงานมากขึ้น ลดภาระหัวเสา หรือปิดบอลแรกบุ๋มบิ๋มบางหน้า เพื่อให้บุกได้เต็มที่
ถ้าสามารถให้สองวิ และแป้น รับบอลแรกได้มากกว่านี้ ทีมไทยจะบุกดีกว่านี้ เพราะทั้งสองคนมีประสิทธิภาพในการรับเสิร์ฟสูงกว่าบุ๋มบิ๋ม (สองวิ 25%, แป้น 36%, บุ๋มบิ๋ม 15%)
3. การเสิร์ฟ
คนที่เสิร์ฟดีสุด 3 อันดับแรก ได้แก่ ยูฟ่า บีม และเตย สามคนนี้เสิร์ฟเสียน้อยมากด้วย ยูฟ่ากับบีมไม่เสียเลยสักลูก เตยเสียลูกเดียว โค้ชควรให้ยูฟ่าลงมาเปลี่ยนเสิร์ฟกับคนที่เสิร์ฟเสียบ่อย
คนที่เสิร์ฟเสียคะแนนมากที่สุด 3 อันดับแรก ได้แก่ นุกนิก (เสีย 40%) พู่ (เสีย 18.18%) และ บุ๋มบิ๋ม (เสีย 17.65%) แต่ในจำนวนลูกที่ไม่เสียนั้นความสามารถในการตัดเกมรุกและได้ breakpoint ของลูกเสิร์ฟของบุ๋มบิ๋ม และนุกนิก ดีกว่าพู่ ตามลำดับ
4. การบุก
ประเด็นแรก MB ไทยได้บุกทั้งสิ้น 17 ครั้งจากทั้งหมด 130 ครั้ง คิดเป็น 13.08% ซึ่งถือว่าน้อยมากถ้าเทียบกับ %เฉลี่ยในนัดคัดโอลิมปิก ซึ่งสามารถเกิดได้จากบอลแรกที่เปิดไม่เข้า หรือแผนการเล่นที่จ่าย MB น้อย แต่ภาระการบุกถึง 86.92% จะตกไปอยู่ที่หัวเสาและบีหลัง
ประเด็นที่สอง MB ประสิทธิภาพในการบุกของ MB ไทยค่อนข้างต่ำกว่ามาตรฐานของตัวเอง แนน 33% เตย -14% เดียร์ -100% แปลว่า ความสัมพันธ์ระหว่างตัวเซ็ตและ MB ในการบุก ต้องปรับปรุง
ประเด็นที่สาม ประสิทธิภาพในการบุกของหัวเสาและบีหลัง สามอันดับแรกได้แก่ โมเม (42.86%) บีม (28.12%) บุ๋มบิ๋ม (20.59%) แต่โมเมได้รับโอกาสลงน้อย (ตีแค่ 7 ครั้ง) เราสามารถใช้ความสามารถของโมเมในการบุกมากกว่านี้ได้หรือไม่ เช่นส่งเป็นหัวเสา และให้บีมช่วยรับบอลแรก เป็นไปได้ไหม? ออมสิน (33.33%) มีประสิทธิภาพในการบุกดีกว่า สองวิ (4.17%) ควรได้รับโอกาสมากกว่านี้หรือไม่
เพื่อนๆมีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้างครับ มาแชร์ความคิดเห็นกันสนุกๆว่าถ้าเราเป็นโค้ช เราจะจัด line up อย่างไร ส่วนโค้ชตัวจริงจะแก้เกมหรือไม่อย่างไร อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด กองเชียร์อย่างเราไม่สามารถทำอะไรได้อยู่แล้ว