เราอายุแค่18 แต่ทำไมเรารู้สึกว่าเราเหนื่อยขนานนี้เหนื่อยเหลือเกิน ไม่มีค่า อยู่ๆก็ร้องไห้ตลอด ร้องทั้งวันแบบ หายแล้วก็ร้องขึ้นมาใหม่ เราคิดว่าตัวแค่ต่ำต้อยมาก็จริงๆ เหนื่อยมากจริงๆเลยค่ะ ทั้งสุขภาพ ทั้งจิตใจ เราว่าเราแย่มากจริงๆ เราเป็นคนสุขภาพอ่อนแออยู่แล้วตั้งแต่เกิด แต่ทำไมเราเหนื่อย เราอยากจากไปจริงๆค่ะ เราอยากหลับแล้วไปเลยตอนตายก็ไม่อยากคิดจะทรมาณตัวเองอีกเลย เราฝัน ทำไมในฝันมีความสุขจริงๆ ทุกคนห่วงใยเรา ใจดีกับเรารักเรา ข้างนอกเราดูไม่มีอะไร แต่เราเหรื่อยมากจริงๆค่ะ เราไม่อยากไปจากโลกนี้จริงๆ แต่เราก็คิดถึงวันข้างหน้า เรายังมีห่วง แต่ในใจอีก90% คือเราอยากไปแล้วจริงๆค่ะ เราฝืน คนที่อยากคุยด้วยอยากไปรับทุกข์ด้วยเขาบอกเราว่า ไปข้างหน้ายาก ทำไมเราเหนื่อยจังเลยค่ะ เราหาอะไรทำแล้ว แต่ตอนทำ เราก็รู้สึกหน่วงในใจเราไม่รู้ ว่าเราต้องการอะไร เราสับสนทุกอย่าง