สวัสดีค่ะ ขอบอกก่อนว่าเราอายุ17
คือบางทีเราก็อยากออกไปเที่ยวไปใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นเขาบ้าง เวลาเราขอพ่อกับแม่ไปไหนมาไหนกับเพื่อนเขาก็จะไม่ค่อยให้ไป จนบางทีเราต้องแอบไป เราเข้าใจว่าเขาเป็นห่วงแต่บางทีช่วงให้อิสระกับเราบ้าง
กดดันเราแต่เรื่องเรียน ตอนเราได้เกรดแย่ก็มากดดันเรา ทีตอนเราได้เกรดดีๆไม่เคยคิดจะชม เราไม่เคยร้องขอให้เขาชม แต่เราแค่อยากให้เขาเห็นในความพยายามของเราบ้างก็แค่นั้นเอง
แค่การที่เราจะมีแฟนเขายังห้ามเลย เขาอยากให้เราโฟกัสเรื่องเรียนให้มากๆเราก็ทำให้ เราพยายามทำความเข้าใจในเรื่องนี้ เขาบอกให้เราเห็นใจเขาบ้าง แต่บางทีก็ช่วยเห็นใจเราบ้างได้มั้ย
คือเราก็แค่อยากใช้ชีวิตเป็นเหมือนคนอื่นเขาบ้าง เราอาจจะยังโตไม่พอที่เขาจะปล่อย แต่เรื่องบางเรื่องคือมันก็เกินไปสำหรับเราจริงๆ
เราไม่รู้ว่าเขาจะทำแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ ทำเหมือนจะเข้าใจเราแต่จริงๆก็ไม่เข้าใจอะไรเราเลย คือบางทีเราก็อึดอัดกับการที่เขากดดันเราแบบนี้ เหนื่อยที่จะร้องไห้มากๆค่ะ
ทำไมพ่อแม่ไม่ปล่อยสักที
คือบางทีเราก็อยากออกไปเที่ยวไปใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นเขาบ้าง เวลาเราขอพ่อกับแม่ไปไหนมาไหนกับเพื่อนเขาก็จะไม่ค่อยให้ไป จนบางทีเราต้องแอบไป เราเข้าใจว่าเขาเป็นห่วงแต่บางทีช่วงให้อิสระกับเราบ้าง
กดดันเราแต่เรื่องเรียน ตอนเราได้เกรดแย่ก็มากดดันเรา ทีตอนเราได้เกรดดีๆไม่เคยคิดจะชม เราไม่เคยร้องขอให้เขาชม แต่เราแค่อยากให้เขาเห็นในความพยายามของเราบ้างก็แค่นั้นเอง
แค่การที่เราจะมีแฟนเขายังห้ามเลย เขาอยากให้เราโฟกัสเรื่องเรียนให้มากๆเราก็ทำให้ เราพยายามทำความเข้าใจในเรื่องนี้ เขาบอกให้เราเห็นใจเขาบ้าง แต่บางทีก็ช่วยเห็นใจเราบ้างได้มั้ย
คือเราก็แค่อยากใช้ชีวิตเป็นเหมือนคนอื่นเขาบ้าง เราอาจจะยังโตไม่พอที่เขาจะปล่อย แต่เรื่องบางเรื่องคือมันก็เกินไปสำหรับเราจริงๆ
เราไม่รู้ว่าเขาจะทำแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ ทำเหมือนจะเข้าใจเราแต่จริงๆก็ไม่เข้าใจอะไรเราเลย คือบางทีเราก็อึดอัดกับการที่เขากดดันเราแบบนี้ เหนื่อยที่จะร้องไห้มากๆค่ะ