สวัสดีค่ะ ยาวหน่อยนะคะ หนูแค่อยากระบาย
หนูแค่อยากรู้ว่าหนูเป็นซึมเศร้า หรือแค่คิดไปเองว่าเป็น
เริ่มจากค่อนข้างเป็นคนคิดมากกับคนพูด ชอบเก็บมาคิด ใครไม่ชวนไปไหนก็จะนอย ใครมาดูแลเยอะๆก็จะอึดอัดเหมือนไม่มีพื้นที่ส่วนตัว ชอบพูดคุยนะคะแต่บางทีก็ไม่นู้จะพูดอะไรจนดูเงียบไปเลย เฟลกับอะไรง่ายๆ รู้สึกว่าทำไมเราต้องมีชีวิตแบบนี้ ทำไมเราไม่เป็นคนพูดเก่ง อารมณ์ดี เรียนเก่ง ความจำดี มีคนรอบตัวที่ดี ทำไมต้องรู้สึกโดดเดี่ยว ทั้งทีเต็มไปด้วยคนรอบข้างมากมาย ทำไมต้องเสียสละทั้งทีใจจริงๆไม่ได้อยากทำแบบนั้น ทำไมต้องเป็นง่ายๆทั้งทีไม่ใช่คนง่ายๆ ทำไม ทำไม เต็มไปหมด แล้งทำไมเราต้องอยู่ตรงนี้ ทำไมเราไม่ตายๆ ทำไมเราต้องเจอคนแบบนี้ ทำไมเราไม่เจอคนใจดี ทำไม และทำไมไปหมดเลย ไม่รู้พิมพ์วก วนรึเปล่าแต่เป็นความรู้สคกตอนนี้ที่อยู่ในหัว หรือจริงๆหนูแค่คนเรื่องมาก ปัญญาอ่อน ใจไม่สู้ ท้อง่าย กันแน่ ตอนนี้เราคือใครก็ไม่รู้ เราดูไม่สดใส แต่ดูพยายามสดใส เราไม่ขำแต่ก็พยายามขำ ทำไมเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหน ทำไมต้องร้องไห้ง่าย ทำไมต้องงอแง ต้องการความสนใจรึเปล่า เรียกร้องความสนใจรึเปล่า
อยากรู้ว่าหนูเป็นซึมเศร้า หรือแค่คิดไปเองว่าเป็น
หนูแค่อยากรู้ว่าหนูเป็นซึมเศร้า หรือแค่คิดไปเองว่าเป็น
เริ่มจากค่อนข้างเป็นคนคิดมากกับคนพูด ชอบเก็บมาคิด ใครไม่ชวนไปไหนก็จะนอย ใครมาดูแลเยอะๆก็จะอึดอัดเหมือนไม่มีพื้นที่ส่วนตัว ชอบพูดคุยนะคะแต่บางทีก็ไม่นู้จะพูดอะไรจนดูเงียบไปเลย เฟลกับอะไรง่ายๆ รู้สึกว่าทำไมเราต้องมีชีวิตแบบนี้ ทำไมเราไม่เป็นคนพูดเก่ง อารมณ์ดี เรียนเก่ง ความจำดี มีคนรอบตัวที่ดี ทำไมต้องรู้สึกโดดเดี่ยว ทั้งทีเต็มไปด้วยคนรอบข้างมากมาย ทำไมต้องเสียสละทั้งทีใจจริงๆไม่ได้อยากทำแบบนั้น ทำไมต้องเป็นง่ายๆทั้งทีไม่ใช่คนง่ายๆ ทำไม ทำไม เต็มไปหมด แล้งทำไมเราต้องอยู่ตรงนี้ ทำไมเราไม่ตายๆ ทำไมเราต้องเจอคนแบบนี้ ทำไมเราไม่เจอคนใจดี ทำไม และทำไมไปหมดเลย ไม่รู้พิมพ์วก วนรึเปล่าแต่เป็นความรู้สคกตอนนี้ที่อยู่ในหัว หรือจริงๆหนูแค่คนเรื่องมาก ปัญญาอ่อน ใจไม่สู้ ท้อง่าย กันแน่ ตอนนี้เราคือใครก็ไม่รู้ เราดูไม่สดใส แต่ดูพยายามสดใส เราไม่ขำแต่ก็พยายามขำ ทำไมเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหน ทำไมต้องร้องไห้ง่าย ทำไมต้องงอแง ต้องการความสนใจรึเปล่า เรียกร้องความสนใจรึเปล่า