สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องจะมาเล่าคือเรา โดนเกลียดทั้งห้องเลยค่ะ เพราะสิ่งที่เราทำผิดพลาด
ตอนเราอยู่ม4 เข้ามาใหม่ๆเรามีเพื่อนที่น่ารักมาก เราขอใช้ชื่อย่อนะคะ 1 2 3 แต่เราสนิทกับ2ที่สุด แต่เราก็โกหกพวกเขาค่ะ เรามีแฟนแต่เราไม่ได้เอารูปแฟนจริงๆให้เพื่อนดู จนเพื่อนรู้เอง เราเลือกที่จะโกหกต่อเพราะกลัวจะเสียเพื่อนๆไปแต่สุดท้ายก็ไม่รอดค่ะ จากนั้นเพื่อนในห้องก็เริ่มไม่อยากคุยกับเราค่ะ เรารู้ดีว่าเราทำผิดจึงได้ไปขอโทษคนที่เราโกหกหรือพูดไม่ตรงกับที่เคยพูด พอเราอยู่ในสถานะการที่เป็นแบบนั้นเราเลยนึกถึงสิ่งที่เคยทำกับคนๆนึงค่ะ
เรากับ123 เราหัวกันแกล้งเขาขอ(เรียกว่าhนะคะ) ทั้งตั้งเเชทกลุ่มนินทา ทั้งพูดลับหลัง ล้อคนที่hแอบชอบซื้อทั้งหมดมันวาปมาที่สมองเราเลยแต่ไม่รู้อะไรดนใจทำให้เราฝากคำขอโทษเราผ่านแชทคนๆนึง
เราขอเรียกเขาว่า f แล้วกันนะคะ เราขอโทษจากใจไปแล้วเราก็คิดน้อยจริงๆ เพราะเราส่งสิ่งที่เคยนินทาhมันมีข้อความของ123ด้วย
แต่ที่เเย่สำหรับเราคือf เอาข้อความที่เราฝากขอโทษไปให้123อ่านแทนที่จะเป็นh
เรายอมรับว่าเราคิดน้อยจริงๆที่แคปไปแต่พอเราได้ฟังสิ่งที่3พูด สมองเราก็วาปอีก ต้องเล่าก่อนว่า3เป็คนที่เก่งมากสำหรับเรา เพราะเงินเลี้ยงตัวเองได้ เราชมตลอด
แต่สิ่งที่สมองเราวาปคือ เราสนิทกับ123ได้ไง
คือเราสนิทกับเพราะhค่ะ เพราะเรานินทาh พูดลับหลังh จนสนิทกัน
แต่ถ้าเราไม่โกหกก็อาจไม่เป็นแบบนี้ก็ได้
จนทำให้เราเข้าใจว่า 123คงเกลียดเราแล้ว
ซึ่งไม่ใช่แค่123แต่เป็นทั้งhก็เกลียดเราค่ะ
เพราะ3บอกว่าคุยกับhแล้วเคลียร์แล้ว
เราเลยโดน1ว่า อยากให้คนอื่นเป็นเหมือนตัวเองหรือไง
รู้เอาไว้ซะว่าตอนมอต้น1ก็ทำแบบนี้กับกลุ่มเพื่อนที่เคยด้วยกันกับh
เราอึ้งนิดหน่อย
จากนั้นเราก็มีjเจอคนเดียวที่ไปไหนมาไหนกับเราตลอดเพราะมันบอกว่าเคยเป็นแบบนี้เลยเข้าใจ ส่วนเราช่วงแรกยังปรับตัวไม่ได้ค่ะ ต้องมาjไปด้วยตลอด jมีแฟนแล้วนะคะ เราเล่นบอกแฟนj ถามแฟนjว่า คิดอะไรไหนเวลาเห็นjไปไหนมาไหนกับพี่ตลอด น้องก็บอกว่า ไม่ จนเราสบายใจ แต่อยู่ๆjก็ไม่เดินกับเราค่ะแต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรจน jมาบอก เราว่ามีรุ่นพี่คนนึงไปบอกน้องว่า ไม่หึงหรอเวลาที่jไปไหนมาไหนกับเราตลอดไป จนน้องคิดมากเลยมาบอกj
จากนั้นเราก็ปรับตัวได้ค่ะแต่ก็โดนแซะตลอด นางโดนกระทำบ้าง ขอโทษแบบพูดล้อเรียนอะค่ะ จนปิดเทอม
จนวันนี้เปิดเทอมวันแรกค่ะ เราขึ้นไปจองโต๊ะช้าไม่แปลกที่จะไม่มีที่นั่ง แต่ที่นั่งเรามันติดกับโปรเจคเตอร์ค่ะ เราเลยต้องยกโต๊ะมาสองโต๊ะตลอด ตั้งแต่ม4เทอม2 ถึงม6 วันนี้ เพราะอีกโต๊ะเราจะให้เหยียบขึ้นไปเปิดโปรเจคเตอร์ค่ะเราคิดแค่นี้เลย เรายก1ตัวกับเก้าอี้1ตัวแล้วjยกโต๊ะช่วยอีก1โต๊ะ พอขึ้นมาบนห้องเสร็จเราก็ทำความสะอาดโต๊ะเรียบร้อย ก่อนจะลงไปห้องสมุด หลังจากนั้นเราก็ขึ้นมาเอาสมุดแต่โต๊ะอีกตัวเอาหายค่ะ ยอมรับเลยค่ะว่าโกรธมาก เพราะเอายกขึ้นมาตั้งสามชั้นเอง แล้วก็มีคนๆที่ทำหน้ามีพิรุธแบบน่าถีบมาก เรารู้ได้ทันทีว่าคนนี้เอาไปแน่ๆ(ขอเรียกว่าw) เรารอจนครูปล่อย
เราทักถามjคนแรกว่าเห็นมีคนเอาโต๊ะเราไปไหมjก็บอกว่าไม่เห็นแต่เราเดือดมากตอนนั้น
เราถามคนที่เขาพอจะมีนํ้าใจคุยกับเราได้บอกคิดว่าประมาณ6คนค่ะ แล้วทุกคนเราถามเหมือนกับว่าเห็นใครเอาโต๊ะอิ๋งไปไหม อาจะมีพิมเพิ่มบ้าง สำหรับบางคนแต่ก็ไม่เกินนี้แต่ทุกคนบอกว่าไม่รู้แล้วก็ไม่เห็น
จนอยู่ๆwก็ทักมาเองเลย ว่าพูดอะไอย่าพูดรับหลัง ไม่พอใจอะไรให้ถาม เราขอปิดชื่อไว้นะคะ
ก่อนน่าที่จะขึ้นไปเคลียร์ เราคุยปรึกษาครูที่ห้องสมุดแล้วว่าเราจะถามในห้องให้รู้ไปเลยว่าใครเอาไปแต่wดันทักมาก่อน
เอาจริงๆนะทุกคน เราไม่ได้หวงโต๊ะเลยเพียงแต่เราอยากรู้ว่าเป็นใครเอาไป
พอขึ้นไปบนห้องเราก็ไปคุยกับwค่ะ wพูดประมาณว่า ถามเพื่อนแล้วว่ามีเจ้าของไหมแต่เพื่อนก็บอกว่าไม่มี ต้องเน้นต้องนี้นิดนึงนะคะตอนเรายกเก้าอี้ขึ้นมาเกือบทุกคนในห้องเห็นว่าเรายกขึ้นมาแต่ไม่เป็นไรค่ะ
เราเลยบอกว่าเรายกขึ้นมาเผื่อให้ขึ้นไปเปิดโปรเจคเตอร์ wก็ถามว่าแล้วทำไมต้องโวยวายเราเลยถามกับว่าเราโวยวายอะไร เราแค่ถามเพื่อนว่ามีใครเห็นคนที่เอาโต๊ะเราไปไหม แล้วพูดลับหลังคืออะไร เราเปิดเเชทได้นะเราก็พูดประมาณนี้
มันพีคมากอยู่ๆก็มี1บอกว่า rเอาไปไม่ใช่w
เอ้าไหนว่าwเอาไปแล้วก็สารภาพแล้วด้วย
เราเลยเข้าไปถามrเลยค่ะ
rก็บอกว่าใช่ เราก็เลยบอกrว่าครั้งน่าขอก่อนได้ไหม rไม่สบตาเราเลยค่ะ อธิบายเพิ่มคนrเป็นคนน่ารักขี้เล่นนะคะแต่น่าจะเสียความรู้สึกที่เราพูดrเลยยกโต๊ะมาคืนค่ะ แต่พอเรากำลังจะออกจากห้อง เราก็เห็นwกับ3คุยกันเรื่องของเรา
เราเลยพูดว่า ไหนว่าอย่าคุยลับหลัง
จากนั้นก็เป็นเรากับ3ที่ทะเลาะกันแทนค่ะ
3พูดประมาณว่า รู้ไหมว่าโต๊ะขาด5โต๊ะ เราไม่รู้จริงๆค่ะว่าโต๊ะขาด เราไม่ได้เป็นคนที่ไม่มีน้ำใจนะคะถ้ารู้ว่าโต๊ะขาดเราให้แน่นอนแต่ตอนคุยกับrเรายังไม่รู้เลยว่าโต๊ะขาด
เราก็เลยบอกว่าถ้าrขอตอนนี้ก็ให้เลย
3 ก็เป็นเอาไปแล้ว ตอนเพื่อนจะขอไปอยู่ไหน
ซึ่งเราขึ้นมาตอนเอาสมุดรอจนครูพูดเสร็จจะมาขอก็ได้ ถ้าคิดที่จะมาขอก็แสดงว่าต้องรู้อยู่แล้วสิว่าโต๊ะเรายกมาถูกไหม
เราเลยบอกว่า เราแค่อยากรู้ว่าใครเอาเป็นเฉย
3 แล้วจะนั่งคนเดียวทั้งสองโต๊ะเลย ยกขึ้นมาคือโต๊ะตัวเองเลย
เอาตรงๆนะคะถ้าไม่ติดว่าเรากำลังตั้งสติ เราคงตอบไปแล้วค่ะ ใช่ก็กูไปยกขึ้นมาจากชั้นหนึ่งขึ้นมาชั้นสามอิควาย
แต่เราก็ไม่ได้พูด เรายํ้าแค่ว่าอยากรู้เฉยๆว่าใครเอาไป ซึ่งมันควรจบแล้ว
จนพูดวนๆจนเราบอกว่าไปห้องพักครูเลยไหม
3 เพื่อ เราก็บอกว่าจะได้จบ
สุดท้ายก็แยกกัน
เราเห็นสายตาทุกคนที่มองมาเลยค่ะ เรารู้เลยว่าไม่มีใครอยากคุยกับเราแน่ๆคงแย่กว่าแต่ก่อนอีก
จากนั้นเอาก็ไปขอโทษrค่ะ
เราอยากถามคนที่ได้มีโอกาสเข้ามาอ่านว่า เราผิดขนาดนั้นเลยหรอคะ เรื่องโต๊ะ
เราผิดขนาดนั้นเลยไหมคะ เรื่องที่โดนขโมยโต๊ะ
ตอนเราอยู่ม4 เข้ามาใหม่ๆเรามีเพื่อนที่น่ารักมาก เราขอใช้ชื่อย่อนะคะ 1 2 3 แต่เราสนิทกับ2ที่สุด แต่เราก็โกหกพวกเขาค่ะ เรามีแฟนแต่เราไม่ได้เอารูปแฟนจริงๆให้เพื่อนดู จนเพื่อนรู้เอง เราเลือกที่จะโกหกต่อเพราะกลัวจะเสียเพื่อนๆไปแต่สุดท้ายก็ไม่รอดค่ะ จากนั้นเพื่อนในห้องก็เริ่มไม่อยากคุยกับเราค่ะ เรารู้ดีว่าเราทำผิดจึงได้ไปขอโทษคนที่เราโกหกหรือพูดไม่ตรงกับที่เคยพูด พอเราอยู่ในสถานะการที่เป็นแบบนั้นเราเลยนึกถึงสิ่งที่เคยทำกับคนๆนึงค่ะ
เรากับ123 เราหัวกันแกล้งเขาขอ(เรียกว่าhนะคะ) ทั้งตั้งเเชทกลุ่มนินทา ทั้งพูดลับหลัง ล้อคนที่hแอบชอบซื้อทั้งหมดมันวาปมาที่สมองเราเลยแต่ไม่รู้อะไรดนใจทำให้เราฝากคำขอโทษเราผ่านแชทคนๆนึง
เราขอเรียกเขาว่า f แล้วกันนะคะ เราขอโทษจากใจไปแล้วเราก็คิดน้อยจริงๆ เพราะเราส่งสิ่งที่เคยนินทาhมันมีข้อความของ123ด้วย
แต่ที่เเย่สำหรับเราคือf เอาข้อความที่เราฝากขอโทษไปให้123อ่านแทนที่จะเป็นh
เรายอมรับว่าเราคิดน้อยจริงๆที่แคปไปแต่พอเราได้ฟังสิ่งที่3พูด สมองเราก็วาปอีก ต้องเล่าก่อนว่า3เป็คนที่เก่งมากสำหรับเรา เพราะเงินเลี้ยงตัวเองได้ เราชมตลอด
แต่สิ่งที่สมองเราวาปคือ เราสนิทกับ123ได้ไง
คือเราสนิทกับเพราะhค่ะ เพราะเรานินทาh พูดลับหลังh จนสนิทกัน
แต่ถ้าเราไม่โกหกก็อาจไม่เป็นแบบนี้ก็ได้
จนทำให้เราเข้าใจว่า 123คงเกลียดเราแล้ว
ซึ่งไม่ใช่แค่123แต่เป็นทั้งhก็เกลียดเราค่ะ
เพราะ3บอกว่าคุยกับhแล้วเคลียร์แล้ว
เราเลยโดน1ว่า อยากให้คนอื่นเป็นเหมือนตัวเองหรือไง
รู้เอาไว้ซะว่าตอนมอต้น1ก็ทำแบบนี้กับกลุ่มเพื่อนที่เคยด้วยกันกับh
เราอึ้งนิดหน่อย
จากนั้นเราก็มีjเจอคนเดียวที่ไปไหนมาไหนกับเราตลอดเพราะมันบอกว่าเคยเป็นแบบนี้เลยเข้าใจ ส่วนเราช่วงแรกยังปรับตัวไม่ได้ค่ะ ต้องมาjไปด้วยตลอด jมีแฟนแล้วนะคะ เราเล่นบอกแฟนj ถามแฟนjว่า คิดอะไรไหนเวลาเห็นjไปไหนมาไหนกับพี่ตลอด น้องก็บอกว่า ไม่ จนเราสบายใจ แต่อยู่ๆjก็ไม่เดินกับเราค่ะแต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรจน jมาบอก เราว่ามีรุ่นพี่คนนึงไปบอกน้องว่า ไม่หึงหรอเวลาที่jไปไหนมาไหนกับเราตลอดไป จนน้องคิดมากเลยมาบอกj
จากนั้นเราก็ปรับตัวได้ค่ะแต่ก็โดนแซะตลอด นางโดนกระทำบ้าง ขอโทษแบบพูดล้อเรียนอะค่ะ จนปิดเทอม
จนวันนี้เปิดเทอมวันแรกค่ะ เราขึ้นไปจองโต๊ะช้าไม่แปลกที่จะไม่มีที่นั่ง แต่ที่นั่งเรามันติดกับโปรเจคเตอร์ค่ะ เราเลยต้องยกโต๊ะมาสองโต๊ะตลอด ตั้งแต่ม4เทอม2 ถึงม6 วันนี้ เพราะอีกโต๊ะเราจะให้เหยียบขึ้นไปเปิดโปรเจคเตอร์ค่ะเราคิดแค่นี้เลย เรายก1ตัวกับเก้าอี้1ตัวแล้วjยกโต๊ะช่วยอีก1โต๊ะ พอขึ้นมาบนห้องเสร็จเราก็ทำความสะอาดโต๊ะเรียบร้อย ก่อนจะลงไปห้องสมุด หลังจากนั้นเราก็ขึ้นมาเอาสมุดแต่โต๊ะอีกตัวเอาหายค่ะ ยอมรับเลยค่ะว่าโกรธมาก เพราะเอายกขึ้นมาตั้งสามชั้นเอง แล้วก็มีคนๆที่ทำหน้ามีพิรุธแบบน่าถีบมาก เรารู้ได้ทันทีว่าคนนี้เอาไปแน่ๆ(ขอเรียกว่าw) เรารอจนครูปล่อย
เราทักถามjคนแรกว่าเห็นมีคนเอาโต๊ะเราไปไหมjก็บอกว่าไม่เห็นแต่เราเดือดมากตอนนั้น
เราถามคนที่เขาพอจะมีนํ้าใจคุยกับเราได้บอกคิดว่าประมาณ6คนค่ะ แล้วทุกคนเราถามเหมือนกับว่าเห็นใครเอาโต๊ะอิ๋งไปไหม อาจะมีพิมเพิ่มบ้าง สำหรับบางคนแต่ก็ไม่เกินนี้แต่ทุกคนบอกว่าไม่รู้แล้วก็ไม่เห็น
จนอยู่ๆwก็ทักมาเองเลย ว่าพูดอะไอย่าพูดรับหลัง ไม่พอใจอะไรให้ถาม เราขอปิดชื่อไว้นะคะ
ก่อนน่าที่จะขึ้นไปเคลียร์ เราคุยปรึกษาครูที่ห้องสมุดแล้วว่าเราจะถามในห้องให้รู้ไปเลยว่าใครเอาไปแต่wดันทักมาก่อน
เอาจริงๆนะทุกคน เราไม่ได้หวงโต๊ะเลยเพียงแต่เราอยากรู้ว่าเป็นใครเอาไป
พอขึ้นไปบนห้องเราก็ไปคุยกับwค่ะ wพูดประมาณว่า ถามเพื่อนแล้วว่ามีเจ้าของไหมแต่เพื่อนก็บอกว่าไม่มี ต้องเน้นต้องนี้นิดนึงนะคะตอนเรายกเก้าอี้ขึ้นมาเกือบทุกคนในห้องเห็นว่าเรายกขึ้นมาแต่ไม่เป็นไรค่ะ
เราเลยบอกว่าเรายกขึ้นมาเผื่อให้ขึ้นไปเปิดโปรเจคเตอร์ wก็ถามว่าแล้วทำไมต้องโวยวายเราเลยถามกับว่าเราโวยวายอะไร เราแค่ถามเพื่อนว่ามีใครเห็นคนที่เอาโต๊ะเราไปไหม แล้วพูดลับหลังคืออะไร เราเปิดเเชทได้นะเราก็พูดประมาณนี้
มันพีคมากอยู่ๆก็มี1บอกว่า rเอาไปไม่ใช่w
เอ้าไหนว่าwเอาไปแล้วก็สารภาพแล้วด้วย
เราเลยเข้าไปถามrเลยค่ะ
rก็บอกว่าใช่ เราก็เลยบอกrว่าครั้งน่าขอก่อนได้ไหม rไม่สบตาเราเลยค่ะ อธิบายเพิ่มคนrเป็นคนน่ารักขี้เล่นนะคะแต่น่าจะเสียความรู้สึกที่เราพูดrเลยยกโต๊ะมาคืนค่ะ แต่พอเรากำลังจะออกจากห้อง เราก็เห็นwกับ3คุยกันเรื่องของเรา
เราเลยพูดว่า ไหนว่าอย่าคุยลับหลัง
จากนั้นก็เป็นเรากับ3ที่ทะเลาะกันแทนค่ะ
3พูดประมาณว่า รู้ไหมว่าโต๊ะขาด5โต๊ะ เราไม่รู้จริงๆค่ะว่าโต๊ะขาด เราไม่ได้เป็นคนที่ไม่มีน้ำใจนะคะถ้ารู้ว่าโต๊ะขาดเราให้แน่นอนแต่ตอนคุยกับrเรายังไม่รู้เลยว่าโต๊ะขาด
เราก็เลยบอกว่าถ้าrขอตอนนี้ก็ให้เลย
3 ก็เป็นเอาไปแล้ว ตอนเพื่อนจะขอไปอยู่ไหน
ซึ่งเราขึ้นมาตอนเอาสมุดรอจนครูพูดเสร็จจะมาขอก็ได้ ถ้าคิดที่จะมาขอก็แสดงว่าต้องรู้อยู่แล้วสิว่าโต๊ะเรายกมาถูกไหม
เราเลยบอกว่า เราแค่อยากรู้ว่าใครเอาเป็นเฉย
3 แล้วจะนั่งคนเดียวทั้งสองโต๊ะเลย ยกขึ้นมาคือโต๊ะตัวเองเลย
เอาตรงๆนะคะถ้าไม่ติดว่าเรากำลังตั้งสติ เราคงตอบไปแล้วค่ะ ใช่ก็กูไปยกขึ้นมาจากชั้นหนึ่งขึ้นมาชั้นสามอิควาย
แต่เราก็ไม่ได้พูด เรายํ้าแค่ว่าอยากรู้เฉยๆว่าใครเอาไป ซึ่งมันควรจบแล้ว
จนพูดวนๆจนเราบอกว่าไปห้องพักครูเลยไหม
3 เพื่อ เราก็บอกว่าจะได้จบ
สุดท้ายก็แยกกัน
เราเห็นสายตาทุกคนที่มองมาเลยค่ะ เรารู้เลยว่าไม่มีใครอยากคุยกับเราแน่ๆคงแย่กว่าแต่ก่อนอีก
จากนั้นเอาก็ไปขอโทษrค่ะ
เราอยากถามคนที่ได้มีโอกาสเข้ามาอ่านว่า เราผิดขนาดนั้นเลยหรอคะ เรื่องโต๊ะ