10 พ.ค. 2536 จากเหตุโศกนาฏกรรมเพลิงไหม้โรงงานเคเดอร์อินดัสเทรียล (ประเทศไทย) จำกัด ของเครือ CP

ที่มีสาเหตุมาจากการสร้างตึกที่ไม่ได้มาตรฐาน จนนำไปสู่การเสียชีวิต สูญหาย (ไม่พบศพ) และบาดเจ็บ จำนวนหลายร้อยราย โดยต้นเพลิงมาจากการสูบบุหรี่และทิ้งก้นบุหรี่ในโรงงาน ส่วนสาเหตุการตายของพนักงานจำนวนมาก มาจาก คำสั่งนายใหญ่ให้ปิดล็อคประตูทางเข้าออกโรงงาน อันมีสาเหตุมาจาก กลัวคนงานขโมยตุ๊กตาติดไม้ตืดมือไปด้วย
ประกอบกับเหล็กที่ใช้ก่อสร้างโรงงานเป็นเหล็กสำเร็จรูปจากเกาหลี ญี่ปุ่น ที่ไม่ทนไฟ

จากวันนั้น ถึงวันนี้
มีเรื่องเล่าความหลอนมากมาย ที่เหล่าบรรดาวัยรุ่น ทั้งรุ่นน้อย และรุ่นใหญ่ ต่างเข้ามาเล่าสู่กันฟังในรายการ Ghost Radio

เรา ซึ้งสมัยเกิดเหตุนั้น ยังเป็นเด็กน้อย ได้ยินข่าวแล้วก็ฟังผ่าน ๆ ไป ยังพอจำได้ถึงการรายงานข่าวสุดมันทางวิทยุสถานีหนึ่งของนักข่าวว่า
...ส่วนคุณสุภาพสตรีบางท่านนะครับ เมื่อเกิดเหตุไฟไหม้ ด้วยอารามตกใจ เธอก็ใส่กะโปรงอยู่ และตัดสินใจกระโดดตึกลงมาจากชั้น 4 แหะ ๆ ๆ เธอคงจะคิดว่ากะโปรงของเธอจะกางเหมือนตอนกระโดดร่มล่ะสิครับ ลงมากะโปรงบาน แต่ไม่กางออกเหมือนร่ม แหะ ๆ ๆ ก็เลยเละเลยสิครับ...

วันนี้ ที่ดินผืนนั้น ทาง พฤกษา ได้นำมาสร้างเป็นหมู่บ้าน เดอะเน็กซ์ แล้ว
จากถนน 2 เลนในวันนั้น
วันนี้กลายเป็นถนน 8 เลนแล้ว

อยากทราบว่า เวลานี้ยังมีใครที่ผ่านไปผ่านมาแถวนั้น แล้วเจอผีที่ตายในโรงงานวันนั้น อยู่บ้างมั้ยคะ

แล้วใครพอจะทราบประวัติ บ.เคเดอร์บ้างคะ ว่าเริ่มสร้างปีอะไร ปิดกิจการไปเมื่อปีไหน แล้วสาเหตุที่ปิดกิจการคืออะไร เพราะความเฮี้ยนรึเปล่า หรือเพราะตลาดตุ๊กตาในยุโรปไม่โตแล้ว

แล้วคนที่สั่งให้ปิดประตูขังคนงานไว้ตอนไฟไหม้ กับ รปภ.ที่ทำตามคำสั่ง ตอนนี้มีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไร ยังสุขสบายดีอยู่ไหม หรือเจ็บป่วยล้มตายไปแล้ว
ถ้ายังอยู่ แค่สงสัยตามประสาคนขี้สงสัยค่ะ ว่าเคยฝันอะไรถึงคนงานที่ตายไปมั้ย

ตอนนี้ ก็ 30 ปีแล้ว สำหรับเหตุการณ์นั้น

สต. (ส่วนตัว) เราคิดว่า ผี ๆ พวกนั้นคงไปเกิดกันหมดแล้วมั้ง

....แต่ล่าสุด...
ด้วยความอยากรู้ เราเลยลองนั่งสมาธิดู เราเห็นภาพภายในโรงงานจากชั้นบน ข้างในมืด ๆ มีผู้หญิงชุดดำอายุซัก 30-50 คนนึง ใส่เสื้อแขนยาวประมาณเลยศอกมาถึงครึ่งแขนท่อนล่าง ใส่คล้ายผ้าถุงหรือกะโปรงยาว ๆ แคบ ๆ สีดำ เกล้าผมมวยไว้ด้านหลัง มีปอยผมยาวประมาณกลางแก้มทั้งด้านซ้ายและขวา เธอทำหน้าบึ้งตึง มีร่องแก้ม ปากสีน้ำตาลเหลือบแดงคล้ำ ๆ พอเธอเห็นเรา หน้าเธอค่อย ๆ เผยยิ้มให้อย่างเบิกบาน
เราสัมผัสได้ถึงบรรยากาศภายในอันเงียบสงบ มีลมพัดผ่านโกรกสบาย ด้านในเป็นสีน้ำตาลมืด ๆ ด้านนอกมองเห็นเป็นวิวท้องทุ่งนาหรือทุ่งหญ้าสีเขียวขจี ไกลสุดลูกหูลูกตา มีต้นไม้เป็นแนวอยู่ลิบ ๆ สุดขอบสายตา สลับด้วยท้องฟ้าสีครามยามไม่มีแดด เราไม่แน่ใจว่ามันคือช่วงเช้าหรือเย็น

อีกครั้งนึง เราก็เห็นหญิงพนักงานสองคน เดินกันอยู่ในโรงงาน ตอนนั้น 5 โมงเย็น หน้าขาวสวย ผมยาวเลยบ่าเล็กน้อย ใส่เสื้อสีโทนฟ้าอ่อน ๆ เกือบจะขาวเข้าชุดกับกางเกงขายาว เสื้อแขนสั้นเลยศอกขึ้นไป เธอพูดกับเพื่อนหญิงอีกคนหนึ่งระหว่างเดินว่า "กลับบ้านกันเถอะ ได้เวลาเลิกงานแล้ว "

อีกครั้งหนึ่ง (เมื่อเช้านี้ตอนนั่งสมาธิช่วง 05.00-06.30)
ภาพคือ ภายในห้องมืด ๆ มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่ง บ่นว่า
"ทำไมงานบัญชีมันถึงได้เยอะแยะขนาดนี้นะ นี่เรานั่งทำมาตั้งนานแล้ว ทำไมถึงยังทำไม่เสร็จซักที เราเหนื่อยแล้วนะ.."

จริง ๆ เคยฟังใน Ghost Radio เรื่องของคุณเล็ก มี comment ใน youtube มาเล่าที่มาของโรงงานด้วยว่ามีที่มาจาก มีตระกูลหนึ่ง พ่อแม่แบ่งสมบัติเป็นที่ดินผืนใหญ่ผืนนี้ให้ลูก ๆ เท่า ๆ กัน พอพ่อแม่ตาย พี่สาวคนโตฮุบที่มรดกนี้เอาไว้ไม่ยอมแบ่งน้อง ๆ พอน้อง ๆ ก่อนจะตายทุกคนได้สาปแช่งที่ดินผืนนี้เอาไว้ว่าทำอะไรขอให้ไม่เจริญ

ต่อมา ที่ดินผืนนี้ถูกทำเป็นปั๊มน้ำมัน แล้วไฟก็ไหม้ จึงเลิกกิจการไป

ต่อมาทำเป็นโรงงานยางลบก่อนมาเป็นโรงงานตุ๊กตาเคเดอร์ ไฟก็ไหม้ เห็นเขาเล่าว่า โรงงานตุ๊กตาเคเดอร์สร้างอาคารใหม่ทับซากอาคารเก่าที่โดนไฟไหม้ชั้น 1 ชั้น 2 ของโรงงานยางเดิม ไม่ได้ทุบทิ้งสร้างใหม่

ไม่รู้จริงรึเปล่า

จากเหตุการณ์วันนั้น สู่หมู่บ้านในวันนี้

ใครมีอะไรจะบอก  เชิญค่ะ